Scopofilie (van Oudgrieks skopein, 'kijken', en philein, 'liefhebben') is een term uit de psychiatrie die verwijst naar de lustgevoelens die worden opgewekt bij het zien van uitwendige geslachtsorganen.[1] De term is geïntroduceerd door Sigmund Freud.[2]
Filmwetenschappen
Naast de psychiatrie heeft de term scopofilie binnen de filmwetenschappen veel aandacht en betekenis gekregen. In het donker van de bioscoop is de toeschouwer een voyeur die ongelimiteerd naar het witte doek kan kijken.[3]. Met name Laura Mulvey heeft hier veel aandacht aanbesteed en daarbij een onderscheid gemaakt tussen de actieve en passieve kant van scopofilie en dat deze verdeeld is over de seksen. Hiervoor heeft zij de term male gaze ontwikkeld.[3]
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ Berg, van den, Henk (2006). Zakwoordenboek van de psychatrie. Elsevier, p. 262.
- ↑ Leibovici, Solange, Rear Window. Psychoanalytisch Woordenboek (11 mei 2014). Geraadpleegd op 4 september 2023.
- ↑ a b Smelik, Anneke (september 2006). Scènes uit een huwelijk. Psychoanalyse en film. Dutch University Press, "Tussen droom en divan. Het 'blikkenspel' in film", p. 21-35.
Geplaatst op:
06-04-2017
06-04-2017
Dit artikel is een beginnetje over mens & maatschappij. U wordt uitgenodigd om op bewerken te klikken om uw kennis aan dit artikel toe te voegen.
