| Mattias De Craene | ||||
|---|---|---|---|---|
| Algemene informatie | ||||
| Geboren | 1989 | |||
| Geboorteplaats | Gent
| |||
| Land | België | |||
| Werk | ||||
| Jaren actief | 2012-heden | |||
| Instrument(en) | Saxofoon | |||
| Act(s) | Nordmann, MDCIII | |||
| Officiële website (en) IMDb-profiel (en) Last.fm-profiel | ||||
| ||||
Mattias De Craene (1989, Gent) is een Belgisch saxofonist & componist. Hij is lid is van Nordmann en MDCIII.[1] De drie van MDC(III) verwijst naar de drie leden.
Sinds 2020 begon De Craene zich meer toe te leggen op solowerk. Hij producet zijn eigen muziek, naar concept vertrekken de klanken vanuit de sax, die filmische sferen oproepen. De basis voor zijn muziek bouwt hij met herhalingen en effecten; de hoofdrol is andermaal weggelegd voor de lange, etherische melodieën van zijn saxofoon. Het resultaat is een vrij en intoxicerende geheel dat gelijkenissen heeft met het werk van Nils Frahm en Colin Stetson.[2][3][4]
Zijn solodebuut gaf hij uit in de vorm van een titelloze EP waarna hij in 2021 zijn eerste dubbel full album "Patterns For (A) Film" uitbracht.[5] Naast zijn muzikale carrière is hij ook regisseur. In 2017 regisseerde hij gezamenlijk met Bieke Depoorter de film: Dvalemodus.[6] Mattias De Craene is een neef van Wim De Craene. Mattias heeft onder andere "Harry" door Wim de Craene gecoverd met z'n band MDCIII.[7]
Mattias De Craene leent zijn instrumentale stem af en toe uit aan andere muzikanten als Sylvie Kreusch, Tim Vanhaemel, Dijf Sanders en vele anderen.
In 2022 werd hij genomineerd in de categorie "Muzikant" voor de MIA's[8]
In 2024 kwam zijn soloalbum 'A House Where I Dream' uit. Uitgegeven door VIERNULVIER Records en het hoesontwerp werd ontworpen door kunstenaar Sam Timmerman.
Solowerk
- Patterns For (A) Film
- EP - Mattias De Craene
- Album - A House Where I Dream
Externe link
- (en) Mattias De Craene op Discogs
- ↑ Een gevarieerde keuze: Paul Couter, Mattias De Craene, Mattheuspassie, en nieuwe liedjes op de beiaard. Het Nieuwsblad. Gearchiveerd op 25 april 2021. Geraadpleegd op 25 april 2021.
- ↑ Interview Mattias De Craene: "Ik heb een gespleten muzikale persoonlijkheid". Dansende Beren (11 juni 2020). Gearchiveerd op 26 februari 2021. Geraadpleegd op 21 maart 2021.
- ↑ Indiestyle, Mattias De Craene perst op zijn soloproject minimalistische en donkere soundscapes uit zijn saxofoon. Indiestyle (29 juni 2020). Gearchiveerd op 9 mei 2021. Geraadpleegd op 21 maart 2021.
- ↑ Nieuwe muziekclips, videostreaming en filmisch theater. Het Nieuwsblad. Gearchiveerd op 16 maart 2021. Geraadpleegd op 21 maart 2021.
- ↑ #STAGELIFE. Mattias De Craene: "Je bent maar zo goed als je laatste concert". Metro (24 juli 2020). Gearchiveerd op 23 september 2020. Geraadpleegd op 21 maart 2021.
- ↑ Dvalemodus. www.sabzian.be. Gearchiveerd op 15 augustus 2022. Geraadpleegd op 21 maart 2021.
- ↑ Jasper Van Loy, De beste songs van Wim De Craene, gekozen door neef en saxofonist Mattias. Site-KnackFocus-NL (8 november 2019). Gearchiveerd op 14 mei 2021. Geraadpleegd op 21 maart 2021.
- ↑ Mattias De Craene genomineerd voor beste muzikant MIA's | Kaap. www.kaap.be (1 december 2021). Gearchiveerd op 30 januari 2024. Geraadpleegd op 30 januari 2024.