| Gele suikerbos IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2020) | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||
| Protea aurea potbergensis | |||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||
| Protea aurea (Burm.f) Rourke | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||
Gele suikerbos op  Wikispecies
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
De gele suikerbos (Protea aurea (Burm.f) Rourke, syn P. longifolia) is een plant uit het geslacht Protea die endemisch is in de provincie West-Kaap van Zuid-Afrika.
Er zijn twee ondersoorten P.a. aurea en de Potbergsuikerbos P.a. potbergensis. De laatste ondersoort komt alleen op de Potberg voor in het De Hoop natuurreservaat en heeft brede behaarde bladeren. Hij staat als gevoelig (NT) op de Zuid-Afrikaanse Rode Lijst.[2] De andere ondersoort heeft gladde bladeren en komt algemeen voor op de kusthellingen van het zuidelijk gebergte van de West-Kaap, zoals de bergen van Bredasdorp, Kleinrivier en Riviersonderend[3] en staat als niet bedreigd (LC) op de lijst.[4]
De gele suikerbos is een struik of boompje tot 5 m hoog met ovale bladeren van 4-9 lengte. De bloemen zijn 9–12 cm lang met zijdeachtige rose tot romig gele schutbladeren[5]
- ↑ (en) Gele suikerbos op de IUCN Red List of Threatened Species.
- ↑ SANBI Red List. Gearchiveerd op 11 juni 2023.
- ↑ Protea, Colin Paterson-Jones, Struik, 2007, ISBN 1770075240, ISBN 9781770075245
- ↑ SANBI Red List. Gearchiveerd op 9 juli 2020.
- ↑ Field Guide to Fynbos, John Manning, Colin Paterson-Jones, Struik, 2007, ISBN 1770072659, ISBN 9781770072657, blz. 248