Luchtafweerinsigne van het Leger | ||||
---|---|---|---|---|
Luchtafweerinsigne
| ||||
Uitgereikt door nazi-Duitsland | ||||
Type | Steckkreuz | |||
Bestemd voor | Militair personeel van luchtafweergeschut | |||
Status | In onbruik geraakt | |||
Statistieken | ||||
Instelling | 18 juli 1941 | |||
|
Het Luchtafweerinsigne van het Leger (Duits: Heeres-Flakabzeichen) was een op 18 juli 1941 door de opperbevelhebber van het leger Walther von Brauchitsch ingestelde Duitse militaire onderscheiding. Het op de linkerborst gedragen insigne is ovaal en laat binnen een opengewerkte krans van eikenbladeren een stuk luchtafweergeschut zien. Daarboven is een adelaar met een hakenkruis in de klauwen afgebeeld.
Het afgebeelde luchtafweergeschut is van het veelgebruikte en succesvolle type 8,8cm-Flak.
De insignes zijn van aluminium, oorlogsmetaal of verzilverde zinklegeringen (Buntmetall). Het ontwerp was van de hand van de Berlijnse grafisch kunstenaar Ernst Peekhaus. De opdracht voor de productie van de vele duizenden insignes werd voornamelijk aan de Berlijnse firma CF Juncker gegund.
Criteria
Het Luchtafweerinsigne van het Leger werd toegekend aan bemanningen van luchtafweergeschut, die ten minste vijf vliegtuigen hadden neergeschoten. Ook de verantwoordelijke commandant van een batterij van deze stukken luchtafweergeschut kon worden voorgedragen en gedecoreerd.
Na de Tweede Wereldoorlog
Dit insigne was van een hakenkruis voorzien. Als gevolg daarvan is het verzamelen, tentoonstellen en verhandelen ervan in Duitsland aan strenge wettelijke regels is onderworpen.
De geallieerde mogendheden hebben na de bezetting van Duitsland het dragen van alle Duitse orden en onderscheidingen, dus ook die uit het Duitse Keizerrijk van vóór 1918, verboden. Dat verbod is in de DDR altijd van kracht gebleven. Op 26 juli 1957 vaardigde de Bondsrepubliek Duitsland een wet uit waarin het dragen van onderscheidingen met daarop hakenkruizen of de runen van de SS werd verboden. Het dragen van dit insigne werd net als het dragen van de Orde van Verdienste van de Duitse Adelaar en het Ereteken voor de 9e November 1923, de zogenaamde "Bloedorde", streng verboden. Ook het verzamelen, tentoonstellen en afbeelden van de onderscheiding werd aan strenge regels gebonden. Een aantal onderscheidingen werd ontdaan van de hakenkruizen en soms van hakenkruis en adelaar. In deze gedenazificeerde uitvoering mochten de onderscheidingen worden gedragen.[1] Ook met het Luchtafweerinsigne van het Leger is dat het geval.
Zie ook
Literatuur
- Jörg Nimmergut, Katalog Orden & Ehrenzeichen von 1800 bis 1945, München 2002
- ↑ (de) Ordensjournal met afbeeldingen Geraadpleegd op 7 februari 2014