Eric Van Rompuy
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Volledige naam	Eric Karel Paul Van Rompuy
Geboortedatum	23 november 1949
Geboorteplaats	Ukkel
Kieskring	Vlaams-Brabant
Regio	Vlaanderen
Land	België
Partij	CVP / CD&V
Functies
1981-2016	Gemeenteraadslid Zaventem
1981-1984	Europees Parlementslid[1]
1982-1988	Schepen Zaventem
1985-1995	Volksvertegenwoordiger
1985-1995	Lid Vlaamse Raad
1995-1999	Vlaams minister van Economie, KMO, Media en Landbouw
1999-2014	Vlaams Parlementslid[2]
2007-2016	Schepen Zaventem
2014-2019	Volksvertegenwoordiger[3]
https://www.ericvanrompuy.be/
Portaal    België Politiek

Eric Karel Paul Van Rompuy (Ukkel, 23 november 1949) is een voormalig Belgisch politicus voor de CD&V. Hij is gehuwd en heeft één dochter.

Hij is de zoon van wijlen prof. em. dr. Vic Van Rompuy en de broer van Herman Van Rompuy en Tine Van Rompuy. Na het behalen van zijn licentiaatsdiploma in de economische wetenschappen behaalde hij in 1971 ook een baccalaureaat in de Wijsbegeerte.

In 1975 behaalde hij een doctoraat in de Economische Wetenschappen aan de Katholieke Universiteit Leuven. Vervolgens was hij van 1976 tot 1981 als econoom aan de Kredietbank verbonden.

Ondertussen werd hij in 1977 voor de eerste keer verkozen tot een belangrijke functie binnen de CVP, waar hij behoorde tot de radicalere Vlaamsgezinde vleugel. Hij werd nationaal voorzitter van de CVP-jongeren. Deze functie behield hij tot 1983. Als jongerenvoorzitter verzette hij zich tegen het Egmontpact.^[4] In 1981 kwam hij door opvolging tevens in het Europees Parlement terecht. In 1984 raakte hij niet herkozen.

In 1981 startte ook zijn lokale carrière. Hij werd gemeenteraadslid en van 1983 tot 1988 eerste schepen van Zaventem. In 1988 kwam de Zaventemse CVP in de oppositie terecht. Hij werd dan ook fractieleider in de gemeenteraad. Zowel in 1994 als 2000 werd hij als gemeenteraadslid herkozen. De CVP bleef er steeds in de oppositie. Na de gemeenteraadsverkiezingen van 2006 veroverde CD&V-N-VA een plaats in de meerderheid. In 2007 werd hij er schepen van financiën, ruimtelijke ordening en stedenbouw, structuurplanning, grondbeleid en straatnaamgeving. Bij de gemeenteraadsverkiezingen in 2012 was Van Rompuy lijsttrekker voor de CD&V in Zaventem.^[5] Hij werd verkozen en bleef schepen. Eind 2016 nam hij ontslag als schepen en als gemeenteraadslid, na zijn besluit om zich niet meer kandidaat te stellen bij verkiezingen.^[6]

Zijn nationale carrière nam een nieuwe start, toen hij in 1985 verkozen werd tot lid van de Kamer van volksvertegenwoordigers voor het arrondissement Brussel. Hij zou Kamerlid blijven tot in 1995. In de periode december 1985-mei 1995 had hij als gevolg van het toen bestaande dubbelmandaat ook zitting in de Vlaamse Raad, de voorloper van het huidige Vlaams Parlement. Van januari 1992 tot mei 1995 zat hij er de CVP-fractie voor.

Bij de eerste rechtstreekse verkiezingen voor het Vlaams Parlement van 21 mei 1995 werd hij verkozen in de kieskring Halle-Vilvoorde. Enkele weken later benoemde dat parlement hem tot Vlaams minister van Economie, KMO, Landbouw en Media. Aan zijn ministerschap kwam in 1999 een einde toen de CVP na een nederlaag bij de parlementsverkiezingen in de oppositie belandde.

Bij de tweede rechtstreekse Vlaamse verkiezingen van 13 juni 1999 werd hij opnieuw Vlaams volksvertegenwoordiger voor de kieskring Halle-Vilvoorde. Van juli 1999 tot juni 2004 zat hij weer de CVP-(later CD&V-)fractie in het Vlaams Parlement voor. Na de verkiezingen van 13 juni 2004 bleef hij Vlaams volksvertegenwoordiger voor de kieskring Vlaams-Brabant, maar legde hij de functie van fractievoorzitter neer. Hij greep bij de regeringsvorming in 2004 naast een ministerpost toen outsider Kris Peeters werd benoemd, wat hij toenmalig kopstuk Yves Leterme erg kwalijk nam. Vanaf 12 december 2007 was hij voorzitter van de Commissie voor Economie, Werk en Sociale Economie.

In 2004 ontdekte hij de kracht van een politiek internetdagboek: door de Vlaamse pers werd zijn dagboek regelmatig geciteerd, onder andere in de rubriek kreten en gefluister van De Standaard. In zijn dagelijks bijdragen geeft hij naast zijn visie op de maatschappij en politieke ideeën ook vaak kritiek op politieke tegenstanders. Zo noemde hij Geert Bourgeois een "zwakkeling" en "un petit monsieur" na het opbreken van het kartel tussen zijn partij en de N-VA. Binnen de CD&V vertegenwoordigt hij de conservatieve rechtervleugel van de partij, net zoals zijn broer Herman.

De politicus schetste op 7 november 2007 op zijn weblog na de stemming rond de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde een scenario waarbij de instellingen daveren op hun grondvesten. Volgens hem zou deze crisis evenwel leiden tot een catharsis. Verder stelde hij dat enkel een nieuwe staatsordening een hernieuwde en duurzame samenwerking tussen de gemeenschappen tot stand kan brengen waardoor België als natie behoorlijk kan functioneren.^[7]

Na de Vlaamse verkiezingen van 7 juni 2009 greep hij zowel naast een ministerpost als naast de positie als parlementsvoorzitter die in het kader van de regeringsvorming aan de N-VA werd toegekend. Hij kondigde in 2009 aan dat de legislatuur van 2009 tot 2014 zijn laatste termijn als Vlaams volksvertegenwoordiger zou worden. Van december 2012 tot mei 2014 maakte hij als secretaris deel uit van het Bureau (dagelijks bestuur) van het Vlaams Parlement. Op 22 mei 2013 werd hij in de plenaire vergadering van het Vlaams Parlement gehuldigd voor zijn 30 jaar parlementair mandaat. Desondanks nam hij in 2014 toch weer deel aan de verkiezingen, deze keer op de Kamerlijst. Van Rompuy werd verkozen vanop de derde (strijd)plaats in de kieskring Vlaams-Brabant. In de Kamer werd hij voorzitter van de Commissie Financiën en gaf vanuit die functie geregeld kritiek op het beleid van minister van Financiën Johan Van Overtveldt, ondanks dat CD&V zelf lid is van de regering. Hij gaf ook kritiek op Geert Bourgeois, over wie hij zei dat het de zwakste minister-president van Vlaanderen ooit was. CD&V was ook lid van de Vlaamse Regering die Bourgeois voorzit.^[8]

In 2019 kwam hij niet meer op en sloot zo zijn parlementaire carrière af. In datzelfde jaar werd hij voorzitter van de CD&V Senioren.^[9]

• 2019: Grootkruis in de Orde van Leopold II^[10]

• Persoonlijke website