Gemeente in Frankrijk 
| |||
|---|---|---|---|
  | |||
| Situering | |||
| Regio | Frans-Guyana | ||
| Departement | Frans-Guyana (973) | ||
| Arrondissement | Saint-Laurent-du-Maroni | ||
| Coördinaten | 5° 30′ NB, 54° 2′ WL | ||
| Algemeen | |||
| Oppervlakte | 4.830 km² | ||
| Inwoners (1 januari 2022) |
51.732[1] (11 inw./km²) | ||
| Burgemeester | Sophie Charles (2020)[2] | ||
| Overig | |||
| Postcode | 97320 | ||
| INSEE-code | 97311 | ||
| Website | saintlaurentdumaroni.fr | ||
| Foto's | |||
| |||
| |||
Saint-Laurent-du-Maroni (SLM) is een plaats en gemeente in Frans-Guyana, ongeveer recht ten oosten van de Surinaamse plaats Albina, over de Marowijne. De gemeente telde 51.732 inwoners op 1 januari 2022.[1] Saint-Laurent-du-Maroni is de tweede stad van Frans-Guyana en is ongeveer 200 km van de hoofdstad Cayenne verwijderd.[3]
Gevangenis
Het gebied werd oorspronkelijk bewoond door Kari’na inheemsen die in het dorpje Kamalakuli woonden.[4] In 1858 werd het bagno of bagne (strafkolonie) opgericht door Napoleon III. Saint-Laurent-du-Maroni werd gesticht in 1880 in de buurt van de gevangenis voor de huisvestiging van het personeel en gevangenen die hun straffen hadden uitgezeten.[5]
In 1924 is door de journalist Albert Londres actie gevoerd tegen de strafkolonie en de onmenselijke behandeling van de gestraften (bagnards). In 1932 werd Gaston Monnerville lid van de Nationale Vergadering voor Frans-Guyana en ijverde voor de sluiting.[6] In 1946 werd de strafkolonie definitief gesloten.[5] De gemeente had oorspronkelijk een speciale status en werd door de directie van de gevangenis bestuurd. In 1949 werd Saint-Laurent-du-Maroni een democratische gemeente met burgemeester (maire) en wethouders (adjoins).[6]
De gevangenis is in 1995 gerestaureerd en wordt beschermd als nationaal patrimonium. Ze is vooral bekend geworden door de film L'affaire Seznec en de verfilming van het boek Papillon.
Petit Paris
Saint-Laurent heeft als bijnaam Le Petit Paris vanwege de koloniale bouwstijl. Er zijn onder andere het houten penitentiair ziekenhuis uit 1912, het gemeentehuis, de sous-préfecture, het gerechtshof en een botanische tuin. Stroomafwaarts, op het îlot Saint-Louis, was er een leprozenkolonie gevestigd.
Marrons
In de koloniale periode (18e en 19e eeuw) vluchtten veel Marrons over de Marowijne naar Frans-Guyana, waar ze dezelfde stamverbanden en talen (zoals Aukaners en Aluku) overbrachten. Met name tijdens en na de Binnenlandse Oorlog was er immigratie vanuit Suriname naar Saint-Laurent als grensplaats. In 2009 waren er in de stad 7.631 inwoners die in Suriname geboren waren. Brazilië stond op tweede plaats met 3,105 inwoners.[7] Er is dan ook weinig verschil tussen de cultuur van het oosten van Suriname en het westen van Frans-Guyana. Veel inwoners van Saint-Laurent hebben het Nederlands als moedertaal, of spreken Sranantongo.
De wijk La Charbonnière (Sranantongo: Sabonye) is de best bekende Marronwijk van de stad en bevindt zich naast het veer naar Albina. De wijk is in 1989 gebouwd voor de huisvesting van Surinaamse vluchtelingen en de verplaatsing van Aluku die in zelfgebouwde sloppenwijken rond de stad woonden. De wijk is uitgegroeid tot een toeristische trekpleister en is altijd druk bezocht.[8]
Inheemse bevolking
De inheemse bevolking woont voornamelijk in dorpen rond de stad zoals Balaté, Paddock, Prospérité, Terre Rouge, Espérance, en Village Pierre waar ze meestal een eigen traditioneel gezag hebben met een dorpshoofd die of capitaine (kapitein als in Suriname) of Yopoto wordt genoemd.[9][10]
Transport
De stad is vanuit Suriname bereikbaar per korjaal of via een veerdienst vanuit Albina. In Saint-Laurent vertrok ook een tussen 1890 en 1897 gebouwde 16 kilometer lange Decauville-spoorlijn op meterspoor via Saint-Louis en Sainte-Anne naar het nabije stroomopwaarts gelegen Saint-Jean-du-Maroni dat in dezelfde gemeente ligt. Tevens was er een 22 kilometer lange spoorlijn eveneens op meterspoor naar kamp Charvein in Mana.[11]
De kustzone van Frans-Guyana is voorzien van goede wegen. De hoofdweg is de N1 naar Cayenne. Het gedeelte tussen Kourou en Cayenne wordt verdubbeld naar een 2x2 weg, en is anno 2022 al gedeeltelijk klaar, maar het is geen autoweg en buiten bebouwde kom geldt een snelheidslimiet van 90 km/u.[12] Een nationale weg van Saint-Laurent-du-Maroni naar Maripasoula in het binnenland staat sinds 2006 in de planning, maar is anno 2022 nog onder constructie.[13] De brug naar Suriname over de Marowijnerivier is gewenst door beide landen, maar is anno 2022 nog niet omgezet naar concrete plannen.[14][15]
Saint-Laurent-du-Maroni heeft een vliegveld, maar de reguliere vluchten zijn alleen intern.[16][17]
Demografie
Saint-Laurent-du-Maroni was oorspronkelijk een groot dorp met 6.971 inwoners in een gebied van 4.830 km² in 1982. In 1990 waren er 13.616 inwoners. In 1999 was het inwonersaantal gestegen tot 19.211, en in 2019 was het de tweede stad van Frans-Guyana met 47.621 inwoners.[18][19] In de statistieken wordt alleen de legale bevolking vermeld. In 2019 schatte de INSEE dat er ongeveer 9.000 illegalen in Saint-Laurent wonen.[20]
Dorpen
- Balaté, een Lokono-dorp.
- Espérance, een Kari’na-dorp.
- Saint-Jean-du-Maroni Oorspronkelijk een subkamp. Na de sluiting van de kampen, werd het een militaire basis waar omheen een Marrondorp is ontstaan.
Geboren in Saint-Laurent-du-Maroni
- Raoul Diagne (1910-2002), voetballer en voetbalcoach
- Florian Jozefzoon (1991), Surinaams-Nederlands voetballer
- Stéphane Martine (1978), voetballer[21]
Galerij
-
Gemeentehuis -
Markt -
Gevangeniscomplex -
La Charbonnière (Sabonye) aan de Marowijneoever -
Het oude treinstation -
Veerboot van St.Laurent naar Albina
_et_Saint-Laurent-du-Maroni.jpg)
Externe link
- Bernard Ruff, La Guyane aujourd'hui, ISBN 2 86950 287 7, p. 137-141
- ↑ a b Populations de référence 2022.
- ↑ Guyane la 1ère (26 mei 2020), Municipales 2020 Sophie Charles élue maire de Saint-Laurent-du-Maroni (in Frans)
- ↑ Distance Saint-Laurent-du-Maroni -> Cayenne
- ↑ Petit Futé, Saint-Laurent-du-Maroni (in Frans)
- ↑ a b Le Bagne de Saint-Laurent-du-Maroni (in Frans)
- ↑ a b 97320 via archive.org, Historique de Saint Laurent du Maroni (in Frans)
- ↑ Benoit Hurpeau (2012), Panorama de la population immigrée en Guyane, INSEE via Blada, pag. 13 (in Frans)
- ↑ Laisez-vous conter La Charbonnière", Gemeente Saint-Laurent du Maroni (2007) (in Frans and Sranantongo)
- ↑ Laurence Goury (2002), Pluralité linguistique en Guyane : un aperçu Amerindia #26/27 (in Frans)
- ↑ G. Collomb, Du "Yopoto" au "Capitaine", du "Captaine" au "Chef Coutumier". Une historie, Blada (in Frans)
- ↑ International Steam, Prison Railways in French Guiana, 2014 (in Engels)
- ↑ Prefét de la région Guyane (2018), Document Général d’Orientations Guyane 2018-2022, pag 7 (in Frans)
- ↑ Guyane la 1ère (5 mei 2018), Route de l’intérieur : de rendez-vous manqués en promesses non tenues (in Frans)
- ↑ Waterkant (16 oktober 2020), ‘Er komt ook een brug over de Marowijnerivier tussen Suriname en Frans-Guyana’
- ↑ Reformatorisch Dagblad (20 september 2005), Binnen vijf jaar brug over Marowijne
- ↑ Skyvector, Saint Laurent Du Maroni Airport
- ↑ Gemeente Saint-Laurent-du-Maroni, Air Guyane Aérodrome de Saint-Laurent du Maroni (in Frans)
- ↑ INSEE, Population selon le sexe et l'âge quinquennal de 1968 à 2018 (1990 à 2018 pour les DOM) (ZIP file) (in Frans)
- ↑ INSEE, Populations légales 2019
- ↑ Philippe Clarenc (2020), Concentration des difficultés dans les quartiers urbains périphériques et à Saint-Laurent-du-Maroni, INSEE via Blada (in Frans)
- ↑ Footballdatabase Stéphane Martine
· 
· 
