Duomo di Siracusa
Façade
Plaats	Syracuse
Gewijd aan	Heilige Maria van de Zuilen
Coördinaten	37° 4′ NB, 15° 18′ OL
Kerkprovincie
Bisdom	aartsbisdom Syracuse
Portaal    Christendom

De kathedraal van Syracuse is een kathedrale kerk op het Italiaanse eiland Sicilië, gewijd aan de Maagd Maria. Officieel heet de kerk Santa Maria del Piliero of Santa Maria delle Colonne, hetgeen betekent: Heilige Maria van de Zuil(en). De kerk werd gebouwd rond de restanten van een oude Griekse tempel, op het centrale plein van het eiland Ortygia in de stad Syracuse. De kathedraal kent verschillende bouwperioden.

Basis voor de kathedraal vormde de Griekse tempel, die aan de godin Athena was gewijd. De allereerste Athena-tempel stamde uit het midden van de zesde eeuw v.Chr., maar deze werd verbouwd tot een tempel van de Dorische orde tijdens het bewind van de Dinomeniden, dat wil zeggen: in de eerste helft van de vijfde eeuw v.Chr. Het was een tempel met 6 zuilen aan voor- en achterzijde, en 14 zuilen over de lange zijdes. Elke zuil was ruim 8 meter hoog, en op het dikste punt bijna 2 meter in doorsnee. Nog in de Romeinse tijd werd de tempel van Athena geprezen om haar schoonheid, o.a. door de Romeinse redenaar Cicero.

Waarschijnlijk werden de ruimtes tussen de zuilen aan de buitenzijde in de 7e eeuw na Chr. opgevuld met muren, en werd de tempel gebruikt als moskee. Na de verovering van Sicilië door de Normandiërs volgde er een nieuwe fase in de geschiedenis van het gebouw, namelijk die van hoofdkerk van Syracuse.

Net als veel andere monumenten in het zuidwesten van Sicilië raakte ook de kathedraal van Syracuse ernstig beschadigd door enorme aardbevingen, met name die van 1542 en die van 1693. Na de aardbeving van 1542 werd de kerk provisorisch hersteld. In de jaren 1620 bouwde architect Giovanni Vermèxio aan de Sacramentskapel in de kathedraal.

De aardbeving van 1693 maakte reconstructie van het hele gebouw noodzakelijk, en zo ontstond bijvoorbeeld de barokke gevel van de hand van Andrea Palma (1728-1754). De kathedraal bevat diverse schilderijen en andere kunstwerken van kunstenaars uit de late middeleeuwen en uit de barok.

Het hoofdaltaar van de kerk werd opgebouwd in 1659, op de basis van een architectonisch fragment uit de Dorische Athena-tempel. Meest in het oog springend zijn echter de zuilen van de Athena-tempel, die zowel in het interieur van de kerk als in het exterieur nog goed te zien zijn.

• 
  het Domplein in Syracuse
• 
  het hoofdaltaar in de kathedraal
• 
  buitenkant van de kathedraal, met Dorische zuilen
• 
  binnenzijde van de kathedraal, met Dorische zuilen

Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Dom van Syracuse op Wikimedia Commons.