| Jack van Maaswaal | ||
|---|---|---|
| ||
Van Maaswaal als brigadegeneraal in 2016
| ||
| Geboren | 1960 | |
| Land/zijde |  Nederland
| |
| Dienstjaren | 1978-2019 | |
| Rang |  Generaal-majoor
| |
| Eenheid | Luchtdoelartillerie | |
| Bevel | KMS | |
| Onderscheidingen | zie decoraties | |
Jacobus[1] J.M. (Jack[noot 1]) van Maaswaal (1960) is een Nederlands generaal-majoor buiten dienst van de Landmacht.
Militaire carrière
Van Maaswaal startte zijn militaire loopbaan in 1978 aan de Koninklijke Militaire Academie (KMA)als cadet bestemd voor het Korps Luchtdoelartillerie[noot 2] van het Wapen der Artillerie.
Vanaf 1982[5] vervulde Van Maaswaal als tweede, eerste luitenant en kapitein in diverse leidinggevende functies bij de lichte luchtdoelartillerie[noot 3] en pantserluchtdoelartillerie[noot 4]. Als kapitein was hij onder andere plaatsvervangend commandant van 13 Pantserluchtdoelartilleriebatterij (13 Paluabt), waarmee hij in 1988 de Lkol Maasprijs won.[6]
Daarna volgde hij de Hogere Krijgsschool waarna hij meer beleidsvormende functies binnen staven kreeg, zowel nationaal als internationaal.[1]
In 2001 werd Van Maaswaal als lid van SFOR uitgezonden naar Bosnië.[1]
Van 2006 tot mei 2008 was Van Maaswaal als kolonel commandant van de KMS in Weert, het opleidingsinstituut voor onderofficieren van de landmacht.[7][8], Op 16 mei 2008 nam kolonel Piet van der Sar het commando van hem over.
Vervolgens nam hij deel aan de Leergang Topmanagement Defensie, dat de deelnemers op het Instituut Clingendael klaarstoomt voor functies op politiek-bestuurlijk niveau. Hij werd daarna geplaatst bij de Nederlandse delegatie op het NAVO-hoofdkwartier in Brussel.[1]
Vervolgens werd Van Maaswaal als ACOS G6 (Hoofd Stafsectie G6)[noot 5] geplaatst bij de staf van het Eerste Duits-Nederlandse Legerkorps (1 (GE/NL) Corps) in Münster.[9]
In 2013 werd Van Maaswaal aangewezen voor een uitzending naar Afghanistan waar hij deel uitmaakte van de staf van de Duitse Generalmajor Jörg Vollmer, de Regional Commander North van ISAF in Mazar-i-Sharif.[1]
Door deze ervaring in het werken met Duitsers werd Van Maaswaal in 2014 belast met de integratie van de Nederlandse 11 Luchtmobiele Brigade in de Duitse Division Schnelle Kräfte (DSK), waarvan het hoofdkwartier zich bevindt in Stadtallendorf.[1] Hij werd op 2 januari 2014 bevorderd tot brigadegeneraal.[10] en toen de 11 Luchtmobiele Brigade op 12.juni 2014 onder bevel werd gesteld van de DSK werd hij plaatsvervangend commandant van de Division Schnelle Kräfte (DSK).[noot 6][11] Van Maaswaals KMA-jaargenoot en vriend[12] brigadegeneraal Hans Hoogstraten volgde hem in deze functie op.[9]
Zijn laatste functie was weer in Brussel op het NAVO-hoofdkwartier.[1] Op 12 mei 2016 werd Van Maaswaal bevorderd tot generaal-majoor en werd als SACEUR Representative geplaatst bij de NAVO.[13][14]
In augustus 2019 ging hij met functioneel leeftijdsontsslag.[15]
Na defensie
Op 6 januari 2020 begon Van Maaswaal als directeur van de stichting VNB, een non-profit organisatie die al sinds 1883 bedevaarten naar Lourdes organiseert en sinds 1948 ook naar andere bestemmingen die een belangrijke rol in het katholieke geloof vervullen of hebben vervuld.[16][17]
Privé
Van Maaswaal is gehuwd en heeft twee dochters. Hij woont in Heel.[1]
Decoraties
Herinneringsmedaille Vredesoperaties
Onderscheidingsteken voor Langdurige Dienst als officier met jaarteken XXXV[18][noot 7]
Landmachtmedaille)
Kruis voor betoonde marsvaardigheid met cijfer 3
Vaardigheidsmedaille van de Nederlandse Sport Federatie (NSF)
Kruis van de Koninklijke Vereniging van Nederlandse Reserve-Officieren voor de Militaire Prestatietocht
NAVO-medaille (SFOR)
NAVO-medaille (ISAF)
Ereteken van de Bundeswehr in goud (Duitsland)[11][19]
.svg){kind=small}
Verder is Van Maaswaal gerechtigd tot het dragen van:
Parachutistenbrevet B
Hogere Militaire Vorming (Hogere Krijgsschool) ('Gouden zon')
Herinneringsembleem luchtmobiele brigade[noot 8]
Externe links
- NRHZ.de, 11 dec 2015, Hans Georg, “Der deutsche Weg zur EU-Armee (V)”
- Weertdegekste.nl, 15 dec 2014, Sluiting KMS[dode link]
- (de) Reservistenkameradschaft Rostock, 29 jan 2015, Richtungsweisende Zusammenarbeit: die Deutsch-Niederländische Heereskooperation, bezocht 18 aug 2020
- Bronvermeldingen
- VNB.nl, Interview met Jack van Maaswaal
- Referenties
- ↑ a b c d e f g h VNB.nl, Interview met Jack van Maaswaal[dode link]
- ↑ a b Klankinventaris van het Nederlands
- ↑ Grootnieuwsradio, De Nieuwe Morgen, 1 mei 2020, Interview met Jack van Maaswaal, Directeur van VNB bedevaarten, beluisterd 18 augustus 2020
- ↑ Klinkert, W., Otten, R.U.M.M., Plasmans, J.F., 75 jaar Luchtdoelartillerie 1917 - 1992 (1992), uitg. Sectie Militaire Geschiedenis Koninklijke Landmacht, ISBN 9789070677305
- ↑ Grondgebondenluchhtverdediging, fotoalbums, Geslaagden SMO-KMA-OCOSD 1982, (vrnl: Cdt Ton Heeren, Haitjema, Van Maaswaal, Beulen, Van Broekhoven, Bogers, Stokreef, Nijkamp, Klaassen, Owi toeg. Baaijen). Gearchiveerd op 23 maart 2023.
- ↑ Artie Varia 1989, Maasprijs 1988, 13 Paluabt. Gearchiveerd op 5 juni 2023.
- ↑ Defensiekrant, Uitgave Directie Voorlichting en Communicatie Nummer 1, 5 januari 2006, p2, Ereteken voor verdienste, "…De commandant van de Koninklijke Militaire School, kolonel J.J.M. van Maaswaal, reikte de onderscheiding uit…"
- ↑ Defensiekrant, Uitgave Directie Voorlichting en Communicatie Ministerie van Defensie Nummer 44, 12 december 2006, CLAS-Bokaal prooi voor Koninklijke Militaire School, "…Commandant KMS kolonel Van Maaswaal nam de cup in ontvangst…"
- ↑ a b (en) German-Netherlands Corps, 31 mrt 2016, Congratulations to Colonel Hans Hoogstraten, "…Colonel Hoogstraten will become the successor of Brigadier General Jacques van Maaswaal…"
- ↑ NIDV Magazine, jan. 2014, p31, Benoemingen bij Defensie, bezocht 18 aug 2020
- ↑ a b (de) Division Schnelle Kräfte, Stellvertretender niederländischer Kommandeur der DSK erhält das Ehrenkreuz der Bundeswehr in Gold, bezocht 18 aug 2020. Gearchiveerd op 23 januari 2022.
- ↑ J.H. Hoogstraten, reisblog. Gearchiveerd op 12 augustus 2023.
- ↑ Defensie Nieuwsbericht, 19-07-2019, Militairen geven weer visitekaartje af tijdens Vierdaagse
- ↑ Commandant Landstrijdkrachten, 12 mei 2016, Brigadegeneraal Van Maaswaal bevorderd tot generaal-majoor in verband met zijn plaatsing in het NAVO hoofdkwartier, bezocht 18 augustus 2020
- ↑ KRO-NCRV, 10 jan 2020, Generaal is nieuwe directeur VNB
- ↑ Website VNB[dode link]
- ↑ RK Kerk.nl, 15 januari 2020, Mgr. Woorts zegent nieuw kantoor bedevaartorganisatie VNB, bezocht 18 aug 2020. Gearchiveerd op 29 maart 2023.
- ↑ Sinte Barbara, uitrgave van de Vereniging Officieren Artillerie, 70e jaargang 2018, No. 01, p68, Uitreiking officierskruisen 2017 op 6 december 2017 en de cijferwisseling[dode link], "Cijferwisseling 35-Jarige Dienst als Officier: Genm Luchtdoelartillerie J.J.M. van Maaswaal" (bezocht 18 aug 2020)
- ↑ (de) Unsere Zeit.de, 25 dec 2015, Blaupause für eine EU-Armee, "…Kurz vor dem Beginn des Manövers „Red Griffin" verlieh nun der Kommandeur der DSK, Generalmajor Andreas Marlow, seinem niederländischen Stellvertreter Jack van Maaswaal das „Ehrenkreuz der Bundeswehr in Gold…" (bezocht 18 aug 2020). Gearchiveerd op 1 februari 2023.
- Voetnoten
- ↑ Van Maaswaals roepnaam ‘Jack’ wordt uitgesproken ‘op zijn Frans’, als: "Jacques" (zjAk[2]; IPA: ⓘ/?), en dus niet op ‘op zijn Engels’, als: "Jack" (djEk[2]; IPA: ⓘ/?).[3]
- ↑ Tot 1973 werden cadetten bestemd voor het wapen der artillerie aan de KMA in een "all-round" artillerieopleiding zowel voor functies bij het Korps Veldartillerie als voor functies bij het Korps Luchtdoelartillerie opgeleid. Omdat de nadruk daarbij sterk op de veldartillerie lag, was voor functies bij de luchtdoelartillerie een bijscholing nodig. Vanaf 1973 werden de cadetten bestemd voor de verschillende korpsen gescheiden opgeleid.[4]:p203
- ↑ De lichte luchtdoelartillerie (Ltlua) was een onderdeel van de Koninklijke Landmacht. In de jaren 70 was de lichte luchtdoelartillerie uitgerust met de Bofors 40L70-vuurmond en het HSA L4/5 mobiele vuurleidingsradar voor de luchtverdediging op korte afstand. De laatste parate afdelingen lichte luchtdoelartillerie werden opgeheven in 1983 (NB: de in 1991 opgerichte batterijen luchtdoelartillerie werden geen "lichte luchtdoelartillerie" genoemd, hoewel ze wel waren uitgerust met de Bofors 40L70G-vuurmond (met de mobiele HSA Flycatcher-vuurleidingsradar voor de luchtverdediging op korte afstand en de Stinger-luchtdoelraket). Deze batterijen werden in 2004 opgeheven.
- ↑ De pantserluchtdoelartillerie (Palua) was een onderdeel van de Koninklijke Landmacht dat bestond van 1977 t/m 2006 en was uitgerust met de Pantser Rups Tegen Luchtdoelen (PRTL) en vanaf de jaren 80 de Stinger-luchtdoelraket.
- ↑ ACOS G6 = Assistant Chief of Staff for Information Management - G6 (nl: Hoofd Generale Staf Sectie G6 (Communicatie en IT))
- ↑ Divisiecommandanten van de Division Schnelle Kräfte (DSK) waren in deze periode de Duitse Generalmajor Eberhard Zorn(12 juni 2014 - 30 sep 2015) en daarna Generalmajor Andreas Marlow (30 sep 2015 – 14 mrt 2019)
- ↑ Officieren van "promotie 1982" ontvingen het cijfer XXX in 2012 en het cijfer XXXV in 2017. De onderscheidingstekens voor langdurige dienst worden in het algemeen in december uitgereikt
- ↑ Het Herinneringsembleem luchtmobiele brigade is een insigne voor voormalig luchtmobiel personeel (rode baret dragend) dat buiten de brigade is geplaatst en niet registratief is ingedeeld bij de brigade.
