Jan van Ewijk
Jan van Ewijk
Persoonlijke informatie
Geboortedatum	20 maart 1945
Geboorteplaats	Maartensdijk, Nederland
Sport	Honkbal
Gooit	Rechts
Slaat	Rechts
Clubinformatie
Huidige club	scorer bij Mokum Hawks
Rugnummer	25
Positie	alle posities, behalve achtervanger
Prestaties als pitcher
Winst-verlies	25 - 8 (bij UVV)
ERA	3,51
Saves	12
Strikeouts	43
Prestaties als slagman
Wedstrijden	52
Slaggemiddelde	.361
Homeruns	25
RBI	48
Interlandcarrière
Interlands	2 Jeugdinterlands = 3
Prijzen
MVP	1957 bij UVV
Beste werper	1957 bij UVV
Beste slagman	1958 bij UVV
Portaal    Sport

Jan van Ewijk (Maartensdijk, 20 maart 1945) is een voormalig Nederlands honkballer.

Van Ewijk, een rechtshandige slagman die vooral uitkwam als eerste honkman maar op alle veldposities inzetbaar was, speelde in de jaren zestig van de twintigste eeuw eerst voor UVV in Utrecht en kwam daarmee in twee seizoenen, 1961 en 1963, uit in de hoofdklasse.^[1][2] In 1969 vertrok hij om weer op hoofdklasseniveau te kunnen spelen met twee teamgenoten, Rob Rijnders en Wim van der Ster, naar HCAW in Bussum.^[3] Hij zou daar tot en met het seizoen 1971 spelen.^[4] Hij speelde daar samen met in die dagen befaamde pitchers Rob Hoffmann en Ade Fyth alsmede met Rob van der Gaast en de Amerikaan Allan Harris. Van Ewijk kwam tevens uit in 1965 voor het Nederlands honkbalteam. Hiervoor speelde hij in de interland tegen het team van Groot-Brittannië op 8 augustus 1965. Op 7 augustus 1965 werd gespeeld tegen de Alconbury Spartans en ruim gewonnen. De Spartans namen ook deel aan de eerste Haarlemse Honkbalweek op het Badmintonpad in Haarlem en wonnen dit toernooi. De wedstrijd werd gespeeld in het stadion Selhurst Park van de voetbalclub Crystal Palace in Londen en werd met 3-1 gewonnen.^[5] Coach was Charles Urbanus Senior. Frank de Boer werd later -zonder succes- manager van het voetbalteam van Crystal Palace. In hetzelfde jaar speelde hij met het Nederlands team in het Pim Mulier Stadion een met 7-3 gewonnen interlandwedstrijd tegen Venezuela onder leiding van coach Nol Houtkamp.

Na zijn actieve topsportloopbaan zou hij nog uitkomen voor Thamen in Uithoorn in de eerste klasse en HSV Hoofddorp in de tweede klasse. Coach bij Thamen was Leo Kops. Bij HSV Hoofddorp was Boudewijn Maat de coach en later Arie van Zuilen..^[6]

Van Ewijk studeerde enkele jaren rechten aan de VU en UvA (niet afgestudeerd) en werkte daarna als grafisch ontwerper, organisatie-adviseur en hoofd van een Mobiliteitscentrum in het bank- en verzekeringswezen. Ook was hij lid van de ondernemingsraad van de toenmalige Generale Bank Nederland (GBN) en lid van de Europese ondernemingsraad (EOR) van GBN. Van Ewijk was tevens lid van de eerste EOR in de financiële wereld: Die van Crédit Lyonnais. Bij Crëdit Lyonnais (een staatsbank en op dat moment de grootse bank van de wereld) onstond een affaire over filmfinanciering. In Rotterdam was Frans Afman een succesvolle financier van films. Hij financierde onder andere de film Blade Runner met Rutger Hauer in de hoofdrol. Zijn taak werd overgenomen door de coke snuivende Georges Vigon en Marcel Brutschi. Dit stel kocht voor vier miljard dollar de filmmaatschappij MGM. Dit leidde uiteindelijk tot het faillissement van Crédit Lyonnais. De bank werd overgenomen door Crédit Agricole (de Franse 'Rabobank'). President toen was Francois Mitterand en zijn minister van Financiën was Pierre Bérégevoy. Die voelde zich verantwoordelijk voor het échec. Hij schoot op 1 mei 1993 (De Dag van de Arbeid!) een kogel door zijn hoofd.. Van Ewijk werd geïnterviewd door de Franse kwaliteitskrant Le Monde, waarin hij een en ander heeft toegelicht.^[7]

Na zijn sportloopbaan zou Van Ewijk nog jaren bij honkbal betrokken blijven. Hij koppelde zijn journalistieke werkzaamheden als freelance honkbalmedewerker van onder andere het dagblad Het Centrum (Utrecht), honkbalvakblad Inside en in de jaren negentig van Het Parool^[8] met zowel bestuurlijke- en coach-activiteiten bij zowel zijn vereniging HSV Hoofddorp als bij de honkbalbond KNBSB. Hij was de stimulator om de honk- en softbaltak los te maken van de omnisportvereniging SV Hoofddorp. Op zijn voorstel werd de clubnaam herdoopt tot Hoofddorp Pioniers. Tevens was hij de initiatiefnemer tot de sponsorovereenkomst met Minolta. In 1983. Deze samenwerking met, later, Konica Minolta zou liefst 32 jaar duren. Als coach was hij ook actief bij de jeugd en samen met collega-coach Frank Maduro behaalde hij in 1987 het eerste landskampioenschap van de club bij de pupillen. Op het 4th of July tournament werd Hoofddorp Pioniers derde. Twee jaar later bij de aspiranten achtste. Dat team speelde on de naam Trump Pioniers. Frank Maduro was coach op het derde honk. Van Ewijk als manager in de dug-out.

Binnen de bond en als journalist streefde hij naar een meer professionele en op Amerikaanse leest gestoelde aanpak van de honkbalsport hetgeen hem soms in conflict bracht met de gevestigde orde.^[9] Tot 2019 was hij nog actief als scorer voor het derde honkbalteam van de Amsterdam Pirates, de Mokum Hawks. Vanaf 2021 is hij weer actief bij Hoofddorp Pioniers. Als freelance journalist schrijft hij nu artikelen voor Fastball Magazine. Van Ewijk werd toen hij in 1976 bij de Nederlandse Credietbank werkte ook grafisch ontwerper. Zo ontwierp hij het carbonloze overschrijvingsformulier (bestaat niet meer), de portvrije bankenvelop en het rekeningafschrift zonder bijlagen^[10]

Van Ewijk trouwde in 1967 met de softbalster Carry de Boer (1947-2004), die als tweede honkvrouw twee jaar uitkwam voor de UVV Wild Cats. Later werd zij jeugdcoach en trainer honkbal bij de Hoofddorp Pioniers.