1,1-dichloorethaan
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van 1,1-dichloorethaan
Molecuulmodel van 1,1-dichloorethaan
Algemeen
Molecuul­formule	C2H4Cl2
IUPAC-naam	1,1-dichloorethaan
Andere namen	ethylideenchloride, ethylideendichloride
Molmassa	98,96 g/mol
SMILES	CC(Cl)Cl
CAS-nummer	75-34-3
Wikidata	Q161282
Beschrijving	Kleurloze olieachtige vloeistof met chloroformachtige geur
Waarschuwingen en veiligheids­maatregelen
H-zinnen	H225 - H302 - H319 - H335 - H412
EUH-zinnen	geen
P-zinnen	P210 - P233 - P240 - P261 - P270 - P301+P312 - P330
EG-Index-nummer	602-011-00-1
VN-nummer	2362
Fysische eigenschappen
Aggregatie­toestand	vloeibaar
Kleur	kleurloos
Dichtheid	1,2 g/cm³
Smeltpunt	−97 °C
Kookpunt	57,2 °C
Vlampunt	−6 °C
Zelfontbrandings- temperatuur	458 °C
Dampdruk	24.000 Pa
Oplosbaarheid in water	6,0 g/L
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal    Scheikunde

1,1-dichloorethaan is een organische verbinding met als brutoformule C₂H₄Cl₂. Het is een kleurloze olieachtige vloeistof met een chloroformachtige geur. De stof is voornamelijk een basisstof bij de chemische synthese van onder andere 1,1,1-trichloorethaan en 1,1,2-trichloorethaan. Ze doet ook dienst als vlamvertrager, insecticide en als oplosmiddel voor plastics, oliën en vetten.

De stof ontleedt bij verhitting en bij verbranding met vorming van giftige en corrosieve dampen (fosgeen en waterstofchloride). 1,1-dichloorethaan reageert hevig met sterke oxidatiemiddelen, alkalimetalen, aardalkalimetalen en metalen in poedervorm, met kans op brand en ontploffing. De stof tast aluminium, ijzer en polyetheen aan. Contact met sterk corrosieve middelen kan leiden tot vorming van giftig en brandbaar aceetaldehydegas.

•  1,1-dichloorethaan - International Chemical Safety Card