| Grootsnuithaai IUCN-status: Gevoelig[1] (2020) | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||
| Carcharhinus altimus (Springer, 1950)[2] | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Verspreiding grootsnuithaai | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||
Grootsnuithaai op  Wikispecies
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
De grootsnuithaai[3] (Carcharhinus altimus) is een haai uit de familie van de requiemhaaien.[4][5]
Natuurlijke omgeving
De grootsnuithaai komt wereldwijd voor in tropische en warme zeeën[6]. Meer in detail:
- Het westen van de Atlantische Oceaan van Florida, (USA) tot Venezuela[5]
- Het oosten van de Atlantische Oceaann van Senegal tot Ghana, inclusief de Middellandse Zee[5]
- Het westen van de Indische Oceaan in de Rode Zee, bij Mozambique,[7] Zuid-Afrika,[7] Madagaskar[5] en India[8]
- Het westen van de Grote Oceaan, bij China,[5] Taiwan[9] en Australië[10]
- Het midden van de Grote Oceaan bij Hawaï[11]
- Het oosten van de Grote Oceaan van de Golf van Californië en het zuiden van Mexico[5] en bij Colombia[5] en Ecuador[12]
Synoniemen
- Carcharhinus radamae - Fourmanoir, 1961[13]
- Carcharinus radamae - Fourmanoir, 1961[13]
- Eulamia altima - Springer, 1950[2]
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ (en) Grootsnuithaai op de IUCN Red List of Threatened Species.
- ↑ a b Springer, S. 1950 (9 Feb.), A revision of North American sharks allied to the genus Carcharhinus. American Museum Novitates No. 1451: 1-13.
- ↑ Bor, P.H.F. 2002 Nederlandse naamlijst van de recente haaien en roggen (Chondrichthyes: Elasmobranchii) van de wereld. World Wide Web electronic publication www.rajidae.tmfweb.nl, version (05/2002).
- ↑ (en) Carcharhinus altimus. FishBase. Ed. Rainer Froese and Daniel Pauly. Februari 2009 version. N.p.: FishBase, 2009.
- ↑ a b c d e f g Compagno, L.J.V. 1984 FAO species catalogue. Vol.4. Sharks of the world. An annotated and illustrated catalogue of shark species known to date. Part 2 - Carcharhiniformes. FAO Fish. Synop. 125(4/2):251-655.
- ↑ Compagno, L.J.V. en V.H. Niem 1998 Carcharhinidae. Requiem sharks.p. 1312-1360. In: K.E. Carpenter and V.H. Niem (eds.) FAO Identification Guide for Fishery Purposes. The Living Marine Resources of the Western Central Pacific. FAO, Rome.
- ↑ a b Compagno, L.J.V., D.A. Ebert en M.J. Smale 1989 Guide to the sharks and rays of southern Africa. New Holland (Publ.) Ltd., London. 158 p.
- ↑ Kapoor, D., R. Dayal en A.G. Ponniah 2002 Fish biodiversity of India. National Bureau of Fish Genetic Resources Lucknow, India.775 p.
- ↑ Shen, S.C. (ed.) 1993 Fishes of Taiwan. Department of Zoology, National Taiwan University, Taipei. 960 p.
- ↑ Last, P.R. en J.D. Stevens 1994 Sharks and rays of Australia. CSIRO, Australia. 513 p.
- ↑ Mundy, B.C. 2005 Checklist of the fishes of the Hawaiian Archipelago. Bishop Museum Bulletins in Zoology. Bishop Mus. Bull. Zool. (6):1-704.
- ↑ Béarez, P. 1996 Lista de los peces marinos del Ecuador continental. Rev. Biol. Trop. 44(2):731-741.
- ↑ a b Fourmanoir, P. 1961, Requins de la côte ouest de Madagascar. Mémoires de l'Institut Scientifique de Madagascar. Série F. Océanographie v. 4: 1-81, Pls. 1-18.
· 
· 