Het Viercontinentenkampioenschap is een jaarlijks terugkerend evenement in het kunstschaatsen dat georganiseerd wordt door de Internationale Schaatsunie (ISU) voor deelnemers uit landen buiten Europa, namelijk van de vier continenten Afrika, Amerika, Azië en Oceanië.
De editie van 2015 was het zeventiende "4CK" dat werd georganiseerd. De wedstrijden vonden plaats van 12 tot en met 15 februari in Seoel, de hoofdstad van Zuid-Korea. Het was de vijfde keer dat dit evenement in dit land plaatsvond, in 2002 en 2010 was Jeonju, in 2005 Gangneung en in 2008 Goyang gaststad voor deze kampioenschappen.
Medailles waren er te verdienen in de traditionele onderdelen: mannen individueel, vrouwen individueel, paarrijden en ijsdansen.
Programma | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
donderdag 12 februari |
vrijdag 13 februari |
zaterdag 14 februari |
zondag 15 februari | |||
IJsdansen | korte kür | vrije kür | Gala | |||
Paren | korte kür | vrije kür | ||||
Mannen | korte kür | vrije kür | ||||
Vrouwen | korte kür | vrije kür |
Deelnemende landen
Alle ISU-leden uit Afrika, Amerika, Azië en Oceanië hadden het recht om maximaal drie startplaatsen per categorie in te vullen. Deze regel is afwijkend ten opzichte van de overige ISU kampioenschappen waarbij extra startplaatsen kunnen worden verdiend door de prestaties van de deelnemers in het voorgaande jaar.
Vijftien landen schreven dit jaar deelnemers in voor dit toernooi. Zij vulden het aantal van 68 startplaatsen in. Canada en de Verenigde Staten vulden de maximale mogelijkheid van twaalf startplaatsen in. Ten opzichte van de editie van 2014 schreven India en Zuid-Afrika geen deelnemers in. Argentinië debuteerde op het "4CK" en Brazilië maakte zijn rentree.
(Tussen haakjes het aantal startplaatsen; respectievelijk: mannen, vrouwen, paren, ijsdansen)
Canada (3-3-3-3) Verenigde Staten (3-3-3-3) China (3-1-3-3) Japan (3-3-1-1) |
Zuid-Korea (3-3-0-1) Australië (2-2-0-0) Kazachstan (2-0-0-1) Filipijnen (0-2-0-0) |
Hongkong (0-2-0-0) Mexico (0-1-0-1) Taiwan (2-0-0-0) Argentinië (1-0-0-0) |
Brazilië (0-1-0-0) Maleisië (1-0-0-0) Oezbekistan (1-0-0-0) |
Medailleverdeling
Bij de mannen won Denis Ten voor de eerste keer de titel, het was ook de eerste podiumplaats voor Kazachstan. Ook de Amerikaan Joshua Farris op de tweede plaats behaalde zijn eerste medaille op het "4CK". De Chinees Yan Han op plaats drie behaalde bij zijn tweede deelname zijn tweede medaille, ook in 2013 werd hij derde.
Bij de vrouwen veroverde de debutante Polina Edmunds de titel. Het was de zesde titel voor de Verenigde Staten in het vrouwenkampioenschap. Angela Nikodinov (2000), Jennifer Kirk (2002), Katy Taylor (2006) en Kimmie Meissner (2007) en Ashley Wagner (2012) behaalden de eerdere titels. De Japanse Satoko Miyahara behaalde haar tweede opeenvolgende zilveren medaille, het was ook haar tweede podiumplaats. Haar landgenote op plaats drie, Rika Hongo behaalde haar eerste medaille.
Bij de paren behaalden Meagan Duhamel / Eric Radford hun tweede titel, in 2013 wonnen ze de eerste. Het was de vierde titel voor Canada, het paar Jamie Salé / David Pelletier behaalden in 2000 en 2001 de twee eerdere titels. Voor Radford was het zijn derde medaille, in 2011 veroverde hij ook met Duhamel zilver. Voor Duhamel was het haar vierde medaille, in 2010 won ze ook nog brons met Craig Buntin als partner. Op plaats twee behaalden de Chinezen Peng Cheng / Zhang Hao als paar hun eerste medaille. Voor Peng was het ook haar eerste, voor Zhang was het zijn achtste medaille. Met zijn vorige partner Zhang Dan behaalde hij in 2005 en 2010 de titel, werd in 2004 en 2008 tweede, en won brons in 2002, 2003 en 2009. Hun landgenoten op plaats drie, Pang Qing / Tong Jian, behaalden hun negende "4CK"-medaille. Ze behaalden de titel in 2002, 2004, 2008, 2009 en 2011 en werden tweede in 2003, 2005 en 2007.
Bij het ijsdansen stonden net als bij de vorige zestien edities enkel Amerikanen en Canadezen op het erepodium. Het paar Kaitlyn Weaver / Andrew Poje behaalden hun tweede titel, in 2010 wonnen ze hun eerste. Het was hun derde medaille, in 2012 wonnen ze brons. Het was de achtste titel voor Canada, Shae-Lynn Bourne / Victor Kraatz (1999, 2001, 2003), Marie-France Dubreuil / Patrice Lauzon (2007) en Tessa Virtue / Scott Moir (2008, 2012) veroverden de andere titels. De Amerikaanse paren op de plaatsen twee en drie, respectievelijk Madison Chock / Evan Bates en Maia Shibutani / Alex Shibutani, behaalden beide hun tweede medaille. Chock/Bates wonnen brons in 2013 en broer en zus Shibutani wonnen zilver in 2011.
Onderdeel | |||
---|---|---|---|
Mannen | Denis Ten | Joshua Farris | Yan Han |
Vrouwen | Polina Edmunds | Satoko Miyahara | Rika Hongo |
Paren | Meagan Duhamel / Eric Radford | Peng Cheng / Zhang Hao | Pang Qing / Tong Jian |
IJsdansen | Kaitlyn Weaver / Andrew Poje | Madison Chock / Evan Bates | Maia Shibutani / Alex Shibutani |
Uitslagen
MannenEr namen 26 mannen uit elf landen deel aan dit kampioenschap. Zeven mannen namen voor de eerste keer deel. Met zijn achtste deelname nam de Kazach Abzal Rakimgaliev het vaakst deel.
|
VrouwenEr namen negentien vrouwen uit negen landen aan het kampioenschap deel. Zeven vrouwen debuteerden op het "4CK". Met haar vijfde deelname was de Mexicaanse Reyna Hamuj degene die het vaakst aan dit kampioenschap deelnam.
|
ParenEr namen tien paren uit vier landen deel aan het kampioenschap. Drie paren debuteerden op dit kampioenschap, waaronder vier deelnemers die met een nieuwe partner uitkwamen. In 2010, 2011 en 2013 kwamen Kirsten Moore-Towers en Dylan Moscovitch gezamenlijk uit. Moore-Towers' nieuwe partner Michael Marinaro nam het vorige jaar deel met Margaret Prudy. Narumi Takahashi nam in 2010, 2011 en 2012 deel met Mervin Tran. Het Chinese paar Pang Qing / Tong Jian namen het vaakst deel, dit was hun twaalfde deelname.
|
IJsdansenEr namen dertien paren uit zeven landen deel aan het kampioenschap. Vier paren maakte hun debuut op het kampioenschap, waaronder Zhao Yue / Zheng Xun. Beiden kwamen eerder met een andere partner op dit kampioenschap uit. Zhao Yue in 2014 met Liu Chang en Zheng Xun in zes opeenvolgende jaren (2006-2011) met Huang Xintong. Met zijn zevende deelname was Zheng Xun ook degene die het vaakst aan dit kampioenschap deelnam.
|