De stalen bloempot
Stripreeks	Suske en Wiske
Volgnummer	17
Scenario	Willy Vandersteen
Tekeningen	Willy Vandersteen
Eerste druk	1951
Lijst van verhalen van Suske en Wiske
Portaal    Strip

De stalen bloempot is het zeventiende stripverhaal uit de reeks van Suske en Wiske. Het werd geschreven en getekend door Willy Vandersteen en gepubliceerd in De Standaard en Het Nieuwsblad van 16 mei 1950 tot en met 22 september 1950. Het verhaal vormt min of meer een vervolg op Het eiland Amoras (1947).

De eerste albumuitgave was in 1951, op dat moment in de Vlaamse ongekleurde reeks met nummer 11. In 1973 werd De stalen bloempot heruitgebracht in de Vierkleurenreeks, nu als nummer 145. In 1994 verscheen de geheel oorspronkelijke versie opnieuw in Suske en Wiske Klassiek.

• Vlaanderen, Amoras

• Suske, Wiske met Schanulleke, tante Sidonia, Lambik, Sluiswachter van sluis 17, de Stalen Bloempotten, Farajilde, Isabella, stadhouder Alowisius Blaaskop, Kanegem (alchimist van stadhouder Blaaskop), Jef Blaaskop, Dokus Blaaskop, de Vetten en de Mageren.

In dit verhaal keert de gyronef terug.^[a]

Lambik ziet in zijn tuin een geheimzinnig figuur met op zijn hoofd een stalen bloempot, die deel blijkt uit te maken van een geheimzinnige bende waarvan de leden allemaal een dergelijke vermomming hebben. Als hij even later gaat vissen met Suske en Wiske, zien de twee kinderen bij de rivier een boot met zeewier. Ze besluiten na te gaan of dit schip op zee is geweest. De bendeleden lokken Wiske aan boord, waarna ze gevangengenomen wordt. Suske schiet te hulp, maar wordt ook overmeesterd. Lambik is zo afgeleid door het vissen dat hij niets gemerkt heeft. Pas ver nadat een stalen bloempot die aan land gekomen is hem vraagt waar de kleren van de kinderen zijn, beseft hij dat er iets mis is.

Lambik achtervolgt de boot en laat in paniek de sluiswachter, die de sluis niet meer kan sluiten om ze tegen te houden, tante Sidonia waarschuwen. Hij raakt bewusteloos als hij op het dek belandt. Tante Sidonia vertrekt meteen met de gyronef als ze hoort dat de kinderen zijn ontvoerd. Als Lambik bijkomt, kan hij een van de leden van de stalen-bloempot-bende verslaan. Dan ziet hij een middeleeuws galjoen.

Ze gaan allen aan boord van het galjoen, waar ze horen dat Suske koning van Amoras zal worden. De bendeleden willen Wiske echter van boord gooien, omdat ze koningin van Amoras is. Lambik weet dit te voorkomen, maar de vrienden worden allen gevangengezet. Om zijn vrienden te redden, besluit Suske daarop het ambt van koning te aanvaarden. Hij weet echter niet dat er een bom aan boord is van het bootje waarop Lambik en Wiske moeten vertrekken. De boot ontploft en Lambik moet Wiske redden van een zwaardvis. Tante Sidonia vliegt net op tijd over met de gyronef om de vrienden op te pikken. Ze vliegen naar Amoras en zien de haven en Het Steen. Ook kunnen ze Suske van het galjoen oppikken.

Doordat ze zonder benzine zitten, zijn de vrienden gedwongen om met de gyronef op Amoras te landen. Suske en Wiske gaan de stad in om kennis te maken met de sfeer op het eiland. Ze ontmoeten Alowisius Blaaskop, de stadhouder, die even later wordt neergeschoten bij het standbeeld van Sus Antigoon waarna hij naar Het Steen wordt gebracht. De bevolking verdenkt de "stalen-bloempotten-bende" ervan achter deze aanslag te zitten, de stadhouder wilde de volgende dag namelijk juist zijn Plan presenteren.

Suske wordt gevangengenomen door de stalen bloempotten en de anderen worden bij de stadhouder gebracht. Die vertelt dat de bevolking van het eiland genoeg geld heeft, omdat de belasting al lang geleden is afgeschaft. Het geld dat het volk te veel had is in een kas gestort en de stadhouder moest hier iets mee doen om dank te tonen aan de hemel. Hij vatte het plan op om de kathedraal van Antwerpen (De Onze-lieve-vrouwentoren) op het eiland na te bouwen. De vrienden beginnen meteen een campagne, maar Suske is nergens te vinden. Hij wordt zonder dat zijn vrienden het weten bij de hoofdman van de stalen-bloempot-bende gebracht, die hem vertelt dat ze voorheen parlementsleden, ministers, senatoren en volksvertegenwoordigers waren.

In plaats van een kathedraal wil de stalen-bloempot-bende de toren van Babbellar bouwen, want zij zijn van mening dat de rijkdom van het eiland is te danken aan hun urenlange gepraat. De toren moet net als de geplande kathedraal tot aan de hemel of verder rijken. Suske wil deze heidense onzin niet, want de bevolking van Amoras leeft naar Vlaamse tradities. De samenzweerders willen van hun kant geen koning die hen niet gehoorzaamt, dus daarmee "tekent" Suske zijn doodvonnis. Hij wordt diep in de kerkers strak vastgebonden onder een valbijl aan een touw met brandende kaars.

Lambik en Wiske vinden even later de ondergrondse schuilplaats van de stalen bloempotten. Dankzij gestold kaarsvet dat de bijl tegenhield, is Suske aan de dood ontsnapt. Ze bevrijden hem en gaan snel naar de stad. Suske bestijgt de troon, en het Plan wordt aangenomen door de bevolking. Lambik – die vroeger metselaar was – wordt als bouwmeester aangesteld, maar wordt dan geraakt door een siersteen die expres door een man van een steiger wordt gestoten.

Kanegem probeert een nieuwe toverdrank uit, de Aqua Agrandirus, om Lambik te genezen. Dit pakt verkeerd uit en hierdoor krijgt Lambik een zeer lange nek. Wiske voorkomt een nieuwe aanslag op Lambik en tante Sidonia onderschept een briefje. Het is gericht aan de stalen-bloempot-bende en getekend door Alowisius Blaaskop. Suske en Wiske zien hem ’s nachts op het strand aan boord gaan van een bootje. Wiske ontdekt buskruit op het strand. Ze waarschuwt Lambik en samen controleren ze de in aanbouw zijnde kathedraal. Maar dan volgt een ontploffing in de haven, waardoor geen enkele boot meer kan uitvaren. Hierdoor komt de bouw van de kathedraal stil te liggen.

Suske wacht de stadhouder op op het strand en gaat met hem mee naar huis. Daar loopt hij in een hinderlaag van de stalen-bloempot-bende, maar hij kan ontsnappen met hulp van tante Sidonia. Lambik en Wiske zoeken Suske op het strand en vinden een bootje waarmee ze naar een klein eilandje voor de kust varen. Op het eiland staat een toren zonder ramen en deuren. Als Lambik van de toren valt, komt Kanegem naar hem toe met de bedoeling hem te doden. Wiske overmeestert Kanegem en samen binden ze hem vast. Op het dak zien ze de stadhouder in de toren op een bed en Wiske vaart terug naar Amoras. Als ze het verhaal aan Suske vertelt, blijkt dat ze in werkelijkheid Dokus op het spoor zijn, de tweelingbroer van Alowisius. De echte stadhouder zit al enige tijd in een kerker opgesloten. Uiteindelijk weet hij toch te ontsnappen en wordt door een galjoen opgepikt uit zee.

Lambik komt na een gevecht met de stalen-bloempot-bende via een geheime deur in de "toren van de derde man" terecht, waar hij een geheimzinnige gestalte ziet die er met de slapende Blaaskop vandoor gaat. Terug op Amoras vragen de vrienden zich af wie deze derde man kan zijn, maar de geblokkeerde haven heeft voorrang. Dan besluiten ze het materiaal voor de bouw van de kathedraal per gyronef te halen en er wordt een luchtbrug opgezet. Maar de gyronef kan geen hout vervoeren, waarop Lambik besluit de masten van de schepen hiervoor te gebruiken. Dan wordt op zee Kanegem gevonden: hij liep al dagen in een duikklok rond nadat hij vluchtte voor de stalen bloempotten. Dan wordt Kanegem ontvoerd door de derde man en door hem naar het galjoen gebracht. Samen met de Derde weet hij Blaaskop te verslaan en van boord te smokkelen.

Lambik heeft intussen erge kiespijn en wordt ’s nachts door Wiske naar de tandarts gebracht; dit blijkt Jef Blaaskop te zijn. Wiske krijgt door dat Jef Blaaskop ook de onbekende derde man is. Jef Blaaskop vertelt over de voorgeschiedenis van en problemen met zijn twee jongere broers Alowisius en Dokus: Alowisius is altijd braaf geweest, maar Dokus is een anarchist die de leider werd van de stalen-bloempot-bende. Jef ontvoerde zijn beide broers en wilde van Dokus een goed mens maken dankzij het drankje van Kanegem.

Dan begint het bombardement vanaf het galjoen op Amoras. Kanegem weet het slechte karakter van Dokus nog op tijd te bezweren met het Aqua Amelioratas. De drie broers verzoenen zich nu. Lambik gaat naar de kathedraal, die door dynamiet is ondermijnd en even later ontploft. Lambik overleeft dit, waarna de kathedraal wordt hersteld en afgebouwd. De vrienden keren nu gezamenlijk terug naar huis.

• Schanulleke wordt in dit album nog Schalulleke genoemd, dit is de Belgische benaming en betekent lente-ui. De naam van het popje is in het album officieel Schanulleke geworden, deze naam was in Nederland ook acceptabel.
• De stalen bloempotten gebruiken de leus “Bij Babbellar” en willen de toren van Babbellar bouwen, een hulde aan het gebabbel. Hiermee wordt verwezen naar de toren van Babel.
• Een groot deel van de plot over de terugkeer van de echte en ware koning van Amoras, is een allusie op de destijds actuele koningskwestie rond Leopold III.^[b]
• Net als in sommige andere verhalen uit de serie wordt er ook een toespeling gemaakt op de legende van Sint-Maarten; wanneer Suske en Wiske hun eerste ontmoeting met de stadhouder Alowisius hebben, snijdt die een deel van zijn mantel voor hen af.^[1]
• Als cliffhanger eindigt de scène waarin Suske dreigt te worden geëxecuteerd met de woorden "...dan is Suske dood...", waarna in het volgende plaatje wordt uitgelegd dat hier sprake was van ruimtegebrek in de tekstbalk en er iets anders wordt bedoeld.^[2]

• Samenvatting op suskeenwiske.ophetwww.net