Zie voor meer informatie: Waarom staat mijn artikel op de beoordelingslijst. Voel je vrij het artikel te bewerken.
Haal de pagina echter niet leeg en verwijder deze boodschap niet voordat de discussie gesloten is.
Beleidsleren is het leren sturen (beïnvloeden) van maatschappelijke ontwikkeling als activiteit van een beleidsorganisatie (een individuele organisatie of netwerk van organisaties). Beleidsleren is het bewuste en systematische proces van verbetering van een beleidstheorie (het geheel van veronderstellingen dat ten grondslag ligt aan beleid), als noodzakelijke basis voor een betere, technisch-cognitieve én sociaal-communicatieve, beleidsvoering en, uiteindelijk, een beter, effectief en legitiem, beleid.
De term 'beleidsleren' (Engels: 'policylearning') is voor het eerst gebruikt door Paul Doevendans in de doctoraalscriptie 'Beleidsleren, een visie op bestuur en beleid' (1991), in het kader van zijn afstuderen als bestuurs- en beleidswetenschapper aan Tilburg University (voorheen Katholieke Universiteit Brabant). In zijn scriptie komt Paul Doevendans tot ontwikkeling van een (interdisciplinair) theoretisch onderbouwde, technisch-bestuurlijke, normatieve visie op bestuur en beleid die tevens antwoorden biedt op de hedendaagse sturingsproblematiek. Inzichten over individueel, organisationeel en maatschappelijk leren worden daartoe verbonden met inzichten over systemen (systeemdenken), sturing, maatschappelijke verandering en beleidsontwikkeling.
Beleidsleren krijgt vorm in het tot stand brengen van een beleidsleerarrangement, door inrichting van:
- een beleidsorganisatie als lerende organisatie, met voorschriften op verschillende niveaus en aspecten
- het beleidsproces als leerproces, met beleidsevaluatie en beleidsexperiment als krachtige leermomenten
- een experimenteel beleidssysteem.