Stad in Georgië Abchazië | |||
---|---|---|---|
Geografie | |||
Autonome Republiek | Abchazië | ||
District | Goedaoeta | ||
Hoogte | 5 m | ||
Coördinaten | 43° 5' NB, 40° 49' OL | ||
Bevolking | |||
Inwoners (2022) | 1.519 [1] | ||
Etniciteit (2011) | Abchazisch (59,6%) Russisch (24,0%) Armeens (8,1%) Georgisch (1,2%) | ||
Overige informatie | |||
Stad sinds | 1987 | ||
Eerdere namen | Psirtscha (tot 1948) | ||
Tijdzone | UTC+4 | ||
Nieuw Athos in Abchazië | |||
Foto's | |||
Zicht op Nieuw Athos | |||
|
Nieuw Athos (Georgisch: ახალი ათონი, Achali Atoni; Abchazisch: Афон Ҿыц, Afon Tsjyts, Russisch: Новый Афон, Novyj Afon) is een plaats met stadsstatus in het district Goedaoeta van de Georgische autonome, maar feitelijk afgescheiden republiek Abchazië. De plaats stond voorheen bekend onder meerdere namen, waaronder Anacopia, Nikopol, Acheisos, Anakopia, Nikopia, Nikofia, Nikopsis, Absara en Psyrtscha. De Grot van Nieuw Athos en het historische een klooster zijn de belangrijkste trekpleisters van Nieuw Athos.
Geschiedenis
In de 3e eeuw werd de stad genaamd Anacopia gebouwd waar vandaag de dag Nieuw Athos (een verwijzing naar het oude Athos) ligt. Van de toenmalige stad zijn nog ruïnes overgebleven die te bezichtigen zijn. In de 5e eeuw bouwden Georgiërs een vesting op de top van de berg de Iveria. In de dagen van het Byzantijnse Rijk was Anacopia de hoofdstad van het Abchazische vorstendom. Anacopia werd in 1033 door Demetrius afgestaan aan het Byzantijnse Rijk. In 1072 werd de stad echter door Georgië teruggenomen als gevolg van het verlies van het Byzantijnse Rijk bij de Slag bij Manzikert, die de Seltsjoeken wonnen.
Demografie
Op 1 januari 2023 telde Nieuw Athos 1520 inwoners,[2] een stabiel aantal ten opzichte van de volkstelling van 2011. De stad werd volgens de volkstelling van 2011 in meerderheid door Abchaziërs bewoond (59,6%), gevolgd door Russen (24,0%), Armeniërs (8,1%) en Georgiërs (1,2%).
In de jaren 1990 verloor Nieuw Athos 70% van de bevolking door het Georgisch-Abchazisch conflict en het uiteenvallen van de Sovjet-Unie. In de Sovjet-periode kende Nieuw Athos een Russische meerderheid.
Bevolking van Nieuw Athos | ||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Jaar | 1939 | 1959 | 1970 | 1979 | 1989 | 2003 | 2011 | 2023 | ||||||||||
Aantal | 3012 | 3597 | 3989 | 3346 | 4310 | 1308 | 1518 | 1520 | ||||||||||
Abchaziërs | 5,8% | - | 8,3% | 17,6% | - | - | 59,6% | - | ||||||||||
Armeniërs | 7,8% | - | 11,2% | 16,3% | - | - | 8,1% | - | ||||||||||
Georgiërs[3] | 3,6% | - | 6,6% | 6,1% | - | - | 1,2% | - | ||||||||||
Russen | 61,9% | - | 60,7% | 50,4% | - | - | 24,0% | - | ||||||||||
Verantwoording data: 1926-2011.[4][5][6] Volkstellingen 2003 en 2011,[7] jaaropgave 1 januari 2023.[1] Noot: De Abchazische cijfers vanaf 1994 worden niet erkend door Georgië. |
Bezienswaardigheden
Nieuw Athos en omgeving omvat vele bezienswaardigheden, waaronder:
- Vesting op de berg Iveria;
- Ruïnes van de voormalige stad Anacopia;
- Simon de Zeloot-kerk en klooster van Nieuw Athos;
- Datsja van Jozef Stalin;
- Grot van Nieuw Athos;
- Waterval
- Oude verdedigingstoren;
- Oorlogsmuseum.
Vervoer
Nieuw Athos ligt aan de Georgische S1 / E97, de belangrijkste hoofdroute door Abchazië die de stad in zuidoostelijke richting verbindt met de Abchazische hoofdstad Soechoemi, en in noordwestelijke richting met Goedaoeta, Gagra en de Russische grens bij Leselidze. De spoorlijn Sotsji - Soechoemi komt door Nieuw Athos.
Foto's
-
Ruïnes van Anacopia
-
Simon de Zeloot-kerk
-
Klooster van Nieuw Athos
Referenties
- ↑ a b (ru) Абхазия в цифрах за 2021 год (Abchazië in cijfers voor 2021). Staatscomité voor Statistiek van de Republiek Abchazië (12 februari 2023). Gearchiveerd op 2 april 2024. Geraadpleegd op 17 juni 2023.
- ↑ Abchazië in cijfers voor 2022, tabel 1.11, pagina 21.
- ↑ Inclusief Mingreliërs en Svaneten
- ↑ (ru) Details Gagra District. Ethno Kavkaz. Geraadpleegd op 17 juni 2023.
- ↑ (en) Cities & towns of Georgia. Population Statistics Eastern Europe and former USSR. Geraadpleegd op 17 juni 2023.
- ↑ (en) Putkaradze, Tariel (2008). Linguistic Situations in Conflict Regions – The Abkhazia Border within Russia according to 1989 Census Data and Politicized Linguistic Maps (pdf). Journal of Theoretical Linguistics 5 (1): Pag.96 (SKASE Slovak Association for the Study of English). ISSN: 1339-782X. Geraadpleegd op 17 juni 2023.
- ↑ (ru) Абхазия в цифрах за 2015 год (Abchazië in cijfers voor 2015). Staatscomité voor Statistiek van de Republiek Abchazië (2016). Gearchiveerd op 20 november 2018. Geraadpleegd op 17 juni 2023.