Ulster Grand Prix 1966
Dundrod Circuit
Land	Noord-Ierland
Datum	20 augustus 1966
Organisator	FIM / ACU
500 cc
Snelste ronde	Mike Hailwood
Eerste	Mike Hailwood
Tweede	Giacomo Agostini
Derde	František Šťastný
350 cc
Snelste ronde	Mike Hailwood
Eerste	Mike Hailwood
Tweede	Giacomo Agostini
Derde	Tommy Robb
250 cc
Snelste ronde	Phil Read
Eerste	Ginger Molloy
Tweede	Gyula Marsovszky
Derde	Kevin Cass
125 cc
Snelste ronde	Ralph Bryans
Eerste	Luigi Taveri
Tweede	Ralph Bryans
Derde	Phil Read

De Ulster Grand Prix 1966 was de negende Grand Prix van wereldkampioenschap wegrace in het seizoen 1966. De races werden verreden op zaterdag 20 augustus 1966 op het Dundrod Circuit, een stratencircuit in County Antrim. De 50cc-klasse en de zijspanklasse kwamen niet aan de start. De wereldtitel in de 250cc-klasse was al beslist. De wereldtitels in de 125cc-klasse en de 350cc-klasse werden hier beslist.

Men verwachtte in Ulster de terugkeer van Jim Redman, die al twee wedstrijden had gewonnen, net als Giacomo Agostini. Redman had in de Belgische Grand Prix een arm gebroken. Mike Hailwood had nog maar één race gewonnen, maar was geweldig in vorm en gedreven om drie wereldtitels te pakken. Met nog drie wedstrijden te gaan konden zij alle drie nog 500cc-wereldkampioen worden. In Ulster won Hailwood zijn tweede wedstrijd, terwijl Redman nog steeds niet verscheen. Agostini finishte met 1½ minuut achterstand en de rest van het veld werd op minstens een ronde gereden. De beste van de rest was weer František Šťastný.

Uitslag 500cc-klasse [bewerken | brontekst bewerken] Pos Coureur Merk Tijd Punten 1 Mike Hailwood Honda 1:05"00'4 8 2 Giacomo Agostini MV Agusta +1"29'4 6 3 František Šťastný Jawa-ČZ +1 ronde 4 4 Jack Findlay McIntyre-Matchless +1 ronde 3 5 Chris Conn Norton +1 ronde 2 6 Peter Williams AJS +1 ronde 1 7 Selwyn Griffiths Matchless 8 Gyula Marsovszky Matchless 9 Gustav Havel Jawa-ČZ 10 Billy McCosh Matchless 11 Rob Fitton Norton 12 Fred Stevens Matchless 13 Kel Carruthers Norton 14 Barry Scully Norton 15 Len Atlee Norton 16 Ernst Weiss Matchless 17 Derek Lee Matchless 18 Denis Gallagher Matchless 19 Thomas Gill Matchless 20 Jack Saunders Matchless

Niet gefinisht [bewerken | brontekst bewerken] Coureur Merk Oorzaak David Johnson Norton John Dodds Norton Ron Wilson Norton Billie Gutrie Norton Dan Shorey Norton Dave Croxford Matchless Davy Crawford Norton Griff Jenkins Dunstall-Norton Jimmy Jones Norton Joe Denty Norton Joe Dunphy Norton John Blanchard Seeley-Matchless John Cooper Norton Norbert Reid Norton Robert Graham AJS Tony Wood Norton Owen Howard Matchless

Niet deelgenomen [bewerken | brontekst bewerken] Coureur Merk Oorzaak Eduard Lenz Matchless Eric Hinton Norton Jack Ahearn Norton Malcolm Stanton Norton Walter Scheimann Norton John Mawby Norton Lewis Young Métisse-Matchless Ron Chandler Matchless Stuart Graham Matchless Jim Redman Honda Blessure[1]

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Giacomo Agostini	MV Agusta	34 (40)
2	Mike Hailwood	Honda	22
3	Jack Findlay	McIntyre-Matchless	17
4	Jim Redman	Honda	16
	František Šťastný	Jawa-ČZ
6	Gyula Marsovszky	Matchless	13
	Jack Ahearn	Norton
8	Stuart Graham	Matchless	11
9	Ron Chandler	Matchless	4
10	John Cooper	Norton	3
	Lewis Young	Matchless / Métisse-Matchless

(Punten (tussen haakjes) zijn inclusief streepresultaten)

De 350cc-Ulster Grand Prix startte in de regen. Giacomo Agostini leidde na de eerste ronde, maar Mike Hailwood haalde hem in en liep ook nog behoorlijk ver weg. De rest van het veld maakte nog eens pijnlijk duidelijk hoe slecht het gesteld was met de 350cc-klasse. Na Agostini finishte met een ronde achterstand Tommy Robb, niet met een 350cc-machine, maar met een licht opgeboorde 250cc-Bultaco. Hailwood had met deze overwinning zijn zevende wereldtitel zeker gesteld.

Uitslag 350cc-klasse [bewerken | brontekst bewerken] Pos Coureur Merk Tijd Punten 1 Mike Hailwood Honda 8 2 Giacomo Agostini MV Agusta 6 3 Tommy Robb Bultaco 4 4 Gustav Havel Jawa 3 5 Dave Simmonds Norton 2 6 Joe Dunphy Norton 1 Niet gefinisht [bewerken | brontekst bewerken] Coureur Merk Oorzaak František Šťastný Jawa-ČZ Heinz Rosner MZ Niet deelgenomen [bewerken | brontekst bewerken] Coureur Merk Oorzaak Bill Ivy Yamaha Blessure[2] Jim Redman Honda Blessure[1]

Onbekend[3] [bewerken | brontekst bewerken] Coureur Merk Jack Ahearn Norton Kel Carruthers Norton František Boček ČZ Chris Conn Norton John Blanchard Seeley-AJS Peter Williams AJS Phil Read Yamaha Stuart Graham AJS Alberto Pagani Aermacchi Gilberto Milani Aermacchi Renzo Pasolini Aermacchi Silvio Grassetti Bianchi Tarquinio Provini Benelli Kenzo Muromachi Honda Bruce Beale Honda Kent Andersson Husqvarna Byron Black Honda

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Mike Hailwood	Honda	48	wereldkampioen
2	Giacomo Agostini	MV Agusta	32
3	Renzo Pasolini	Aermacchi	11
	František Šťastný	Jawa / Jawa-ČZ
	Gustav Havel	Jawa
6	Heinz Rosner	MZ	10
7	Bruce Beale	Honda	7
8	Tarquinio Provini	Benelli	6
9	Jack Ahearn	Norton	5
10	Jim Redman	Honda	4
	Tommy Robb	Bultaco

De 250cc-race in Ulster werd min of meer een aanfluiting: Voor Honda startte alleen Stuart Graham omdat de titel van Mike Hailwood al binnen was en de Yamaha's vielen allemaal uit. Daardoor konden mindere coureurs en merken hun slag slaan, met name Bultaco dat alle podiumplaatsen bezette. Ginger Molloy won vóór Gyula Marsovszky en Kevin Cass.

Uitslag 250cc-klasse [bewerken | brontekst bewerken] Pos Coureur Merk Tijd Punten 1 Ginger Molloy Bultaco 1:16"31'0 8 2 Gyula Marsovszky Bultaco 6 3 Kevin Cass Bultaco 4 4 Selwyn Griffiths Royal Enfield 3 5 Jim Curry Honda 2 6 Len Atlee Cotton 1

Niet gefinisht [bewerken | brontekst bewerken] Coureur Merk Oorzaak Mike Duff Yamaha Heinz Rosner MZ Phil Read Yamaha Stuart Graham Honda Niet deelgenomen [bewerken | brontekst bewerken] Coureur Merk Oorzaak Bill Ivy Yamaha Blessure[2] Derek Woodman MZ Blessure[4] Mike Hailwood Honda Teambeleid Akiyasu Motohashi Yamaha Hiroshi Hasegawa Yamaha Jim Redman Honda Blessure[1]

Onbekend[3] [bewerken | brontekst bewerken] Coureur Merk Jack Findlay Bultaco František Šťastný Jawa Günter Beer Honda Daniel Lhéraud Yamaha Bill Smith Bultaco Bob Anderson Yamaha Peter Inchley Bultaco-Villiers Tommy Robb Bultaco Alberto Pagani Aermacchi Giuseppe Visenzi Aermacchi Renzo Pasolini Aermacchi Bruce Beale Honda Kent Andersson Husqvarna

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Mike Hailwood	Honda	56 (64)	wereldkampioen
2	Phil Read	Yamaha	28
3	Jim Redman	Honda	20
4	Derek Woodman	MZ	18
5	Mike Duff	Yamaha	9
	Heinz Rosner	MZ
	Stuart Graham	Honda
8	František Šťastný	Jawa	8
	Gyula Marsovszky	Bultaco
	Ginger Molloy	Bultaco

Yamaha stuurde op het laatste moment de nieuwe 125cc-RA 31 viercilinders naar Ulster, maar Bill Ivy kon er niet mee starten omdat hij nog niet fit was. Luigi Taveri won en Ralph Bryans werd zelfs tweede. Phil Read reed de RA 31 naar de derde plaats, maar de 125cc-wereldtitel was nu definitief in handen van Luigi Taveri en Honda.

Uitslag 125cc-klasse [bewerken | brontekst bewerken] Pos Coureur Merk Tijd Punten 1 Luigi Taveri Honda 52"51'6 8 2 Ralph Bryans Honda + 4'4 6 3 Phil Read Yamaha + 28'4 4 4 Tommy Robb Yamaha + 48'8 3 5 Hugh Anderson Suzuki + 1 ronde 2 6 Frank Perris Suzuki + 1 ronde 1 Niet deelgenomen [bewerken | brontekst bewerken] Coureur Merk Oorzaak Bill Ivy Yamaha Blessure[2] Mike Hailwood Honda

Onbekend[3] [bewerken | brontekst bewerken] Coureur Merk Mike Duff Yamaha Friedhelm Kohlar MZ Hartmut Bischoff MZ Hans Georg Anscheidt Suzuki Herbert Mann MZ Walter Scheimann Honda José Medrano Bultaco Peter Williams EMC Francesco Villa Montesa Akiyasu Motohashi Yamaha Mitsuo Itoh Suzuki Yasuharu Yuzawa Yamaha Yoshimi Katayama Suzuki

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Luigi Taveri	Honda	44 (50)	wereldkampioen
2	Ralph Bryans	Honda	27
3	Phil Read	Yamaha	26
4	Bill Ivy	Yamaha	24
5	Hugh Anderson	Suzuki	11
6	Yoshimi Katayama	Suzuki	8
	Frank Perris	Suzuki
8	Tommy Robb	Yamaha	3
9	Hans Georg Anscheidt	Suzuki	2
	Francesco Villa	Montesa
	Akiyasu Motohashi	Yamaha

(Punten (tussen haakjes) zijn inclusief streepresultaten)