The Real Thing
The Real Thing (1972)
Algemene informatie
Land	Verenigd Koninkrijk
Werk
Jaren actief	1972-heden
(en) AllMusic-profiel (en) Discogs-profiel (en) MusicBrainz-profiel
Portaal    Muziek

The Real Thing is een Britse soulband uit Liverpool opgericht in de jaren zeventig. Hun grootste hits waren You to Me Are Everything, Can't Get By Without You (beiden 1976) en Can You Feel The Force (1979). Deze nummers werden in 1986 en 1987 met succes heruitgebracht in remixversies. Gedurende de jaren zeventig waren zij de bestverkopende zwarte Britse rock/soulband. Hierdoor werden ze door Paul Du Noyer, journalist, auteur en oprichter van het tijdschrift Mojo, samen met Deaf School tot de belangrijkste acts voor de Liverpoolse muziekscene van dat decennium gerekend.

The Real Thing werd in 1970 opgericht door Chris Amoo (14 oktober 1952), Dave Smith (6 juli 1952, Ray Lake (11 februari 1952 - 9 maart 2000) en Kenny Davis. Ze traden op met soulachtige covers van Amerikaanse hits, geïnspireerd door The Temptations, The Four Tops en The Chants, een lokale groep waarvan Chris' broer Eddie Amoo (5 mei 1944 - 23 februari 2018) deel uitmaakte en waarvan korte tijd Edward Ankrah werd geleend. Aanvankelijk noemden ze zich Sophisticated Soul Brothers; via Vocal Perfection werd de groepsnaam begin 1972 gewijzigd tot The Real Thing, naar de slogan van een colamerk die hun a&r-manager Tony Hall bij Piccadilly Circus zag. Als eerste volledig zwarte groep deden ze mee aan de talentenwedstrijd Opportunity Knocks en kwamen als winnaars uit de bus. Ze tekenden een contract bij EMI en brachten drie maanden later, in april 1972, hun debuutsingle uit; Vicious Circle, geschreven door Eddie Amoo die de groep destijds coachte. Het Temptations-achtige nummer ontving lovende recensies en werd veelvuldig gedraaid op de radio. Begin 1973 was de groep voor het eerst in het programma Top of the Pops te zien met de opvolger Plastic Man, een oud nummer van The Chants. Daarna volgden Listen, Joe Mcgintoo, Humpty Dumpty, Check It Out, Daddy Dear en Love Is A Playground. Geen van deze singles maakten indruk op de hitlijsten en zijn tot dusver nooit op een verzamelalbum verschenen.

Kenny Davis verliet de groep in 1974 omdat hij niet dezelfde ontwikkelingen doormaakte als de rest; later kwam hij op 44 jarige leeftijd te verdrinken. Eddie Amoo verving Davis na het uiteenvallen van The Chants, en zodoende ontstond de klassieke bezetting.

Ze stapten over van EMI naar Pye en scoorden in 1975 een transatlantische clubhit met de single Stone Cold Love Affair uit, geschreven door Ron Roker en Gerry Shury. Producer Jeff Wayne stelde ze voor aan David Essex die een groot fan van hun muziek bleek te zijn. Hij vroeg ze als achtergrondzangers op zijn derde album All the Fun of the Fair en nam ze mee op wereldtournee. In de Verenigde Staten gaf de groep tevens een eigen concert in de New Yorkse club The Bottom Line met begeleiding van jazzmuzikanten John Lee, Reggie Lucas en Jerry Brown; allen afkomstig uit de band van Miles Davis. Ondertussen verscheen in september 1975 hun volgende single; Watch Out, Carolina, geschreven door Essex die in januari 1976 City Lights uitbracht. De groepsleden waren te zien en te horen in de videoclip waarvan de opnamen plaatsvonden in het Londense West End.

Ondertussen was Jeff Wayne begonnen aan de opnamen van The War of the Worlds; The Real Thing werd gevraagd om mee te werken, maar nadat Wayne overstapte naar een andere platenmaatschappij sneuvelden hun soulvolle bijdragen; Chris Amoo's versie van Forever Autumn werd heropgenomen met de stem van Justin Hayward.

In de zomer van 1976 scoorde de groep een Britse nr.1-hit met You to Me Are Everything; de single behaalde met 250,000 verkochte exemplaren de zilveren status en werd bekroond met zilver. De gelijkgestemde opvolger Can't Get By Without You kwam tot een tweede plaats. Van de twee singles haalde alleen eerstgenoemde de Amerikaanse hitlijsten; #29 in de dance-charts en #66 in de Billboard Hot 100. Datzelfde jaar nog verscheen het eponieme debuutalbum dat bekroond werd met zilver en begin 1977 een derde Britse top 20-hit voortbracht; You'll Never Know What You're Missing.

Op het tweede album Four from Eight toonden ze vooral hun sociaal-politieke kant; oorspronkelijk zou het album Liverpool 8 gaan heten, als eerbetoon aan de multiculturele achterstandswijk Toxteth waar de groepsleden zijn opgegroeid, maar na bezwaren van Pye werd de titel aangepast. Het album sloeg niet aan en zou pas later als klassieker worden onthaald. De vooraf uitgebrachte single Love's Such a Wonderful Thing kwam tot een 33e plaats in de Britse top 40; de opvolger Lightning Strikes Again werd gebruikt voor de soundtrack van de film Black Joy waarin de groep het nummer ook ten gehore bracht in de Q Club.

In 1978 keerden ze terug naar de vertrouwde sound met het derde album Step into Our World; Whenever You Want My Love (#18), Let's Go Disco (non-albumsingle;#39) en Rainin' Through My Sunshine (#40) werden hits (in eigen land). In 1979 was er internationaal succes met het door Star Wars beïnvloedde Can You Feel The Force? dat vervolgens aan het heruitgebrachte Step into Our World als nieuwe titelnummer.

In januari 1980 verscheen hun vierde album ....Saints or Sinners? met de singles Boogie Down (Get Funky Now), Give Me Your Love en Saint or Sinner. Het album was een samenwerking met de Franse producer Jean-Phillipe Illiesco (Space) die niet voor herhaling vatbaar. Na de verzamelaar 20 Greatest Hits debuteerde de groep eind 1980 op Calibre (sublabel van Pye) met de Michael Jackson-achtige single She's a Groovy Freak (#52).

Het succes liep terug en in 1982 waren ze weer als achtergrondzangers van David Essex te horen; op diens single Me & My Girl (Nightclubbing) (gepromoot met een optreden Top of the Pops) en op tournee. In mei 1983 gaven ze een aantal concerten Sun City, Zuid-Afrika, ten tijde van de apartheid. Het werd een van de weinige momenten uit hun carrière waar ze met minder trots op terugkijken

In 1984 tekenden ze bij RCA en scoorden ze in de dancecharts met We Got Love. Dit nummer werd geschreven door Terry Britten en Lynsey de Paul die tien jaar later haar eigen versie uitbracht. Ook zou het zijn opgenomen door Imagination.

In 1986 werden You to me are everything, Can't Get By Without You en Can You Feel The Force opnieuw hits in remix-uitvoeringen. Naar aanleiding van dit succes tekende de groep een nieuw contract bij Zomba en verscheen in oktober 1986 de single Straight to the Heart, als vanouds geschreven door Michael Denne. Tussen 1987 en 1989 volgden Hard Times, de Four Tops-cover I Can't Help Myself en The Crime of Love.

Ray Lake verliet in 1991 de groep; hij worstelde al jaren met verslavingsproblemen en overleed op 9 maart 2000 in Liverpool aan een overdosis heroïne. Zijn signatuurhit Children of the Ghetto van het album Four from Eight (in singlevorm alleen als B-kant uitgebracht) werd voortaan door Eddy Amoo waargenomen.

In 2005 deed de groep mee aan de zangwedstrijd Hit Me Baby One More Time met You to me are everything (heruitgebracht als samenwerking met Darren Deezer) en een cover van Justin Timberlake's Cry Me a River. Love's such a wonderful thing gesampled door Freeloaders in hun hit So much love to give.

Op 23 februari 2018 overleed Eddie Amoo in Australië op 73-jarige leeftijd. Hij werd nog geïnterviewd voor de documentaire Everything - The Real Story die in augustus 2020 werd uitgezonden door BBC Four. Deze lovend ontvangen documentaire, waarin vele Britse sterren aan het woord komen, belicht ook de periode waarin Eddy Amoo deel uitmaakte van The Chants, volgens eigen zeggen de enige groep die optrad met begeleiding van The Beatles.

Op 28 januari 2022 brachten de resterende leden, Chris Amoo en Dave Smith, het album A Brand New Day uit; hun eerste sinds ....Saints or Sinners? uit 1980.

In oktober 2024 kreeg de groep dan eindelijk een onderscheiding uit eigen stad; Eddie Amoo en Ray Lake waren vertegenwoordigd door hun nabestaanden.