Bernardino Realino, (Capri, 1530 – Lecce, 2 juli 1616) was een Italiaans geestelijke en is een heilige van de Katholieke Kerk.
Na een godsdienstige opvoeding ging Realino geneeskunde studeren in Bologna, maar hij stapte over naar de studie van het recht, in welke discipline hij in 1563 promoveerde. Meteen daarop had hij een roeping, die tot hem kwam door een verschijning van Maria. Hierop trad hij toe tot de jezuïeten. Hij was een charismatisch prediker, biechtvader en rector van het jezuïetencollege in Lecce en overste van de communiteit aldaar. Hij had daarnaast een krachtige toewijding aan de armen. Hij was tijdens zijn leven al een legende. Op zijn sterfbed deden de magistraten van Lecce een beroep op hem, om zich als schutspatroon te ontfermen over de stad.
Bernardino Realino werd in 1947 heilig verklaard door paus Pius XII. Zijn feestdag is op 2 juli.