Een eenkamerstelsel (ook wel eenkamersysteem of unicameralisme) is een systeem waarbij de wetgevende macht uit slechts één kamer of huis bestaat. De meeste landen met een eenkamerstelsel zijn kleine landen met een homogene bevolking, die een hogerhuis overbodig vinden.
Unicameralisten achten het hogerhuis onnodig binnen een democratie, omdat het democratische hogerhuis tot dezelfde conclusies moet komen als het democratische lagerhuis. Het inspecteren en herzien van nieuwe wetten kan in hun ogen door parlementaire commissies gedaan worden; andere grondwettelijke beveiligingsmechanismen van de democratie kunnen beschermd worden door een geschreven grondwet.
Veel staten die geen hogerhuis hebben, hadden dat van oorsprong wel, maar hebben het later afgeschaft. In dat geval was het hogerhuis meestal simpelweg een kopie van het lagerhuis en vertraagde het alleen de beslissingen van het parlement (zoals het Landsting in Denemarken, dat in 1953 werd afgeschaft en de Legislative Council van Nieuw-Zeeland, die in 1951 werd opgeheven).