Atletiek is een oude sport waar de sporters (atleten) individueel of in groepen (estafette) moeten presteren. Atletiek wordt zowel op de weg als op een atletiekbaan beoefend. Atletiek wordt wel 'de moeder der sporten' genoemd omdat het de menselijke basisbewegingen (lopen, springen, werpen) omvat.
Atletiekbanen zijn meestal ovaal gevormd en 400 meter lang, indoorbanen zijn veelal 200 meter lang. Op het middenterrein worden de werp- en springonderdelen beoefend. Er zijn banen van gras, kunststof en gravel.
Atletiek is een sport die oorspronkelijk nauw verbonden was met de Griekse klassieke Olympische Spelen, die vanaf 776 voor Christus om de vier jaar gehouden werden als onderdeel van een feest ter ere van de god Zeus.
Tony van Diepen (Heerhugowaard, 17 april1996) is een Nederlandseatleet, die zich heeft gespecialiseerd in de 400 m en 800 m. Vooral op eerstgenoemd onderdeel boekte hij successen. Naast een serie nationale titels won hij brons op de 400 m tijdens de Europese indoorkampioenschappen van 2019. Vooral in het oog springen echter zijn prestaties als lid van de nationale estafetteploeg op de 4 × 400 m estafette en de 4 × 400 m gemengde estafette. Op de eerste estafettediscipline werd hij tweemaal Europees indoorkampioen, veroverde hij zilver op de Olympische Spelen, goud op de World Athletics Relays 2021 en tweemaal brons op de wereldindoorkampioenschappen. Op de recent aan het wedstrijdprogramma toegevoegde 4 × 400 m gemengde estafette werd al eenmaal zilver op een WK outdoor behaald en in 2025 in eigen huis de Europese indoortitel veroverd.
Biografie
Start en jeugdprestaties
Van Diepen stamt uit een atletiekfamilie. Zijn vader was in zijn tijd een verdienstelijke 3000 m steepleloper en het sportieve rolmodel voor zijn zoon.
9 maart – De vierde en laatste dag van de EK indoor in Apeldoorn vormt voor de Nederlandse equipe het absolute hoogtepunt van het toernooi. Gedragen door een dolenthousiast publiek slagen Nederlandse atleten erin om het ongekende aantal van vijf gouden en één zilveren medaille in de wacht te slepen. Op de 800 m bij de mannen is het Samuel Chapple, die na een scherpe eindsprint als eerste over de finish gaat in 1.44,88, een verbetering van zijn eigen, enkele weken eerder gevestigde nationale indoorrecord. Bij het kogelstoten voor vrouwen kroont Jessica Schilder zichzelf tot Europees indoorkampioene. Ze levert een zestal stoten af met elke waarvan zij zou hebben gewonnen. De verste van de zes, 20,69 m, bezorgt haar ten slotte de titel. Het is tevens een verbetering van haar eigen nationale indoorrecord met 38 cm en is ook verder dan haar outdoorrecord van 20,33 m. Bij het polsstokhoogspringen verovert Menno Vloon zijn eerste internationale titel door over 5,90 m te springen. Dat doet ook de GriekEmmanouil Karalis, waarna beiden besluiten om de Europese indoortitel te delen. Dat Nederland in Europa zo langzamerhand heer en meester is op de 4 x 400 m estafettenummers wordt, na het eerdere goud op de 4 x 400 m gemengd, nog eens extra bewezen als zowel de mannen als de vrouwen 4 x 4 naar het goud snellen. Bij de mannen zijn het Eugene Omalla , Nick Smidt, Isaya Klein Ikkink en Tony van Diepen die winnen in 3.04,95. Even later doen bij de vrouwen Lieke Klaver, Nina Franke, Cathelijn Peeters en Femke Bol het nog eens dunnetjes over in 3.24,34, een nationaal en tevens kampioenschapsrecord. Als kers op de taart verovert Sofie Dokter op de vijfkamp de zilveren medaille achter de sterke FinseSaga Vanninen, die met 4922 punten kampioene wordt. Dokter verzamelt 4826 punten, waarmee zij slechts 4 punten verwijderd blijft van het Nederlandse record van Nadine Broersen uit 2014. Met in totaal zevenmaal goud en tweemaal zilver wordt Nederland eerste in het medailleklassement. Sander SkotheimIn de schaduw van het Nederlandse geweld is er op de laatste dag in Apeldoorn toch ook succes voor de Belgen. Op de 800 m is het Eliott Crestan, die een sterke race en de laatste ronde op kop lopend zich al bijkans kampioen waant, als Samuel Chapple hem vlak voor de streep vierhonderdste te snel af is. Met 1.44,92 is nu het zilver voor hem. Op de 4 x 400 m estafette zijn het Julien Watrin, Christian Iguacel, Florent Mabille en Jonathan Sacoor, die de Nederlandse vier voortdurend op de hielen zitten, maar uiteindelijk tegen slotloper Tony van Diepen het onderspit moeten delven. In 3.05,14 passeren zij de finish, maar dat doet het Spaanse team ook en dat blijkt uiteindelijk enkele duizendsten sneller. Brons dus voor het Belgische team. Sprintster Rani Rosius wordt vijfde op de 60 m, nadat zij eerder in de halve finale in 7,08 s het uit 2007 stammende Belgische record van 7,10 s van Kim Gevaert heeft verbeterd. Op de zevenkamp zijn het de NoorSander Skotheim en de ZwitserSimon Ehammer die elkaar tot grote hoogten opzwepen. Beide meerkampers komen dik boven het Europese record uit van de FransmanKévin Mayer van 6497 punten uit 2017, met Skotheim als de grote winnaar met 6558 punten, gevolgd door Ehammer met 6508 punten.
... de finale op de 4 × 400 m van de vrouwen op de Olympische Spelen in Parijs de snelste olympische finale op dit estafette-onderdeel ooit was? De eerste vijf teams liepen namelijk allemaal een nationaal record, de winnende Amerikaanse vrouwen tevens een werelddeelrecord. Zelfs het als zevende en laatste finishende Belgische viertal bleef slechts 0,28 seconden verwijderd van het eigen nationale record.
... Lisanne de Witte vanaf 2016, toen het Nederlandse 4 × 400 m estafetteteam het eerste Nederlandse record op 3.29,18 stelde, als enige atlete bij dit record en alle daaropvolgende recordverbeteringen betrokken is geweest, inclusief het record van 3.19,50 in de Parijse finale, waarmee olympisch zilver werd veroverd?
· 
· 
.jpg)
_2022.jpg)
.jpg)
