C , ook do genoemd, is de naam van een van de stamtonen en de grondtoon van de toonladder in C-majeur (Do groot). In de westerse muziek wordt met de do meestal gerefereerd aan de centrale do of C4 (eengestreept octaaf). De actuele toonhoogte van de toon C4 is afhankelijk van de gebruikte stemming en de keuze van de stemtoon A. Verder is er voor transponerende instrumenten een verschil tussen een genoteerde toon C en de werkelijk klinkende toon.
Op een pianoklavier ligt de C telkens voor het groepje van twee zwarte toetsen.
Octavering
In de onderstaande tabel staan de toonhoogten van de tonen C in de gelijkzwevende stemming voor de verschillende octaven, uitgaande van de standaard toonhoogte van 440 Hz van de stemtoon.
Musicologische notatie Helmholtznotatie Octaafnaam Frequentie (Hz) C-1 Cˌˌˌ Subsubcontra-octaaf 8,176 C0 Cˌˌ Subcontra-octaaf 16,352 C1 Cˌ Contra-octaaf 32,703 C2 C Groot octaaf 65,406 C3 c Klein octaaf 130,813 C4 c′ Eengestreept octaaf 261,626 C5 c′′ Tweegestreept octaaf 523,251 C6 c′′′ Driegestreept octaaf 1046,502 C7 c′′′′ Viergestreept octaaf 2093,005 C8 c′′′′′ Vijfgestreept octaaf 4186,009 C9 c′′′′′′ Zesgestreept octaaf 8372,018
De toon C4 of c' wordt ook de centrale C genoemd.