Hexafluor-but-2-yn | ||||
---|---|---|---|---|
Structuurformule en molecuulmodel | ||||
![]() | ||||
structuurformule
| ||||
![]() | ||||
Algemeen | ||||
Molecuulformule | ||||
IUPAC-naam | Hexafluor-but-2-yn | |||
Andere namen | 1,1,1,4,4,4-Hexafluorobut-2-yn | |||
Molmassa | 162.034 g/mol | |||
SMILES | FC(F)(F)C#CC(F)(F)F
| |||
CAS-nummer | 692-50-2 | |||
EG-nummer | 211-732-7 | |||
PubChem | 69654 | |||
Wikidata | Q5748729 | |||
Beschrijving | kleurloos gas | |||
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen | ||||
| ||||
H-zinnen | H280 - H331 | |||
P-zinnen | P261 - P311 - P410+P403 | |||
Fysische eigenschappen | ||||
Dichtheid | 1,602 g/cm³ | |||
Smeltpunt | -117 °C | |||
Kookpunt | -25 °C | |||
Onoplosbaar in | water | |||
Geometrie en kristalstructuur | ||||
Dipoolmoment | 0 D | |||
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar). | ||||
|
Hexafluoro-2-butyn, afgekort tot HFB, is een verbinding met fluorkoolstof met de brutoformule of met structuurformule: . HFB is een derivaat van een alkyn, zeer elektrofiel en daarmee een sterk diënofiel in Diels-Alderreacties.[2][3]
HFB wordt gesynthetiseerd in de reactie van zwaveltetrafluoride met butyndizuur of via de reactie van kaliumfluoride met hexachloorbuta-1,3-dieen.
- bronvermelding
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Hexafluoro-2-butyne op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- voetnoten
- ↑ Merck KGaA. Hexafluoro-2-butyne.
- ↑ M Essers en G Haufe. Hexafluoro-2-butyne, 2006. bij John Wiley & Sons
- ↑ ES Turbanova en AA Petrov. Perfluoroalkyl(aryl)acetylene, 31 mei 1991. voor Russian Chemical Reviews