Fischer-Z
Fischer-Z in 2021
Achtergrondinformatie
Jaren actief	1976 - 1981, 1987 - heden
Oorsprong	Londen, Engeland  Verenigd Koninkrijk
Genre(s)	Rock, New Wave
Label(s)	United Artists, EMI Music, Ariola Records, Harvast Records, Sony Music Entertainment
Bezetting
Huidige leden	John Watts Matthew Waer Matthew Guest Sinisa Banovic
Oud-leden	Steve Skolnik David Graham Steve Liddle Graham Pleeth Bern Newman Steve Kellner Ian Porter Jennie Cruse Alan Morrison Denis Haines Peter Sinden Hadji Wasner Dr. Smith Chuck Sabo Tristan Banks Sam Walker
Officiële website
(en) Allmusic-profiel
(en) Last.fm-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal    Muziek

Fischer-Z is een Engelse rockband in de tijd van de new wave, eind jaren 70 van de 20e eeuw.

De naam Fischer-Z is afgeleid van een term uit de statistiek (Fishers z beschrijft betrouwbaarheidsintervallen in correlaties). Oorspronkelijk heette de band Sheep^[1], maar onder die naam is er weinig van hen vernomen. De spil van Fischer-Z was John Watts: hij was de componist-zanger en later ook de producer van de band.

Naast John Watts speelden Steve Skolnik (toetsen), Steve Liddle (drums) en Dave Graham (basgitaar) in de band. In 1978 sloten ze een platencontract met United Artists. De eerste plaat, die in 1979 verscheen, was Word Salad. In Nederland, België en Duitsland werd het van Word Salad afkomstige The Worker een hit. De groep toerde veel. Het succes in Engeland viel aanvankelijk tegen en ook de volgende plaat, Going Deaf for a Living, bracht daar nog geen verandering in. De groep veranderde: Skolnik kon niet tegen het overheersende gedrag van Watts en vertrok. Eerst toerden ze als trio, begin '81 werd Graham Pleeth de vervanger van Skolnik. Korte tijd in 1980 speelde ook Bern Newman mee als gitarist tijdens de Going Deaf for a Living-tournee.

Met Red Skies over Paradise had Fischer-Z uiteindelijk ook de gewenste erkenning en het gewenste succes in Engeland. Met het nummer Marliese hadden ze een hit door heel Europa. In juni 1981 stonden ze op Pinkpop, een van de laatste optredens uit die tijd, want een maand later werd de band opgeheven.

Watts ging vervolgens alleen verder (hij had nog even het project The Cry, met wie hij het album Quick, Quick, Slow opnam) en enkele jaren later gebruikte hij de naam Fischer-Z weer. In 2002 bracht hij onder deze naam een album uit: Ether. Voor Ether knipte en plakte Watts opnamen die hij op een wereldreis gemaakt had. In 2005 bracht Watts een soloalbum uit onder de titel Real Life is Good Enough. Bij het album zat een gedichtenbundel. Hierna heeft John Watts enkele jaren solo opgetreden, ook in Nederland. Hij speelde tijdens zijn concerten nog steeds hits van Fischer-Z zoals "So Long" en "The Worker". Zijn kenmerkende stemgeluid is gebleven, maar het stembereik is afgenomen, evenals de heldere resonans in de hogere klanken.

Vanaf 2013 werd weer opgetreden als Fischer-Z, met name in Duitsland, België en Nederland. In 2016 werd het album This is My Universe uitgebracht, gevolgd door Building Bridges in 2017, Swimming in thunderstorms in 2019 en hun meest recente album 'Til The Oceans Overflow gereleased op 8 oktober 2021.

Zie de categorie Fischer-Z van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.