| Beschermd bergmassief Marmarosj | ||
|---|---|---|
| Natuurreservaat | ||
  | ||
| Situering | ||
| Land |  Oekraïne
| |
| Locatie | Oblast Transkarpatië | |
| Coördinaten | 47° 54′ NB, 24° 16′ OL | |
| Dichtstbijzijnde plaats | Rachiv | |
| Informatie | ||
| IUCN-categorie | Ia (Natuurreservaat)
| |
| Oppervlakte | 89,9 | |
| Opgericht | 1968 | |
| Foto's | ||
| ||
De bergrivier Bily Potik, een zijrivier van de Proet, stroomt door het bergmassief Marmarosj.
| ||
| Beschermd bergmassief Marmarosj | ||
|---|---|---|
| Onderdeel van de werelderfgoedinschrijving: Oude en voorhistorische beukenbossen van de Karpaten en andere regio's van Europa | ||
| ||
| Land | Oekraïne
| |
| UNESCO-regio | Europa en Noord-Amerika | |
| Criteria | ix | |
| Inschrijvingsverloop | ||
| UNESCO-volgnr. | 1133 | |
| Inschrijving | 2007 (31e sessie) | |
| UNESCO-werelderfgoedlijst | ||
Het beschermde bergmassief Marmarosj (Oekraïens: Мармароський заповідний масив) is een bergmassief dat ligt in het Karpatisch Biosfeerreservaat in de oblast Transkarpatië van Oekraïne. Marmarosj maakt sinds 2007 ook deel uit van de werelderfgoedinschrijving Oude en voorhistorische beukenbossen van de Karpaten en andere regio's van Europa van UNESCO.[1]
Kenmerken
Het beschermde bergmassief varieert qua hoogte tussen de 380 en 1.940 meter boven zeeniveau. In de lagere zones van het bergmassief zijn loof- en gemengde bossen te vinden. De dominante bostypen hier zijn beukenbossen (Fagetum), beuken-zilversparren (Fageto-Abieto-Piceetum) en fijnspar-zilverspar-beukenbossen (Piceeto-Abieto-Fagetum). In de hoogste boszone, gelegen tussen 1.600 en 1.700 meter zijn enkel nog oude fijnsparrenbossen (Piceetum) te vinden. Hogerop gedijen alleen nog dwergstruiken en worden alpenweiden aangetroffen.[2]
Het gebied is tot natuurerfgoed uitgeroepen vanwege de aanwezigheid van eeuwenoude, onaangeraakte beukenwouden (Fagus sylvaticus). De maagdelijke bossen liggen verspreid over veertien clusters en hebben een gezamenlijke oppervlakte van 34,327 km² en worden gevonden op hoogten tussen de 600 en 1.650 meter. Naast de beuk, zijn ook de gewone zilverspar (Abies alba) en fijnspar (Picea abies) belangrijke boomsoorten van het massief. Deze worden minstens net zo hoog en oud als de beuk.[2]
Fotogalerij
-
Uitzicht op het bergmassief Marmarosj. -
Snelstromende rivier in het bergmassief Marmarosj. -
Uitzicht op de bergpiek Pip Ivan Marmarosky. -
Informatiebord van het Karpatisch Biosfeerreservaat in het bergmassief Marmarosj.
- ↑ (en) UNEP (2012). Primeval beech forests of the Carpathians and the ancient beech forests of Germany. Geraadpleegd op 13 november 2015.
- ↑ a b (en) Hamor, F. et al. (2008). Virgin forest of Transcarpathia. Maramorosh Massif. Description by orographic units. Geraadpleegd op 13 november 2015.