Maria Kirbasova | ||
---|---|---|
Algemene informatie | ||
Geboren | 1941 Sovjet-unie | |
Overleden | 2011 Sipoo, Finland | |
Nationaliteit(en) | Kalmuks | |
Beroep(en) | Pacifist, Boeddhist, Activist, Ingenieur |
Maria Ivanovna Kirbasova (Russisch: Мария Ивановна Кирбасова) (1941 – Sipoo, 2011) was een Kalmukse-mensenrechtenactivist die in 1989 het Comité van Soldatenmoeders van Rusland oprichtte.[1] In 1995 ontving ze de Thorolf Rafto-prijs en de Seán MacBride Peace Prize en in 1996 ontving ze de Right Livelihood Award.[2][3]
Biografie
Maria Kirbasova kwam uit een Kalmukse familie die tijdens de Tweede Wereldoorlog naar Siberië waren gedeporteerd. Ze was in staat om terug te keren in de jaren '50 toen Sovjetleider Nikita Chroesjtsjov dat toestond. Ze verhuisde naar Moskou, waar ze ingenieur werd. Haar zoon Petia werd in 1988 opgeroepen voor militaire dienst. Kirbasova was fel gekant tegen zijn plaatsing en was een organisator van de protesten tegen de arbeidsvoorwaarden voor soldaten die in het Sovjetleger dienden. Ze was een pacifistische boeddhist. Tijdens een conferentie in 1991, gehouden met de afgevaardigden van de Opperste Sovjet van de Sovjet-Unie, werd ze verkozen tot voorzitter van het Comité van Soldatenmoeders van Rusland. Kirbasova begon te protesteren tegen mensenrechten-schendingen tijdens de Tsjetsjeense oorlog en in 1995 kwam ze op voor de rechten van jonge Russische dienstplichtigen. Ze woonde de Moskou-Grozny Maternal March of Compassion bij.[4][5][6][7][8]
Kirbasova verhuisde in 2008 met haar dochter Kermen Soitu naar Finland, waar ze een verblijfsvergunning aanvroeg. Ze kon op dat moment niet alleen wonen want ze had een beroerte gehad en had reuma. Haar dochter was getrouwd en woonde in Finland. Aanvankelijk werd haar verzoek afgewezen en zou Kirbasova worden uitgezet. De publieke verontwaardiging, deels vanwege haar werk als dissident en activisme tegen de Tsjetsjeense oorlog, stelde haar in staat om een herziening van haar verzoek te krijgen en na een hoger beroep in 2009 mocht ze in Finland blijven. Kirbasova stierf daar in 2011.[9][10][11][4]
Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Maria_Kirbasova op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- ↑ History of Committee of Soldiers’ Mothers of Russia. soldiers-mothers-rus.ru. Gearchiveerd op 6 april 2022. Geraadpleegd op 11 april 2022.
- ↑ Sean MacBride Peace Prize - International Peace Bureau. IPB - International Peace Bureau (1 februari 2017). Gearchiveerd op 7 mei 2020. Geraadpleegd op 23 juni 2020.
- ↑ History of Committee of Soldiers' Mothers of Russia. Комитет солдатских матерей России, солдатские матери, помощь призывникам (15 november 1990). Gearchiveerd op 29 december 2019. Geraadpleegd op 23 juni 2020.
- ↑ a b (en) Elderly Russian Human Rights Activist Appeals Again. News (10 juni 2008). Gearchiveerd op 9 juni 2021. Geraadpleegd op 11 april 2022.
- ↑ Chechnya - Mother Reunited With POW Son. AP Archive. Geraadpleegd op 23 juni 2020.
- ↑ Solnick, S.L. (1998). Stealing the State: Control and Collapse in Soviet Institutions. Harvard University Press, pp. 195. ISBN 978-0-674-83680-8. Geraadpleegd op 23 juni 2020.
- ↑ Sundstrom, L.M.I. (2006). Funding Civil Society: Foreign Assistance and NGO Development in Russia. Stanford University Press, pp. 69. ISBN 978-0-8047-5443-9. Geraadpleegd op 23 juni 2020.
- ↑ "Committee of Soldiers' Mothers of Russia" Campaign against the war in Chechnya 1995. Global Nonviolent Action Database. Gearchiveerd op 23 september 2020. Geraadpleegd op 23 juni 2020.
- ↑ Spencer, M. (2012). The Russian Quest for Peace and Democracy. Lexington Books, pp. 212. ISBN 978-0-7391-4474-9. Gearchiveerd op 10 september 2023. Geraadpleegd op 23 juni 2020.
- ↑ Elderly Russian Human Rights Activist Appeals Again. Yle Uutiset. Gearchiveerd op 9 juni 2021. Geraadpleegd op 23 juni 2020.
- ↑ Elderly Human Rights Activist Wins Battle to Stay in Finland. Yle Uutiset. Gearchiveerd op 29 juni 2018. Geraadpleegd op 23 juni 2020.