Het gagelstruweel is een karteringseenheid met voornamelijk wilde gagel in de Biologische Waarderingskaart (BWK) van Vlaanderen en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest met als code 'sm'.
In de vegetatiekunde wordt dit biotoop vertegenwoordigd door een vier rompgemeenschappen van uiteenlopende vegetatietypen, respectievelijk het verbond van zwarte zegge, de klasse van hoogveenbulten en natte heiden, het verbond van wilgenbroekstruwelen en het verbond van berkenbroekbossen.
Het gagelstruweel staat gewaardeerd als 'Biologisch zeer waardevol'.
Naamgeving, etymologie en codering
[bewerken | brontekst bewerken]- BWK-code: sm
- Syntaxoncode (Nederland): 09RG04 Rompgemeenschap van wilde gagel (Myrica gale-[Caricion nigrae]), 11RG03 Rompgemeenschap van wilde gagel (Myrica gale-[Oxycocco-Sphagnetea]), 36RG02 Rompgemeenschap van wilde gagel (Myrica gale-[Salicion cinereae]), 40RG01 Rompgemeenschap van wilde gagel (Myrica gale-[Betulion pubescentis]
Kenmerken
[bewerken | brontekst bewerken]Gagelstruwelen wordt vooral gevonden op natte, oligotrofe tot mesotrofe bodems op veen, zand of lichte zandleemgronden. Ook komen ze voor in voedselarme broekbossen.
Soortensamenstelling
[bewerken | brontekst bewerken]Gagelstruwelen worden, zoals de naam het zegt, gedomineerd door de indicatorsoort wilde gagel, meestal in combinatie met pijpenstrootje, en soms begeleid door soorten van natte heide, laagveen of vennen.
Verspreiding en voorkomen
[bewerken | brontekst bewerken]Gagelstruwelen komt in Vlaanderen bijna uitsluitend voor in de Kempen. In Nederland zijn gagelstruwelen op voedselarme plaatsen vooral in natuurgebieden met moerassige heiden en moerasbos nog vrij algemeen.
- Vriens L., Bosch H., De Knijf G., De Saeger S., Guelinckx R., Oosterlynck P., Van Hove M. & Paelinckx D. (2011). De Biologische Waarderingskaart. Biotopen en hun verspreiding in Vlaanderen en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Mededelingen van het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek. INBO.M.2011.1, Brussel. ISBN 9789040303142