Slag bij Adrianopel
Datum	14 april 1205
Locatie	Adrianopel, Balkan
Resultaat	Overwinning voor de Bulgaren
Strijdende partijen
Latijnse Keizerrijk Republiek Venetië Tweede Bulgaarse Rijk Koemanen
Leiders en commandanten
Boudewijn I van Constantinopel Kaloyan van Bulgarije

De Slag bij Adrianopel vond plaats op 13 en 14 april 1205 ter hoogte van Adrianopel, waarbij een overmoedig kruisvaardersleger in de val liep van de Bulgaren. Hierbij werd Boudewijn I van Constantinopel gevangengenomen en nooit meer teruggezien.

Toen keizer Alexios III Angelos van Byzantium in 1195 een staatsgreep pleegde, verloor hij alle krediet, hij verloor een voor een zijn vazallen en stond er alleen voor. Velen voelden zich geroepen om in te grijpen en in 1204 veroverden de kruisvaarders Constantinopel.

Intussen was Bulgarije uit zijn as herrezen. Kalojan, de Bulgaarse heerser, die getrouwd was met een Koemaanse prinses, was op zoek naar erkenning en bood zijn diensten aan. Hij bood zelfs - tevergeefs - zijn toewijding aan bij paus Innocentius III.

Na de verovering van Constantinopel waren Latijnen en Bulgaren belust op het grondgebied Thracië.

Kalojan had steun van zijn vazallen, de Vlachen en de Koemanen, die befaamd waren voor hun lichte cavalerie. Op de vooravond van de slag voerde de Koemaanse cavalerie een schijnaanval uit om de sterkte van de tegenstander te testen. De zware cavalerie van de kruisvaarders ging onmiddellijk in de tegenaanval, maar besefte dat zij geen vuist kon maken. De sterkte en de zwakte waren nu gebleken. De Latijnen maakten zich klaar voor een gevecht op het slagveld, terwijl de Bulgaren intussen valkuilen groeven rond de strijdzone.

Tijdens de misviering op Witte Donderdag, 14 april 1205, vielen de Koemanen het Latijnse kamp aan. Lodewijk van Champagne, uitzinnig van woede, ging tegen de afspraak in de tegenaanval en achtervolgde de behendige Koemanen, de anderen volgden. De Koemanen moesten verschillende keren inhouden, omdat de kruisvaarders hen niet zo snel konden volgen. Eenmaal voorbij de valkuilen, draaiden de Koemanen zich. De Latijnen waren nu omsingeld door Koemanen, Bulgaren en Vlachen en konden geen kant op. De strijd was hevig en er werd tot laat in de avond gestreden. Het grootste deel van het Latijnse leger werd uitgeschakeld, de ridders werden verslagen en de keizer, Boudewijn I, werd gevangengenomen en meegenomen naar de hoofdstad Veliko Tarnovo, waar hij werd opgesloten in toren van het fort Tsarevets.

Over de dood van Boudewijn I bestaan er veel hypotheses en mythes. Hij werd opgevolgd door zijn broer Hendrik van Vlaanderen. Kajolan riep zichzelf uit als tsaar en eigende zichzelf de titel Latijnenslachter toe, in navolging van Basileios II Boulgaroktonos, de Bulgarendoder.