| Bobby Morrow | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Bobby Morrow in 1956.
| ||||
| Volledige naam | Robert Joe Morrow | |||
| Geboortedatum | 15 oktober 1935 | |||
| Geboorteplaats | Harlingen | |||
| Overlijdensdatum | 30 mei 2020 | |||
| Overlijdensplaats | San Benito | |||
| Nationaliteit |  Verenigde Staten
| |||
| Lengte | 1,86 m | |||
| Gewicht | 75 kg | |||
| Sportieve informatie | ||||
| Discipline | sprint | |||
| Eerste titel | Amerikaans kampioen 100 yd 1955 | |||
| OS | 1956 | |||
| Extra | Mede-wereldrecordhouder 100 m 1956 (2,5 mnd), wereldrecordhouder 200 m 1956-1960; 4 x 100 m 1956-1958 | |||
| ||||
Robert Joe (Bobby) Morrow (Harlingen (Texas), 15 oktober 1935 – San Benito (Texas), 30 mei 2020) was een Amerikaanse atleet, die op de Olympische Spelen van 1956 drie gouden medailles veroverde.
Biografie
Morrow speelde aanvankelijk American Football in de periode dat hij op de San Benito High School zat. Hij werd pas een rasecht sprinter, toen hij ging studeren aan het Abilene Christian College en zijn coach hem vroeg over te stappen naar de atletiek.[1]
In 1956 nam Bobby Joe Morrow deel aan de Olympische Spelen in Melbourne. Aanvankelijk zag het er echter helemaal niet naar uit dat hij daar zou kunnen starten. In september voorafgaand aan de Spelen liep Morrow als gevolg van een voedselvergiftiging een zware buikgriep op. Dat duurde ongeveer een maand, waarin hij zeven kilo afviel.[1] Toen hij in oktober aan de preolympische wedstrijden in de Verenigde Staten moest deelnemen, kwam hij langzaamaan weer op gewicht, maar hij bleef ongerust. In Melbourne, waar hij zou uitkomen op de 100, de 200 en de 4 x 100 m estafette, geloofde hij een week voor de series nog totaal niet aan een mogelijke overwinning. Hij was bang nog onvoldoende wedstrijdritme te hebben.[1] Maar na zijn eerste seriewedstrijd was hij gerustgesteld. 'Ik voelde dat ik eindelijk bijna weer in mijn beste vorm was.'[1] Uiteindelijk wist Morrow op alle drie de nummers de gouden medaille te veroveren, waarbij zijn 200 metertijd van 20,6 s (vergelijkbaar met een elektronische tijd van 20,75) een wereldrecord betekende. Door het blad Sports Illustrated werd hij vanwege zijn olympische successen uitgeroepen tot sportman van het jaar 1956.
Na een succesvolle carrière zette Bobby Joe Morrow een punt achter zijn atletiekcarrière in 1958. In 1960 maakte hij een comeback en probeerde zich te kwalificeren voor de Olympische Spelen. Op de Amerikaanse Olympische Trials werd hij op de 200 m echter vierde, waardoor dit plan mislukte.
Na zijn sportpensioen in 1958 werd Morrow landbouwer.
Titels
- Olympisch kampioen 100 m - 1956
- Olympisch kampioen 200 m - 1956
- Olympisch kampioen 4 x 100 m - 1956
- Amerikaans kampioen 100 yd - 1955, 1958
- Amerikaans kampioen 100 m - 1956
- Amerikaans kampioen 220 yd - 1958
- NCAA-kampioen 100 m - 1956, 1957
- NCAA kampioen 200 m - 1956, 1957
Palmares
100 m
- 1956:
OS - 10,5 s
200 m
- 1956: OS - 20,6 s (WR)
4 x 100 m estafette
- 1956: OS - 39,5 s (WR)
Onderscheidingen
- Sports Illustrated sporter van het jaar - 1956
- James E. Sullivan Award - 1957
- Matthews, P. e.a. (1993) The Guinness International Who's Who of Sport Guinness Publishing Ltd ISBN 0 85112 980 3
- Clare, M. (1956) Bobby Morrow, de rustige sprinter, gepubliceerd in De Olympische Spelen van Athene tot Athene 1896-2004, in 2004 samengesteld o.l.v. Gérard Ejnès: Uitgeverij Lannoo nv, Tielt ISBN 90 209 5647 7
- USA Outdoor Track & Field Champions - Men's 100 m
Externe link
- (en) Profiel van Bobby Morrow op sports-reference.com (gearchiveerd)
· 
· 