Icel (ook wel Icil) was in de late 5e of vroege 6e eeuw^[1] de eerste koning van het Angelsaksische koninkrijk Mercia en stamvader van de dynastie van de Iclingas.

De Angelsaksische kroniek vermeldt dat Icel een zoon van Eomer was en voerde zijn afkomst van de mythische held Offa van de Angelen terug op de god Woden. Cnebba wordt in dezelfde bron Icels zoon genoemd.^[2] Icel wordt beschouwd als de eerste van zijn familie, die uit de Noordduitse regio Angeln naar Groot-Brittannië kwam^[1] en daar zijn heerschappij vestigde.^[3]

• Angelsaksische kroniek (Engelse vertaling bij Project Gutenberg)
• Æthelweard, Chronica.
• Felix, Vita Sancti Guthlaci 2.

• Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Icel_(Mercia) op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
• R.G. Collingwood - J.N.L. Myres, Roman Britain and English Settlements, Biblo & Tannen, 1998 (= 1936), pp. 416-417. ISBN 978-081961160-4.
• B. Yorke, Kings and Kingdoms of early Anglo-Saxon England, Londen - New York, 2002, p. 101 (nn. 12-14). ISBN 978-0-415-16639-3 PDF (6,2 MB)
• N. Brooks, Anglo-Saxon Myths: State and Church, 400-1066, Hambledon - Londen, 1998, p. 67. ISBN 978-1852851545
• M.P. Brown - C.A. Farr (edd.), Mercia: An Anglo-Saxon Kingdom In Europe, Londen - New York, 2005, pp. 15-16, 73, 76, 107. ISBN 9780826477651
• I.W. Walker, Mercia and the Making of England, Stroud, 2000. ISBN 0-7509-2131-5

• Icel in Prosopography of Anglo-Saxon England (PASE)