Delbrikgronden is een bodemtype binnen het Nederlandse systeem van bodemclassificatie en behoort tot de xerobrikgronden. Deze relatief laag gelegen gronden komen voor in oude rivierklei en beslaan daar slechts een klein oppervlak. Het toponiem del duidt op een dal of laagte. De grondwaterstand fluctueert, maar delbrikgronden hebben uitsluitend gleyverschijnselen in de briklaag (B-horizont). Het ontbreken van hydromorfe verschijnselen in de bovengrond (A-horizont) duidt erop dat deze niet onder water komt te staan. Door de uitspoeling van lutum bestaat de A-horizont uit zand.
Schematische profielbeschrijving van een delbrikgrond
grijsbruin tot olijfgrijs kleiarm zand; grijze kleuren wijzen op reductie door invloed van grondwater
Bronnen, noten en/of referenties
Bakker, H. de en J. Schelling, 1989 - 2e gew. druk bewerkt door J. Brus en C. van Wallenburg. Systeem voor de bodemclassificatie voor Nederland, de hogere niveaus. Pudoc, Wageningen. [1]