Prinses Margriet
Verbouwd als Sherakhan voor de wal
Geschiedenis
Werf	A.Vuijk & Zonen Scheepswerf N.V., Capelle aan den IJssel
Bouwnummer	800
Kiellegging	23 september 1965
Tewaterlating	3 mei 1966
Gedoopt	23 november 1966 door prinses Margriet
Datum oplevering	1966
In dienst	23 november 1966
Eigenaren
Eigenaar	Koninklijk Onderwijsfonds voor de Scheepvaart
Latere eigenaren	1996 Maritiem Instituut Willem Barentsz, Terschelling 2001 Stichting Noordelijke Hogeschool Leeuwarden, Terschelling 2002 Unlimited Yacht Charter V.o.f., Maarssen[1]
Latere namen	2004 SHERAKHAN
Algemene kenmerken
Type	Schoolschip
Lengte	1966 69,20 m
Lengte (Loa)	2005 69,65 m
Lengte (Lll)	2005 62,97 m
Breedte	12,02 m
Diepgang	1966 4,53 m 2005 4,45 m
Brutotonnage	1966 1648 t 2005 1945 t
Nettotonnage	2005 583 t
Passagiers	1966 40 2005 26
Voortstuwing en vermogen	1966 Stork Thomassen 1.200 pk 2005 2 x 1379 pk Caterpillar Motortype 8 ST 248 DI-TA electronic Motornummer 9238
Boegschroef	Van Wijk
Vaart	1966 11,0 kn 2005 13.0 kn
IMO-nummer	6618823
ENI-nummer	02506360
MMSI	246370000
Roepletters	2005 PHDD
Bemanning	2005 19
Portaal    Maritiem

De Prinses Margriet is een zeewaardig instructieschip van het Koninklijk Onderwijsfonds voor de Scheepvaart (KOFS), dat later verbouwd werd tot superjacht Sherakhan.

Vanaf 1921 voer het KOFS al met eigen instructieschepen die bij het onderwijs werden ingezet. In de zestiger jaren moesten modernere schepen komen, waarvan ten minste een ook zeegaand was. Hierbij was het uitgangspunt, dat in het kader van het praktisch zeevaartonderwijs 12 daagse instructiereizen werden gemaakt in de West-Europese wateren. Ten behoeve van de uitvoering van deze taken ontving de stichting financiering van het Ministerie van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen. Om goed onderwijs te kunnen geven moesten er ook gelden uit particuliere bron worden aangeboord.

In 1966 werd bij A. Vuijk & Zonen in Capelle aan den IJssel een schip besteld, dat door Prinses Margriet zelf werd gedoopt met haar naam. Het schip bood plaats aan 36 leerlingen van de landelijke zeevaartscholen, die langere tijd aan boord bleven. Er waren hutten, klaslokalen en faciliteiten om het vak van zeeman in de praktijk te leren.

Stagiairs stuurlieden en R/O’s gingen mee voor één of hooguit twee weken. Het schip was onder de leerlingen berucht omdat het schip in zware zeegang sterk slingerde. Het had "zeeziektegarantie".^[2]

In 1991 werd het schip in gebruik genomen door het Maritiem Instituut Willem Barentsz, Terschelling, als leer- en logies-onderkomen. In 2001 formeel door de Noordelijke Hogeschool Leeuwarden. Het in de loop der jaren uitgewoonde schip zou worden verkocht en verbouwd en als jacht opnieuw in de vaart gebracht.^[3]

10 juli 2002 is het schip vertrokken van Terschelling naar Harlingen en daar 16 juli 2002 verkocht aan Unlimited Yacht Charter V.o.f. in Maarssen voor ombouw tot cruiseschip in de Middellandse Zee^[4] In Harlingen is het casco gestript en 2 augustus 2003 naar Scheepswerf Metz in Urk gesleept, waar het is verbouwd. Het exterieur werd ontworpen door KMC & KHMB Enkhuizen, het interieur door Claudia Rijntjes.

De stalen opbouw van het schip, die het slingeren bevorderde, werd vervangen door een aluminium opbouw en er werd een stabilisator ingebouwd. Iets wat bij de nieuwbouw nog niet gebruikelijk was. Het is 6 juni 2005 onder de nieuwe naam 'Sherakhan' vertrokken uit Rotterdam en het had op 17 juni 2005 een officiële presentatie te Monaco. Op 23 juni 2005 vertrok het voor de eerste reis in de nieuwe functie.^[5]

• www.sherakhan.com
• www.superyachtdigest.com
• Vlootschouw
• Statische en actuele scheepsinformatie op www.marinetraffic.com.

Zie de categorie Prinses Margriet (ship, 1966) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.