Lawrence Summers | ||||
---|---|---|---|---|
Lawrence Henry Summers
| ||||
Geboren | 30 november 1954 New Haven (Connecticut) | |||
Politieke partij | Democratische Partij | |||
Partner | Elisa New | |||
Beroep | Politicus Econoom Hoogleraar | |||
Religie | Joods | |||
Handtekening | ||||
8e directeur van de Nationale Economische Raad | ||||
Aangetreden | 20 januari 2009 | |||
Einde termijn | 31 december 2010 | |||
President | Barack Obama | |||
Voorganger | Keith Hennessey | |||
Opvolger | Gene Sperling | |||
Rector magnificus van Harvard-universiteit | ||||
Aangetreden | 1 juli 2001 | |||
Einde termijn | 20 juni 2006 | |||
Voorganger | Neil Leon Rudenstine | |||
Opvolger | Drew Gilpin Faust | |||
75e minister van Financiën | ||||
Aangetreden | 2 juli 1999 | |||
Einde termijn | 20 januari 2001 | |||
President | Bill Clinton | |||
Voorganger | Robert Rubin | |||
Opvolger | Paul O'Neill | |||
3e onderminister van Financiën | ||||
Aangetreden | 20 mei 1995 | |||
Einde termijn | 2 juli 1999 | |||
President | Bill Clinton | |||
Voorganger | Frank Newman | |||
Opvolger | Stuart Eizenstat | |||
Hoofdeconoom van de Wereldbank | ||||
Aangetreden | 1991 | |||
Einde termijn | 1993 | |||
Voorganger | Stanley Fischer | |||
Opvolger | Michael Bruno | |||
|
Lawrence Henry (Larry) Summers (New Haven (Connecticut), 30 november 1954) is een Amerikaans econoom, hoogleraar en politicus van de Democratische Partij. Hij was de 75e minister van Financiën van 1999 tot 2001 onder president Bill Clinton. Van 2009 tot eind 2010 was hij de 8e directeur van de Nationale Economische Raad. Als zodanig was Summers een van Obama's belangrijkste adviseurs en maakte hij deel uit van de Executive Office of the President.
Summers was van 1991 tot 1993 hoofdeconoom van de Wereldbank en van 2001 tot 2006 president van de Harvard-universiteit. Voorts is hij professor aan de Kennedy School of Government van Harvard. Als econoom is Summers werkzaam op een breed terrein, van openbare financiën tot macro-economie en voorstander van een empirische lijn.
Zijn uitspraken werden hem niet altijd in dank afgenomen; zo moest hij aftreden als president van Harvard, onder meer vanwege zijn verklaring waarom meer mannen dan vrouwen topposities innemen in wetenschap en techniek.[1] Hij bekritiseerde de verlaging van de kredietwaardigheid van het land door kredietbeoordelaar Standard & Poor's, van AAA naar AA-plus, hij waarschuwde dat de Verenigde Staten in een nieuwe recessie terecht kunnen komen. Hij benadrukte dat de Verenigde Staten in staat zijn om de rekeningen te betalen en herhaalde het eerder uitgesproken standpunt van het Witte Huis dat de verlaging van de kredietwaardigheid door Standard & Poor's gebaseerd is op verkeerde berekeningen.[2]
In 2013 maakte Summers een kans om Ben Bernanke bij de Federal Reserve op te volgen.[3] Vier Democratische senatoren die in het bankencomité van de Senaat zitten, hadden al aangegeven tegen Summers te zullen stemmen. Dat comité mag als eerste beslissen of ze akkoord gaat met de nominatie van de president. Democraten spraken ook hun voorkeur uit voor Janet Yellen, een partijgenoot.[3] Summers kreeg ook tegenstand van meer dan tweehonderd economen die in een open brief steun aan Yellen betuigden.[3] Vanwege de verwachte tegenwerking trok Summers medio september 2013 zijn kandidatuur voor de positie in.
- ↑ Summers' remarks on women draw fire Boston Globe
- ↑ Oud-adviseur Obama waarschuwt voor recessie Nu.nl
- ↑ a b c NRC Handelsblad Gedoodverfd opvolger Bernanke bij Fed trekt zich terug, 15 september 2013, geraadpleegd op 19 oktober 2013
Voorganger: Stanley Fischer |
Hoofdeconoom van de Wereldbank 1988 - 1990 |
Opvolger: Michael Bruno |