De A23a is een ijsberg die in 1986 van Antarctica afgebroken is. In 2024-2025 gold het als de grootste ijsberg ter wereld met een oppervlak van een kleine vierduizend vierkante kilometer en diktes tot 400 meter.^[1] Geschat wordt dat de A23a toen een biljoen ton bevroren zoet water bevatte.^[2]

De ijsberg brak in 1986 af van Antarctica en had toen een oppervlak van 3.900 vierkante kilometer. Het kwam het eerst vast te zitten op de zeebodem van de Weddellzee, een deel van de Zuidelijke Oceaan. Het raakte los in 2020 en dreef naar het noorden, tot het in het voorjaar van 2024 terechtkwam in een maalstroom bij de Zuidelijke Orkneyeilanden, een eilandengroep ten zuidoosten van Zuid-Amerika. Het kwam daar in december 2024 weer uit los.^[3]

In januari 2025 lag de inmiddels tot 3.500 vierkante kilometer geslonken ijsberg op ramkoers met het onbewoonde Britse eiland South Georgia in de Zuidelijke Oceaan.^[4]

Wetenschappers van het onderzoeksschip RRS Sir David Attenborough die de ijsberg onderzochten, ontdekten in 2023 dat de aanwezigheid van ijsbergen positieve effecten kan hebben op de omgeving. IJsbergen zouden namelijk voedingsstoffen kunnen leveren aan de wateren die ze passeren en daardoor bloeiende ecosystemen creëren in gebieden die anders minder productief zijn.^[3]

Minder gunstige effecten lijken ook mogelijk: in het geval van de A23a wordt gevreesd dat bij ramming van South Georgia het eiland in stukken gebroken wordt en er talloze vogels en zeehonden zullen omkomen, omdat zij zich niet kunnen voeden door de ijsberg.^[4]