Lood(II)hydroxide
Algemeen
Molecuulformule	Pb(OH)2
IUPAC-naam	lood(II)hydroxide
Molmassa	241,21 g/mol
SMILES	[OH-].[OH-].[Pb+2]
CAS-nummer	19781-14-3
PubChem	9859601
Wikidata	Q412573
Beschrijving	Witte kristallen
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Gevaar
H-zinnen	H302 - H332 - H360 - H373 - H400 - H410
EUH-zinnen	geen
P-zinnen	geen
Fysische eigenschappen
Kleur	wit
Dichtheid	7,41 g/cm³
Smeltpunt	(ontleedt) 145 °C
Oplosbaarheid in water	(bij 20°C) 1,42 × 10−20 g/L
Goed oplosbaar in	verdunde zuren en basen
Slecht oplosbaar in	water
Onoplosbaar in	aceton
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal    Scheikunde

Lood(II)hydroxide is een hydroxide van lood, met als brutoformule Pb(OH)₂. Het is een zeer zwakke base, en lost heel slecht op in water, waardoor het als witte neerslag te zien is.

Lood(II)hydroxide kan bereid worden uit een metathesereactie van lood(II)nitraat met natriumhydroxide:^[1]

${\displaystyle \mathrm {Pb(NO_{3})_{2}\ +\ 2\ NaOH\longrightarrow \ Pb(OH)_{2}\ +\ 2\ NaNO_{3}} }$

Volgens bepaalde bronnen ontstaat hierbij echter geen lood(II)hydroxide, maar een mengsel van loodoxide-hydraten en lood-nitraat-oxide-hydroxide.

Een alternatieve synthese is de reactie van metallisch lood, zuurstofgas en carbonaatvrij water:

${\displaystyle \mathrm {2\ Pb\ +\ O_{2}\ +\ 2\ H_{2}O\ \longrightarrow 2\ Pb(OH)_{2}} }$

Lood(II)hydroxide komt voor als een wit amorf poeder dat boven 145 °C ontleedt in lood(II)oxide en water (dehydratie):

${\displaystyle \mathrm {Pb(OH)_{2}\ {\xrightarrow {\ 145^{o}C\ }}\ PbO\ +\ H_{2}O} }$

Wanneer lood(II)hydroxide in reactie met koolstofdioxide wordt gebracht, ontstaat lood(II)carbonaat:

${\displaystyle \mathrm {Pb(OH)_{2}\ +\ CO_{2}\ \longrightarrow \ PbCO_{3}\ +\ H_{2}O} }$

Lood(II)hydroxide is oplosbaar in zuren, waarbij het overeenkomstige zout wordt gevormd. Een voorbeeld is de reactie met zwavelzuur, waarbij lood(II)sulfaat wordt gevormd:

${\displaystyle \mathrm {Pb(OH)_{2}\ +\ H_{2}SO_{4}\ \longrightarrow \ PbSO_{4}\ +\ 2\ H_{2}O} }$

Bij het oplossen in een sterke base (zoals natriumhydroxide), wordt een wateroplosbaar hydroxocomplex gevormd: [Pb(OH)₄]²⁻.