Seizoensaspecten zijn fenologische kenmerken van de (temporele) vegetatiestructuur. Ze zijn vooral waar te nemen aan meer complexe vegetaties van klimaatgebieden met duidelijke periodiciteit, wisseling in de seizoenen. Fenologie is de studie van seizoensaspecten, de temporele structuur. De fenologische toestand bij planten in een vegetatie is het stadium van de levenscyclus waarin de soort verkeert op het moment van de vegetatieopname (bv. vegetatief, knopdragend, bloeiend, uitgebloeid, met onrijpe of met rijpe zaden of vruchten); bij mossen wordt gelet op de aanwezigheid van kapsels en het rijpheidsstadium daarvan.

Het eiken-haagbeukenbos (Stellario-Carpinetum) is een voorbeeld van een plantengemeenschap met duidelijke seizoensaspecten: de opvallende bloei van veel planten in de ondergroei bloeit ongeveer in de zelfde voorjaars-periode.

Te onderscheiden aspecten in de loop van het jaar:^[1]

aspect		periode	kenmerken fenofase
winter	hiemaal	november - maart	rusttoestand, goed ontwikkelde strooisellaag
vroeg voorjaar	prevernaal	maart - april	vroege bloeiers, nog geen bladeren
voorjaar	vernaal	mei - half juni	uitbottende knoppen bij bomen
zomer	aestivaal	half juni - half juli	volledige ontwikkeling van de vegetatie
nazomer	serotinaal	half juli - half september	veroudering van de bladeren, herfstkleuren
herfst	autumnaal	half september - eind oktober	bladval

In gebieden met een zeer gelijkmatig klimaat als tropisch regenwoud, maar ook eenvoudige vegetaties als alpiene en arctische vegetaties en ook mos- en korstmosvegetatie vertonen weinig seizoensaspecten.