Armand Seguin
Armand Séquin, zelfportret, 1885
Persoonsgegevens
Volledige naam	Armand Félix Abel Seguin
Geboren	Parijs, 15 april 1869
Overleden	Châteauneuf-du-Faou, 30 december 1903
Geboorteland	Frankrijk
Opleiding	École nationale supérieure des beaux-arts, Académie Julian
Beroep(en)	kunstschilder en graficus
Oriënterende gegevens
Stijl(en)	post-impressionistische School van Pont-Aven
Beïnvloed door	Paul Gauguin
RKD-profiel
Portaal    Kunst & Cultuur

Armand Félix Abel Seguin (Parijs, 15 april 1869 – Châteauneuf-du-Faou, 30 december 1903) was een Frans kunstschilder en graficus. Hij behoorde tot Paul Gauguins post-impressionistische School van Pont-Aven en exposeerde ook met de schilders van Les Nabis.

Armand Seguin werd geboren als zoon van Charlotte Elmore et d'Armand Félix Abel Seguin (1799-1873) en studeerde aan de École nationale supérieure des beaux-arts en de Académie Julian. Hij was bevriend met Henri-Gabriel Ibels en Henry de Groux, ontmoette tijdens zijn studie Paul Sérusier en raakte onder invloed van het synthetisme. Hij bewonderde in het bijzonder Paul Gauguin, wiens werk hij in 1888 had gezien in het Café Volpini. In 1890 reisde hij Gauguin achterna naar Bretagne en sloot zich aan bij diens School van Pont-Aven. Naast Gauguin, die als zijn mentor optrad, werkte hij er met Charles Laval, Émile Bernard, Roderic O'Conor, Charles Filiger, Henry Moret en Émile Jourdan. Ook exposeerde hij met de schilders van Les Nabis, de kunstenaarsgroepering van Sérusier.

Seguin schilderde in een post-impressionistische stijl, soms met symbolistische tendensen. Aanvankelijk 1890 maakte hij vooral Bretonse landschappen en figuurstudies, later koos hij ook voor literaire en Parijse thema's. In 1893 exposeerde hij in de Salon des Indépendants. Groot succes had hij in 1895 met een solo-expositie van 77 werken in Le Barc de Boutteville te Parijs. Seguin maakte ook houtsnedes en etsen, en illustreerde diverse boeken, onder andere in opdracht van kunsthandelaar Ambroise Vollard.

Seguin geldt ook als de chroniqueur van de groep van Pont-Aven en legde hun artistieke leven vast in uitgebreide dagboekaantekeningen, waarvan later slechts een deel werd teruggevonden. Op basis van zijn aantekeningen publiceerde hij meerdere artikelen in het tijdschrift 'L'Occident'.

Net als veel andere schilders uit Pont-Aven was Seguin alcoholisch. Hij overleed in 1903 aan tuberculose, 34 jaar oud, inmiddels vergeten door het toenmalige publiek. Werk van Seguin is tegenwoordig te zien in het Musée d'Orsay te Parijs, het Musée des Beaux-Arts de Pont-Aven, de National Gallery of Australia, het Art Institute of Chicago en het Cleveland Museum of Art.

• 
  Bretonse boerenvrouwen
• 
  Bretonse vrouwen bij de klif
• 
  Fleurs du Mal
• 
  Hoofd van een jonge Bretonse
• 
  Bretons meisje, houtsnede
• 
  Kunstmatig paradijs
• 
  Ganzehoedster in Pont-Aven
• 
  Gravin D’Autheroche naakt
• 
  Portret van Gabrielle Vien
• 
  Twee rieten huisjes

• Peter H. Feist e.a.: Armand Séguin, 1869-1903 (samenstelling Ingo F. Walther), Taschen, München, 2010. ISBN 9783836522908
• Richard S. Field: The prints of Armand Seguin, 1869-1903. Davison Art Center, Wesleyan University, Middletown, Connecticut.

• (en) Chronologische biografie, blz. 221-224.
• (en) Korte biografie op Musée de Pont-Aven

Zie de categorie Armand Seguin van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.