Bariumoxide
Algemeen
Molecuulformule	BaO
IUPAC-naam	bariumoxide
Molmassa	153,3264 g/mol
SMILES	O=[Ba]
InChI	1S/Ba.O
CAS-nummer	1304-28-5
EG-nummer	215-127-9
PubChem	62392
Wikidata	Q408892
Beschrijving	Witte vaste stof
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Gevaar
H-zinnen	H301 - H314 - H332
EUH-zinnen	geen
P-zinnen	P280 - P301+P310 - P305+P351+P338 - P310
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand	vast
Kleur	wit
Dichtheid	5,7 g/cm³
Smeltpunt	1923 °C
Kookpunt	± 2000 °C
Goed oplosbaar in	water
Geometrie en kristalstructuur
Kristalstructuur	kubisch
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal    Scheikunde

Bariumoxide (BaO) is het oxide van barium. Het is een niet-ontvlambare witte vaste stof met een kubische kristalstructuur, die goed oplost in water onder vorming van bariumhydroxide:

${\displaystyle {\ce {BaO + H2O -> Ba(OH)2}}}$

Bariumoxide is bijgevolg een basevormend oxide. Met een overmaat water ontstaat barietwater.

Bariumoxide kan bereid worden door thermolyse van bariumcarbonaat:

${\displaystyle {\ce {BaCO3 -> BaO + CO2 (^)}}}$

Het kan ook rechtstreeks bereid worden door oxidatie van barium met dizuurstof:

${\displaystyle {\ce {2Ba + O2 -> 2BaO}}}$

Bariumoxide werd vroeger toegepast als bekleding van de kathode in vacuümbuizen om de elektronenemissie te bevorderen. Het wordt ook in plaats van lood(II)oxide gebruikt als toevoeging in kristalglas.

De reactie met vocht maakt bariumoxide geschikt als vochtabsorptiemiddel. Dit levert dan ook meteen een gevaar voor de gezondheid. Het irriteert de huid. Na reactie met water zijn de gevaren van de stof identiek aan het dan gevormde bariumhydroxide. Eenmaal ingenomen kan het misselijkheid en diarree veroorzaken. Daarnaast krijgt men last van verlamming en hartritmestoornissen. Uiteindelijk kan het de dood tot gevolg hebben. Als het middel is ingenomen dient men direct in te grijpen.

• (en) Gegevens van bariumoxide in de GESTIS-stoffendatabank van het IFA
• (en) MSDS van bariumoxide