 Nieuw-Zeelandse hockeyploeg (vrouwen)
| ||||
|---|---|---|---|---|
| Bijnaam | Black Sticks | |||
| Associatie | New Zealand Hockey Federation | |||
| Bondscoach | Mark Hager | |||
| Stadion | n.n.b. | |||
| Meeste interlands | Emily Naylor (203)[1] | |||
| Topscorer | Katie Glynn (48)[2] | |||
| FIH-wereldranglijst | 9e (31 december 2023) | |||
| Eerste interland | ||||
| 4 augustus 1935 | ||||
| ||||
De Nieuw-Zeelandse hockeyploeg voor vrouwen is de nationale ploeg die Nieuw-Zeeland vertegenwoordigt tijdens interlands in het hockey. De hoogste positie op het WK was de vierde plaats in 1986. Dit was ook de hoogste plaats op een Olympische Spelen, in 2012. Op de Champions Trophy werd in 2011 met een derde plaats de beste prestatie ooit gehaald.
Erelijst Nieuw-Zeelandse hockeyploeg
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
Aan het wereldkampioenschap van 1971 deed ook een team mee met spelers tot 23 jaar. Dit team eindigde als zevende. In 1980 trok het team zich terug van de Olympische Spelen vanwege de internationale boycot.
- Overige toernooien
| Gemenebestspelen | |
|---|---|
1998  Kuala Lumpur |
|
2002  Manchester |
4e |
2006  Melbourne |
4e |
2010  Delhi |
|
Externe link
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ New Zealand Hockey Representatives - Women. Hockey New Zealand (16 augustus 2012). Gearchiveerd op 7 februari 2013. Geraadpleegd op 24 augustus 2012.
- ↑ New Zealand Goal Scorers - Women. Hockey New Zealand (16 augustus 2012). Gearchiveerd op 7 februari 2013. Geraadpleegd op 24 augustus 2012.