| Candida auris | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| Een stam Candida auris gekweekt in een petrischaal. | |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Candida auris Satoh & Makimura (2009[1]) | |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Candida auris op  Wikispecies
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Candida auris is een eencellige schimmel soort, behorend tot de gisten. Het is een van de weinige Candida-soorten die bij mensen de infectie candidiasis kunnen veroorzaken. Deze aandoening wordt vaak opgelopen als ziekenhuisinfectie, door patiënten met een verzwakt immuunsysteem of met een katheter in de bloedvaten. De soort kan invasieve candidiasis veroorzaken, waarbij de bloedstroom (candidaemie), het centraal zenuwstelsel en/of de interne organen besmet worden. De aandoening kreeg vooral aandacht vanwege zijn hardnekkige resistentie tegen veelgebruikte geneesmiddelen.[2] De diagnostiek en behandeling werd tot voor kort ook bemoeilijkt doordat C. auris gemakkelijk met andere Candida-soorten werd verward en dus in microbiologische laboratoria niet altijd als zodanig wordt herkend.[3]
Candidiasis ten gevolge van C. auris is in meer dan dertig landen geconstateerd, ook in België (2016) en Nederland (2018)[4]. In maart 2023 kwam candidiasis ten gevolge van C. auris veel in de Amerikaanse media ter sprake, vanwege de verregaande verspreiding van de schimmel. Centers for Disease Control and Prevention betitelde deze verspreiding als zeer zorgwekkend.[5]
Historie
Candidiasis ten gevolge van C. auris werd voor het eerst beschreven in 2009 nadat het was opgevangen uit de gehoorgang van een zeventigjarige Japanse vrouw[6]. In 2011 stelde men de eerste ziekteveroorzakende C. auris vast in Zuid-Korea[7]. Daarna zou de eencellige schimmel zich verspreid hebben over Zuid-Azië en de Verenigde Staten (2013), het Midden-Oosten en Zuid-Afrika (2014), Zuid-Amerika (2016) en Europa.[3][8] Het eerste geval in België werd geconstateerd in 2016 en in Nederland in 2018[3][4].
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Candida auris op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- ↑ (en) Satoh K, Makimura K, Hasumi Y, Nishiyama Y, Uchida K, Yamaguchi H (januari 2009). Candida auris sp. nov., a novel ascomycetous yeast isolated from the external ear canal of an inpatient in a Japanese hospital. Microbiology and Immunology 53 (1): 41–44. PMID: 19161556. DOI:10.1111/j.1348-0421.2008.00083.x.
- ↑ Ziekmakende schimmel Candida auris doorgelicht (31 augustus 2020). Gearchiveerd op 20 mei 2021. Geraadpleegd op 20 mei 2021.
- ↑ a b c Candida auris: zijn Belgische labo’s paraat?. Gearchiveerd op 20 mei 2021. Geraadpleegd op 20 mei 2021.
- ↑ a b (en) Kohlenberg, Anke, Monnet, Dominique L., Plachouras, Diamantis, Group, Candida auris survey collaborative (17 november 2022). Increasing number of cases and outbreaks caused by Candida auris in the EU/EEA, 2020 to 2021. Eurosurveillance 27 (46): 2200846. ISSN:1560-7917. PMID: 36398575. PMC: PMC9673237. DOI:10.2807/1560-7917.ES.2022.27.46.2200846.
- ↑ (en) Deadly fungal infection spreading at an alarming rate, CDC says. NBC News. Gearchiveerd op 23 maart 2023. Geraadpleegd op 23 maart 2023.
- ↑ (en) Satoh, Kazuo, Makimura, Koichi, Hasumi, Yayoi, Nishiyama, Yayoi, Uchida, Katsuhisa (2009-01). Candida auris sp. nov., a novel ascomycetous yeast isolated from the external ear canal of an inpatient in a Japanese hospital. Microbiology and Immunology 53 (1): 41–44. ISSN:0385-5600. DOI:10.1111/j.1348-0421.2008.00083.x.
- ↑ Kim, Mi‐Na, Shin, Jong Hee, Sung, Heungsup, Lee, Kyungwon, Kim, Eui‐Chong (15 maart 2009). Candida haemuloniiand Closely Related Species at 5 University Hospitals in Korea: Identification, Antifungal Susceptibility, and Clinical Features. Clinical Infectious Diseases 48 (6): e57–e61. ISSN:1058-4838. DOI:10.1086/597108.
- ↑ (en) A Mysterious Infection, Spanning the Globe in a Climate of Secrecy. The New York Times (6 april 2019). Gearchiveerd op 12 mei 2021.