Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Fraktur I symbool
Een illustratie van het complexe vlak . Het imaginaire deel van het complexe getal
z
=
x
+
i
y
{\displaystyle z=x+iy}
is
y
{\displaystyle y}
.
Van een complex getal
z
{\displaystyle z}
, weergegeven met de reële getallen
x
{\displaystyle x}
en
y
{\displaystyle y}
als
z
=
x
+
i
y
{\displaystyle z=x+iy}
, heet
y
{\displaystyle y}
het imaginaire deel van
z
.
{\displaystyle z.}
Wordt
z
{\displaystyle z}
voorgesteld als het geordende paar
z
=
(
x
,
y
)
{\displaystyle z=(x,y)}
dan is het tweede element van het paar het imaginaire deel van
z
.
{\displaystyle z.}
Het imaginaire deel van
z
{\displaystyle z}
wordt genoteerd als
I
m
(
z
)
{\displaystyle \mathrm {Im} (z)}
of ook als
ℑ
(
z
)
,
{\displaystyle \Im (z),}
waarin
ℑ
{\displaystyle \Im }
de hoofdletter I in het lettertype Fraktur is.
De complexe functie die het complexe getal
z
{\displaystyle z}
afbeeldt op zijn imaginaire deel, is niet holomorf .
Met behulp van de complex geconjugeerde
z
¯
{\displaystyle {\bar {z}}}
van
z
{\displaystyle z}
kan het imaginaire deel van
z
{\displaystyle z}
geschreven worden als
I
m
(
z
)
=
z
−
z
¯
2
i
{\displaystyle \mathrm {Im} (z)={\frac {z-{\bar {z}}}{2i}}}
.
Voor de polaire vorm
z
=
r
e
i
φ
=
r
(
cos
φ
+
i
sin
φ
)
{\displaystyle z=r\,e^{i\varphi }=r(\cos \varphi +i\,\sin \varphi )}
geldt
I
m
(
z
)
=
r
sin
φ
{\displaystyle \mathrm {Im} (z)=r\,\sin \varphi }
.
Het reële deel van een complex getal
z
=
x
+
i
y
{\displaystyle z=x+iy}
is
x
{\displaystyle x}
.
Een complex getal
z
=
i
y
{\displaystyle z=iy}
, waarvan het reële deel dus gelijk aan 0 is, heet een imaginair getal .