| Wilhelm Falley | ||
|---|---|---|
| Geboren | 25 september 1897 Metz, destijds in Duitsland | |
| Overleden | 6 juni 1944 Sainte-Mère-Église, Normandië (gesneuveld) | |
| Rustplaats | Duitse Oorlogsbegraafplaats Orglandes, Orglandes, Normandië, Frankrijk[1] | |
| Land/zijde | .svg){kind=small} Duitse Keizerrijk.svg){kind=small} Weimarrepubliek.svg){kind=small} Nazi-Duitsland
| |
| Onderdeel | .svg){kind=small} Deutsches Heer.svg){kind=small} Reichswehr Heer
| |
| Dienstjaren | 1914 - 1944 | |
| Rang |   Generalleutnant
| |
| Eenheid | Anhaltisches Infanterie-Regiment Nr. 93 4. Garde-Regiment zu Fuß 5. (Preußisches) Infanterie-Regiment (Reichswehr) Führerreserve (OKH) 19 juni 1942 - 1 augustus 1942[2] Führerreserve (OKH) 10 juni 1943 - 12 september 1943[2] Führerreserve (OKH) 20 april 1944 - 25 april 1944[2] | |
| Bevel | 330e Infanteriedivisie 23 september 1943 - 5 oktober 1943 246e Infanteriedivisie 5 oktober 1943 - 20 april 1944 91e Infanteriedivisie 25 april 1944 - 6 juni 1944 | |
| Slagen/oorlogen | Eerste Wereldoorlog
| |
| Onderscheidingen | Zie decoraties | |
Wilhelm Falley (Metz, 25 september 1897 – Sainte-Mère-Église, 6 juni 1944) was de eerste Duitse luitenant-generaal die tijdens Operatie Overlord werd gedood. Hij was bevelhebber van de 91e Infanteriedivisie. De Amerikaanse luitenant Malcolm Brannen van de 82nd Airborne Division bracht Falley om het leven. Wilhelm stierf in de buurt van Sainte-Mère-Église, Normandië.
Militaire loopbaan
- Leutnant der Reserve: 7 augustus 1915[2]
- Effectief Leutnant: 26 januari 1919[2]
- Oberleutnant: 31 juli 1925[2]
- Hauptmann: 1 maart 1932[2]
- Major: 1 april 1936[2]
- Oberstleutnant: 1 augustus 1939[2]
- Oberst: 1 februari 1942[2]
- Generalmajor: 1 december 1943[2]
- Generalleutnant: 1 mei 1944[2]
Decoraties
- Ridderkruis van het IJzeren Kruis (nr.692) op 26 november 1941 als Oberstleutnant en Commandant van het Infanterie-Regiments 4[1][3][2]
- Duitse Kruis in goud op 20 januari 1944 als Generalmajor en Commandant van de 246e Infanteriedivisie[1][4][2]
- IJzeren Kruis 1914, 1e Klasse[2] en 2e Klasse[2]
- Hanseatenkruis Hamburg[5][2]
- Erekruis voor Frontstrijders in de Wereldoorlog[1][2]
- Dienstonderscheiding van Leger en Marine (Duitsland) voor (25 dienstjaren)[1][2]
- Medaille ter Herinnering aan de 13e Maart 1938
- Anschlussmedaille met gesp „Prager Burg“[1]
- Herhalingsgesp bij IJzeren Kruis 1939, 1e Klasse (23 juni 1941)[1][2] en 2e Klasse (26 juli 1940)[1][2]
- Storminsigne van de Infanterie in zilver op 26 augustus 1941[1][2]
- Medaille Winterschlacht im Osten 1941/42[1][2]
- Demjanskschild[1][2]
- Gewondeninsigne 1939 in zwart op 12 november 1943[1][2]
Externe link
Bronnen, noten en/of referenties
- Scherzer, Veit. Die Ritterkreuzträger 1939–1945 Die Inhaber des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939 von Heer, Luftwaffe, Kriegsmarine, Waffen-SS, Volkssturm sowie mit Deutschland verbündeter Streitkräfte nach den Unterlagen des Bundesarchives. Jena, Duitsland: Scherzers Miltaer-Verlag. 2007, ISBN 978-3-938845-17-2.
- Klaus D. Patzwall, Veit Scherzer: Das Deutsche Kreuz 1941–1945. Band 2. Patzwall, Norderstedt 2001, ISBN 3-931533-45-X.
- ↑ a b c d e f g h i j k l https://www.tracesofwar.nl/persons/30066
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y (en) Axis Biographical Research: DAS HEER, GENERALLEUTNANT, Generalleutnant Wilhelm Falley. Geraadpleegd op 29 december 2019.
- ↑ Scherzer 2007, p.302
- ↑ Klaus D. Patzwall, Veit Scherzer: Das Deutsche Kreuz 1941–1945. Band 2.
- ↑ Rangliste des Deutschen Reichsheeres. E.S. Mittler & Sohn. Berlin 1924. S. 186.