Paul Van Grembergen | ||||
---|---|---|---|---|
Volledige naam | Paul Adelin Camille Van Grembergen | |||
Geboortedatum | 18 september 1937 | |||
Geboorteplaats | Eksaarde | |||
Sterfdatum | 4 juni 2016 | |||
Sterfplaats | Ertvelde | |||
Kieskring | Oost-Vlaanderen | |||
Regio | Vlaanderen | |||
Land | België | |||
Partij | 1967 - 1998 VU 1998 - 2001 VU-iD21 2001 - 2006 spirit | |||
Functies | ||||
1968 - 1974 | Provincieraadslid Oost-Vlaanderen | |||
1970 - 1976 | Gemeenteraadslid Ertvelde | |||
1970 - 1976 | Schepen Ertvelde | |||
1974 - 1985 | Volksvertegenwoordiger | |||
1974 - 1980 | Lid Cultuurraad voor de Nederlandse Cultuurgemeenschap | |||
1979 - 1981 | Fractievoorzitter Kamer van volksvertegenwoordigers | |||
1980 - 1985 | Lid Vlaamse Raad | |||
1981 - 1985 | Fractievoorzitter Vlaamse Raad | |||
1985 - 1987 | Provinciaal senator Oost-Vlaanderen | |||
1987 - 1995 | Algemeen Secretaris Volksunie | |||
1987 - 1995 | Volksvertegenwoordiger | |||
1988 - 1995 | Lid Vlaamse Raad | |||
1988 - 1995 | Fractievoorzitter Vlaamse Raad | |||
1976 - 2006 | Gemeenteraadslid Evergem | |||
1995 - 2000 | Schepen Evergem | |||
1995 - 2001 | Vlaams Parlementslid[1] | |||
1995 - 2001 | Fractievoorzitter Vlaams Parlement | |||
2001 - 2006 | Burgemeester Evergem | |||
2001 | Vlaams minister van Buitenlandse Handel en Huisvesting | |||
2001 - 2002 | Vlaams minister van Buitenlands Beleid | |||
2001 - 2004 | Vlaams minister van Binnenlandse Aangelegenheden en Ambtenarenzaken | |||
2002 - 2004 | Vlaams minister van Cultuur[2] | |||
|
Paul Adelin Camille Van Grembergen (Eksaarde, 18 september 1937 – Ertvelde, 4 juni 2016) was een Belgisch politicus voor de Volksunie en spirit.
Levensloop
Jeugd
Van Grembergen ging naar de middelbare school aan het Koninklijk Atheneum in Boom. Hij studeerde vervolgens van 1957 tot 1960 in Drongen filosofie en volgde daarna in Gent aan het Hoger Instituut voor Sociale Studiën een opleiding maatschappelijk assistent.[3] Na zijn studies oefende hij van 1961 tot 1974 het beroep van leraar uit.
Volksunie en spirit
In 1967 werd Van Grembergen naar aanleiding van de acties rond Leuven Vlaams politiek actief in de Volksunie.[4] Voor deze partij was hij van 1968 tot 1974 provincieraadslid van Oost-Vlaanderen. Ook werd hij in 1970 verkozen tot gemeenteraadslid van Ertvelde, waar hij van 1971 tot 1976 schepen van sport en cultuur was. Na de gemeentelijke fusies van 1976 werd hij gemeenteraadslid van Evergem, wat hij bleef tot in 2006.
In 1974 stapte hij over naar de nationale politiek. Van 1974 tot 1985 zetelde Van Grembergen voor het arrondissement Gent-Eeklo in de Kamer van volksvertegenwoordigers. In de Kamer was hij van 1979 tot 1981 fractievoorzitter van de Volksunie. Nadat hij bij de verkiezingen van 1985 niet herkozen werd als Kamerlid, zetelde hij van 1985 tot 1987 als provinciaal senator in de Belgische Senaat, waar hij ook VU-fractievoorzitter was. Daarna was hij van 1987 tot 1995 opnieuw Kamerlid.
In de periode april 1974-oktober 1980 zetelde hij als gevolg van het toen bestaande dubbelmandaat ook in de Cultuurraad voor de Nederlandse Cultuurgemeenschap, die op 7 december 1971 werd geïnstalleerd. Vanaf 21 oktober 1980 tot oktober 1985 en van februari 1988 tot mei 1995 was hij lid van de Vlaamse Raad, de opvolger van de Cultuurraad en de voorloper van het huidige Vlaams Parlement. Van december 1981 tot oktober 1985 en van mei 1988 tot mei 1995 zat hij er de VU-fractie voor. Bij de eerste rechtstreekse verkiezingen voor het Vlaams Parlement van 21 mei 1995 werd hij verkozen in de kieskring Gent-Eeklo. Hij bleef Vlaams volksvertegenwoordiger tot mei 2001, waarna hij Vlaams minister werd. Gedurende zijn zesjarig mandaat in het Vlaams Parlement bleef hij de hele tijd fractievoorzitter: eerst van de VU-fractie en vanaf juli 1999 tot mei 2001 van de VU&ID-fractie. Op 27 april 1999 en 31 maart 2004 werd hij in de plenaire vergadering van het Vlaams Parlement gehuldigd voor zijn 25 jaar respectievelijk 30 jaar parlementair mandaat. Op 27 maart 2006 kende het Bureau (dagelijks bestuur) van het Vlaams Parlement hem de titel van erefractievoorzitter toe.
Na de gemeenteraadsverkiezingen van 1994 werd hij in Evergem eerste schepen. In 2001 volgde hij er Peter Vereecke op als burgemeester, wat hij bleef tot in 2006.
In mei 2001 volgde hij Johan Sauwens op als Vlaams minister. Hij kreeg de bevoegdheden Buitenlandse Handel, Huisvesting, Buitenlands Beleid, Binnenlandse Aangelegenheden en Ambtenarenzaken.[5] Bij de ontbinding van de Volksunie in 2001 koos Van Grembergen voor het spirit van Bert Anciaux.
Toen Bert Anciaux in juli 2002 ontslag nam als Vlaams minister, nam hij ook diens bevoegdheid Cultuur over.[6][7] In 2004 werd hij niet herverkozen voor het Vlaams Parlement. Hij nam vervolgens zijn burgemeestersambt op in Evergem, alwaar tijdens zijn ministerschap Patricia De Waele waarnemend burgemeester was.[8] In 2004 verliet hij de nationale politiek en twee jaar later ook de lokale politiek.[9] In 2008 ondertekende Marino Keulen (Open Vld) een besluit waarmee hij de titel van ereburgemeester verleende aan Van Grembergen.[10]
Pensioen
Na zijn pensioen werd Van Grembergen actief in allerlei culturele organisaties. Zo was hij voorzitter van de vzw Vlaamse Kunstcollectie, de vzw Culturele Biografie Vlaanderen, de vzw FARO. Vlaams steunpunt voor cultureel erfgoed en het Algemeen Nederlands Verbond, en was hij lid van de raad van bestuur van het Vlaams-Nederlands Huis deBuren.[11] Daarnaast stond hij bekend als een liefhebber van volkssporten. Zo was hij een van de drijvende krachten achter de kandidatuur van het wipschieten als immaterieel werelderfgoed van de UNESCO. De kandidatuur werd echter in 2005 in de laatste ronde geëlimineerd.[12]
In 2011 besloot de Vlaamse Regering Paul Van Grembergen op vraag van minister-president Kris Peeters en de N-VA te ontzetten uit zijn ambt als voorzitter van de raad van bestuur van het Vlaamse Cultuurhuis 'De Brakke Grond'. Hij werd opgevolgd door Diane Verstraeten. De N-VA ontkende bij monde van Geert Bourgeois te hebben aangedrongen op zijn ontslag.[13] Hij kreeg nog de post van bestuurder aangeboden, maar Van Grembergen bedankte voor die eer.[14] In Nederland werd hij benoemd tot officier in de Orde van Oranje-Nassau.[15]
- ↑ Biografische fiche Paul Van Grembergen; Vlaams Parlement
- ↑ Brochure: De Vlaamse Regering; Vlaanderen.be; Juni 2003
- ↑ Paul Van Grembergen; Spotlight
- ↑ Biografie Paul Van Grembergen in de Nieuwe Encyclopedie van de Vlaamse Beweging.
- ↑ Paul Van Grembergen legt eed als minister af; De Standaard; 11 mei 2001
- ↑ Profiel: Paul Van Grembergen; De Standaard; 10 mei 2001
- ↑ Paul Van Grembergen legt zijn ziel bloot; De Standaard; 3 maart 2004
- ↑ Paul van Grembergen (Spirit) opnieuw burgemeester; Het Nieuwsblad; 16 juni 2004
- ↑ 'Het is leuk om nog verantwoordelijkheid te mogen opnemen'; Het Nieuwsblad; 28 januari 2011
- ↑ Paul Van Grembergen ereburgemeester; De Standaard; 16 mei 2008
- ↑ De favoriete selectie van Paul van Grembergen; De Vlaamse Primitieven
- ↑ Laureaat Orde van Verdienste: Paul Van Grembergen; VLAS
- ↑ Vlaamse regering wipt Paul Van Grembergen; Het Laatste Nieuws; 7 april 2011
- ↑ Paul Van Grembergen bedankt voor de "eer"; Knack; 11 april 2011
- ↑ Gewezen Vlaams minister Paul Van Grembergen overleden; deredactie.be; 4 juni 2016
Voorganger: Peter Vereecke |
Burgemeester van Evergem 2001 – 2006 |
Opvolger: Erik De Wispelaere |
Voorganger: Johan Sauwens |
Vlaams minister van Binnenlandse Bestuur 2001 – 2004 |
Opvolger: Marino Keulen |
Voorganger: Johan Sauwens |
Vlaams minister van Ambtenarenzaken 2001 – 2004 |
Opvolger: Geert Bourgeois |
Voorganger: Johan Sauwens |
Vlaams minister van Buitenlandse Handel 2001 |
Opvolger: Jaak Gabriëls |
Voorganger: Johan Sauwens |
Vlaams minister van Huisvesting 2001 |
Opvolger: Jaak Gabriëls |
Voorganger: Patrick Dewael |
Vlaams minister van Buitenlands Beleid 2001 – 2002 |
Opvolger: Jaak Gabriëls |
Voorganger: Bert Anciaux |
Vlaams minister van Cultuur 2002 – 2004 |
Opvolger: Bert Anciaux |