_and_preoogenesis_(B,F)_in_various_taxa_of_water_frogs.png)
Gonocyten zijn de voorlopers van de oögonia en spermatogonia.
Gonocyten zijn grote cellen met een bolvormige euchromatische celkern, twee nucleoli en een omringend, ringvormig cytosol.[1] [2] Gedurende het grootste deel van hun ontwikkelingsperiode worden gonocyten structureel ondersteund door de cytoplasmatische uitsteeksels van de omringende sertolicellen en worden ze ondersteund door sertolicelkernen van het basaal membraan.[1][3][4] Gonocyten zitten aan sertolicellen vast met gap junctions,[3] desmosomen[4] en een aantal verschillende celadhesiemoleculen zoals connexine 43, PB-cadherine en NCAM[1] voor de regulering van de cel-tot-celcommunicatie.[3][4] Gonocyten migreren zodanig dat de basale zijde van de cel zich dicht bij het basaal membraan bevindt, waar ze fenotypische veranderingen ondergaan en het uiterlijk van spermatogonia aannemen.[1][4]
Gonocyten zijn langlevende voorloperoerkiemcellen die bij de spermagonese verantwoordelijk zijn voor de productie van spermatogoniale stamcellen en bij de oögense van secundaire oögonia.
Spermatogenese
Bij de spermatogense zijn de gonocyten gerelateerd aan zowel foetale als neonatale oerkiemcellen vanaf het punt waarop ze de testis primordiaal binnengaan totdat ze het basaal membraan bij de zaadstrengen bereiken en differentiëren. Op het moment van gastrulatie worden bepaalde cellen gereserveerd voor latere gametenontwikkeling. Deze cellen worden post-migrerende oerkiemcellen genoemd. De gonocytenpopulatie bij mensen ontwikkelt zich uit de post-migrerende oerkiemcellen rond de vijftiende dag van de embryonale ontwikkeling.[5] Op dit punt van ontwikkeling worden post-migrerende oerkiemcellen inactief en blijven ze inactief tot de geboorte. Kort na de geboorte gaat de celcyclus verder en begint de productie van postnatale spermatogonia.[6] Gonocyten migreren naar het basaal membraan om te prolifereren. Gonocyten die niet migreren ondergaan apoptose en worden uit het zaadvormende epitheel verwijderd.[7] Spermatogonia worden in de kindertijd gevormd en differentiëren gedurende het volwassen leven.[8]
Oögenese
De periode van de meest intensieve proliferatie van gonocyten bij de oögenese van kikkers begint direct na de seksuele differentiatie van een eierstok. Delende gonocyten bevinden zich in het perifere deel van de ovariële cortex. De corticale laag van primaire oögonia wordt dunner en verliest vervolgens de continuïteit en transformeert in plekken (zogenaamde kiemplekken) die in de eierstokken van volwassen vrouwtjes blijven bestaan.[9]. De mitotische delingen van gonocyten zijn asynchroon en nemen af naarmate het vrouwtje volwassen wordt. Na de laatste mitotische deling van oögoniale cellen gaan ze een specifieke mitotische deling in zonder cytokinese. De resulterende cellen (nu secundaire oögonia genoemd) worden verbonden door cytoplasmatische bruggen en worden van het stroma gescheiden door platte somatische cellen die afkomstig zijn van de prefolliculaire cellen.[10]
_and_oogenesis_(right_side)_in_anurans.png) |
_and_differentiation_(mature).png) |
Voetnoten
- ↑ a b c d Culty, Martine (1 augustus 2013). Gonocytes, from the Fifties to the Present: Is There a Reason to Change the Name?1. Biology of Reproduction 89 (2). ISSN: 0006-3363. PMID 23843237. DOI: 10.1095/biolreprod.113.110544.
- ↑ Gondos, Bernard, Hobel, Calvin J. (1971). Ultrastructure of germ cell development in the human fetal testis. Zeitschrift für Zellforschung und Mikroskopische Anatomie 119 (1): 1–20. ISSN: 0302-766X. PMID 4327535. DOI: 10.1007/bf00330535.
- ↑ a b c (1976). Gap Junctions of Lens Fiber Cells in Freeze-Fracture Replicas. Journal of Electron Microscopy. ISSN: 1477-9986. DOI: 10.1093/oxfordjournals.jmicro.a049994.
- ↑ a b c d Manku, Gurpreet, Culty, Martine (2015). Mammalian gonocyte and spermatogonia differentiation: recent advances and remaining challenges. Reproduction 149 (3): R139–R157. ISSN: 1470-1626. PMID 25670871. DOI: 10.1530/rep-14-0431.
- ↑ (en) Yoshioka, Hirotaka, McCarrey, John R., Yamazaki, Yukiko (1 april 2009). Dynamic Nuclear Organization of Constitutive Heterochromatin During Fetal Male Germ Cell Development in Mice1. Biology of Reproduction 80 (4): 804–812. ISSN: 0006-3363. PMID 19129513. PMC 2804833. DOI: 10.1095/biolreprod.108.072603.
- ↑ (en) van Dissel-Emiliani, F. M. F., de Boer-Brouwer, M., Spek, E. R., van der Donk, J. A., de Rooij, D. G. (1 juli 1993). Survival and proliferation of rat gonocytes in vitro. Cell and Tissue Research 273 (1): 141–147. ISSN: 1432-0878. PMID 8364957. DOI: 10.1007/BF00304621.
- ↑ (en) Roosen-Runge, Edward C., Leik, Jean (March 1968). Gonocyte degeneration in the postnatal male rat. American Journal of Anatomy 122 (2): 275–299. ISSN: 0002-9106. PMID 5665153. DOI: 10.1002/aja.1001220208.
- ↑ (en) Manku, Gurpreet, Culty, Martine (1 maart 2015). Mammalian gonocyte and spermatogonia differentiation: recent advances and remaining challenges. Reproduction 149 (3): R139–R157. ISSN: 1741-7899. PMID 25670871. DOI: 10.1530/REP-14-0431.
- ↑ Ogielska, M.; Kotusz, A. Pattern and rate of ovary differentiation with reference to somatic development in anuran amphibians. J. Morphol. 2004, 259, 41–54.
- ↑ Ogielska, M.; Chmielewska, M.; Rozenblut-Kościsty, B. Pregametogenesis: The Earliest Stages of Gonad and Germline Differentiation in Anuran Amphibians. Biology 2024, 13, 1017. https://doi.org/10.3390/biology13121017
Bronvermelding
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Gonocyte op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
