The Ritchie Family
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Achtergrondinformatie
Oorsprong	Verenigde Staten
Genre(s)	disco
(en) IMDb-profiel
(en) Allmusic-profiel
(en) Last.fm-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal    Muziek

The Ritchie Family^[1] was een Amerikaans meidentrio uit Philadelphia met meerdere hits in het disco-tijdperk.

Oprichting

• Cheryl Jacks^[2]
• Cassandra Wooten^[3]
• Gwen Oliver^[4]

Vanaf 1978

• Jacqui Smith-Lee^[5]
• Dodie Draher^[6] (later vervangen door Linda James^[7])
• Ednah Holt^[8] (later vervangen door Vera Brown^[9])

Het trio bestond uit Afro-Amerikaanse zangeressen en werd geformeerd door de Franse producenten Jacques Morali^[10] en Henri Belolo^[11]. Van 1975 tot 1977 nam de groep vier albums op, waaronder Brazil (1975) en African Queen (1977). De naam van de groep was gebaseerd op de voornaam van hun platenproducent Richie Rome^[12].

Hun eerste hitsingle Brazil bereikte in 1975 de top 20 in de Verenigde Staten en was een remake van het uit de jaren 1930 afkomstige lied Brazil (Aquarela do Brasil) van Ary Barroso. Ook het gelijknamige album verkocht goed. In het daaropvolgende jaar verscheen hun album Arabian Nights met de song The Best Disco in Town (Alarmschijf in 1976). Het was een medley van eerdere discosongs, waaronder Life Is Music, Lady Luck en Quiet Village en werd een wereldwijde hit. Hun volgende album Life is Music, dat een muzikaal thema uit de jaren 1930 volgde en het album African Queens waren slechts doorsnee-successen. Elk van deze vier albums was een conceptalbum en allen begonnen met een 15 tot 20 minuten durende medley.

In 1978 werden de groepsleden vervangen. Hun in hetzelfde jaar verschenen album American Generation was een beginnend afscheid van het disco-tijdperk richting europop, ofschoon een single de titel I Feel Disco Good droeg. Delen van het album werden ook toegepast als filmmuziek bij de Franse filmkomedie Je te tiens, tu me tiens par la barbichette van Jean Yanne. Het trio trad op in zeer exotische en deels uiterst prullige, maar verleidelijke kostuums. Daarna volgde het album Bad Reputation. Aan het einde van de promotietournee voor dit album verliet Ednah Holt het trio en formeerde ze haar eigen groep Ednah Holt & Starluv. Ze werd vervangen door leadzangeres Vera Brown. De groep had opnieuw succes met de single Put Your Feet to the Beat.

The Ritchie Family namen daarna het album Give Me a Break op, dat de hitsingles Give Me a Break en Never Be Able to Set You Free bevat. De verdere albumpublicaties pakten door het nieuwe partnerschap met Jacques Fred Petrus^[13] en Mauro Malavasi^[14], die afkomstig waren van de Italiaans/Amerikaanse discoband Change, volledig anders uit. Het album heette I'll Do My Best For You Baby, gevolgd door All Night All Right. Na deze plaat verliet Draher de groep en werd vervangen door Linda James.

In 1980 ging de groep samen met The Village People om samen de film Can't Stop the Music te draaien. De film haalde het niet bij de critici en het publiek, maar desondanks werd de soundtrack van de film wereldwijd goed verkocht. Na het besluit om de groep te ontbinden, werd bij producent Jacques Morali hiv geconstateerd. De groep bleef echter samen als Vera Brown & the Rich Girls voor de enige song Too Much Too Fast, die echter geen succes werd. Brown hergroepeerde daarna met Dodie Draher en Jacqui Smith-Lee The Ritchie Family, echter zonder nieuwe opnamen uit te brengen. De oorspronkelijke leden Wooten, Jacks en de nieuwe aanwinst Renee Guilory-Wearing^[15] hadden de groep opnieuw gereactiveerd.

Gwendolyn Oliver, die met Fred Wesley was gehuwd, overleed op 27 november 2020 op 71-jarige leeftijd.^[16]