Deze lijst bevat de kampen voor krijgsgevangen op het grondgebied van de Sovjet-Unie tijdens en na de Tweede Wereldoorlog. De locaties van het kampbestuur zijn met kampnummers gerangschikt in tabelvorm met links daarvan de hedendaagse steden.

De meer dan drie miljoen Duitse krijgsgevangenen in de Sovjet-Unie werden overgebracht naar de doorgangskampen, en daarvandaan naar de individuele krijgsgevangenenkampen getransporteerd. Een krijgsgevangenenkamp had een hoofdlocatie met een hoofdkwartier van het kampadministratie en subkampen die administratief verbonden (maximaal 25 subkampen per hoofdlocatie) waren.

Uit de informatie van de voormalige krijgsgevangenen die waren vrijgelaten en teruggekeerd naar (West)-Duitsland, werden 216 kampbesturen met hun respectieve administratieve nummers en 2454 afzonderlijke kampen achterhaald. Daarnaast waren er 166 arbeidsbataljons van het Rode Leger en 159 krijgsgevangenziekenhuizen en opvangcentra geregistreerd met hun administratieve nummers. Daarnaast werden de landinwaarts gebouwde kampen verplaatst vanwege de wederopbouw na de bevrijding en naar het westen verplaatst – zo bijvoorbeeld het kamp 126, in Sjadrinsk opgericht in 1943.

Ivanovo

Woikowo

Kinesjma

Michailowo

Kaart 1: oblast Ivanovo. Woikowo lag 25 kilometer ten zuidwestelijk van de stad Ivanovo. Michailowo lag 40 kilometer ten zuidoostelijk van Kinesjma.

Nizjni Novgorod

Oranki

Kaart 2: Oblast Nizjni Novgorod. Oranki ligt 45 kilometer zuidwestelijk van de stad Nizjni Novgorod.

Josjkar-Ola

Schora

Kaart 3: republiek Mari El. Schora ligt 90 kilometer oostzuidoost van Josjkar-Ola, aan de gelijknamige rivier. Het is een stadsdeel van Manyet.

Jaroslavl

Berendejewo

Kaart 4: Oblast Jaroslavl. Berendejewo ligt 125 kilometer zuidwestelijk van de stad Jaroslavl.

In de centrale regio bestonden 50 kampbesturen met 655 losse kampen. Die lagen in het Europese deel van het hedendaags Rusland.

In de noordwestelijke regio bestonden 15 kampbesturen met 153 losse kampen. Die lagen in het Europese deel van het hedendaags Rusland.

In de westelijke regio bestonden 30 kampbesturen met 315 losse kampen. Die lagen in de landen Estland, Letland, Litouwen en Wit-Rusland evenals de Russische exclave Oblast Kaliningrad (Königsberg).

In de zuidelijke regio bestonden 34 kampbesturen met 515 losse kampen. Die lagen in de landen Oekraïne en Moldavië.

In de Wolgaregio bestonden 16 kampbesturen met 135 losse kampen. Die lagen in het Europese deel van het hedendaags Rusland.

In de Noordelijke Kaukasus bestonden 12 kampbesturen met 129 losse kampen. Die lagen in het hedendaags Rusland.

Tbilisi

Molotowo

Kaart 5: Georgië. Molotowo (vermeld als imeni Molotova = Molotowo genaamd) ligt 60 kilometer ten westzuidwesten van Tbilisi, in de buurt van Tsalka

In Transkaukasië bestonden 11 kampbesturen met 116 losse kampen. Die lagen in het hedendaags Armenië, Azerbeidzjan en Georgië, evenals in het door Georgië opgeëist Abchazië.

Ryabovo

Izjevsk

Kaart 6: Oedmoertië. Ryabovo lig 70 kilometer ten westen van Izjevsk.

In de regio Oeral bestonden 27 kampbesturen met 281 lossen kampen. Die lagen in het Europese deel van het hedendaags Rusland.

Er bestonden 6 kampbesturen met 54 lossen kampen. Die lagen in het Aziatische deel van het hedendaags Rusland.

Kyzyl-Kyya

Oš

Kaart 7: Kirgizië. Kyzyl-Kyya ligt 60 kilometer zuidwestelijk van Oš.

In dit gebied bestonden 3 kampbesturen met 13 losse kampen. Die lagen in het hedendaags Kirgizië en Oezbekistan.

Tasjkent

Pachta Aral

Kaart 8: Oezbekistan. Dat is in het gelegen Kazachstan Pachta Aral (ca. 80 kilometer zuidwestelijk van Tasjkent), bestaat uit verschillende kleine nederzettingen, twee aan de zuidwestelijke rand van Ilyich, andere noordelijk tot zes kilometer verderop.

Er bestonden 7 kampbesturen met 50 losse kampen. Die lagen in het hedendaags Kazachstan.

• (de) GULAG, Union der Sozialistischen Sowjetrepubliken.
• (de) Deutsches Rotes Kreuz, zoekdienst.
• (de) Volksbund Deutsche Kriegsgräberfürsorge.
• (de) WASt,
• (de) Dokumentationsstelle Dresden, informatie over het boek 'Orte des Gewahrsams von deutschen Kriegsgefangenen in der Sowjetunion (1941-1956)".

• Erich Maschke (Hrsg.): Zur Geschichte der deutschen Kriegsgefangenen des Zweiten Weltkrieges. Gieseking, Bielefeld 1962–1977. Die Bände 2 bis 8 (Band 5 in drei Teilbänden) und das 1. Beiheft befassen sich mit den Kriegsgefangenen in der Sowjetunion; die Angaben beziehen sich auf Heimkehreraussagen, die in erheblichem Umfang in den 1940er- bis 1960er-Jahren systematisch gesammelt und ausgewertet wurden.
  • Bd. 2: Diether Cartellieri: Die deutschen Kriegsgefangenen in der Sowjetunion. Die Lagergesellschaft. Eine Untersuchung der zwischenmenschlichen Beziehungen in den Kriegsgefangenenlagern. 1967.
  • Bd. 3: Hedwig Fleischhacker: Die deutschen Kriegsgefangenen in der Sowjetunion. Der Faktor Hunger. 1965.
  • Bd. 4: Werner Ratza: Die deutschen Kriegsgefangenen in der Sowjetunion. Der Faktor Arbeit. 1973.
  • Bd. 5: Kurt Bährens: Deutsche in Straflagern und Gefängnissen der Sowjetunion. 1965 (3 Bände).
  • Bd. 6: Wolfgang Schwarz: Die deutschen Kriegsgefangenen in der Sowjetunion. Aus dem kulturellen Leben. 1969.
  • Bd. 7: Kurt W. Böhme: Die deutschen Kriegsgefangenen in sowjetischer Hand. Eine Bilanz. 1966.
  • Bd. 8: Gert Robel: Die deutschen Kriegsgefangenen in der Sowjetunion. Antifa. 1974.
  • Beiheft 1: Michael Beck: Tagebuch aus sowjetischer Kriegsgefangenschaft 1945–1949. 1967.
• Orte des Gewahrsams von deutschen Kriegsgefangenen in der Sowjetunion (1941–1956): Findbuch, Stiftung Sächsische Gedenkstätten, Dresden, 2010. ISBN 978-3-934382-22-0