| Eropeplus IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2023) | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Eropeplus canus Miller & Hollister, 1921 | |||||||||||||||
Eropeplus op  Wikispecies
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Eropeplus canus is een knaagdier uit de muizen en ratten van de Oude Wereld dat voorkomt in Midden-Celebes. Het is de enige soort van het geslacht Eropeplus, dat nauw verwant is aan Lenomys. Er zijn slechts vijf exemplaren bekend, die op 1800 tot 2300 m hoogte gevangen zijn in de bergregenwouden van Midden-Celebes.
In externe kenmerken is E. canus vrijwel niet te onderscheiden van Lenomys. Ook de schedel en de spermamorfologie zijn uniek en gelijkend in deze twee geslachten. De kiezen verschillen echter wel zeer. E. canus lijkt ook wel wat op Taeromys callitrichus. De rugvacht is bruingrijs, de onderkant lichtgrijs, met een geleidelijke overgang. Op de voeten zitten wat zwarte haren. De vrij lange staart is nauwelijks behaard. De kop-romplengte bedraagt 195-240 mm en de staartlengte 210 tot 315 mm.
- Musser, G.G. & Carleton, M.D. 2005. Superfamily Muroidea. Pp. 894-1531 in Wilson, D.E. & Reeder, D.M. (eds.). Mammal Species of the World: a taxonomic and geographic reference. 3rd ed. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 2 vols., 2142 pp. ISBN 978-0-8018-8221-0
- Nowak, R.M. 1999. Walker's Mammals of the World. Johns Hopkins University Press. ISBN 0801857899
· 
· 