Grand Prix-wegrace van Duitsland 1963 | ||
---|---|---|
Land | Bondsrepubliek Duitsland | |
Datum | 26 mei 1963 | |
Organisator | FIM/DMV | |
350 cc | ||
Snelste ronde | Jim Redman | |
Eerste | Jim Redman | |
Tweede | Remo Venturi | |
Derde | Phil Read | |
250 cc | ||
Snelste ronde | Tarquinio Provini | |
Eerste | Tarquinio Provini | |
Tweede | Tommy Robb | |
Derde | Jim Redman | |
125 cc | ||
Snelste ronde | Ernst Degner | |
Eerste | Ernst Degner | |
Tweede | Hugh Anderson | |
Derde | László Szabó | |
50 cc | ||
Snelste ronde | Isao Morishita | |
Eerste | Hugh Anderson | |
Tweede | Isao Morishita | |
Derde | Ernst Degner | |
Zijspan | ||
Snelste ronde | Florian Camathias/ Alfred Herzig | |
Eerste | Florian Camathias/ Alfred Herzig | |
Tweede | Max Deubel/ Emil Hörner | |
Derde | Georg Auerbacher/ Beno Heim |
De Grand Prix-wegrace van Duitsland 1963 was de tweede Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace in het seizoen 1963. De races werden verreden op 26 mei op de Hockenheimring nabij Hockenheim. De 50cc-klasse, de 125cc-klasse, de 250cc-klasse, de 350cc-klasse en de zijspanklasse kwamen aan de start. Voor de 350cc-klasse was het de opening van het seizoen.
Algemeen
Het was de laatste keer dat de Hockenheimring in zijn oorspronkelijke vorm werd gebruikt. Door de aanleg van Bundesautobahn 6 werd de zuidwestelijke punt feitelijk "afgeknipt".
350cc-klasse
Enkele dagen voor de seizoensopening raakte Scuderia Duke-coureur Derek Minter zwaargewond bij een ongeluk op Brands Hatch. Teammanager Geoff Duke verving hem door Phil Read. Eerste rijder John Hartle viel in Duitsland uit, maar Read werd derde achter Jim Redman (Honda) en Remo Venturi (Bianchi). De punten werden verdeeld over motorfietsen van zes verschillende merken.
Uitslag 350cc-klasse
|
Niet gefinisht
Niet deelgenomen
|
Onbekend[1] |
Top zes tussenstand 350cc-klasse
Conform wedstrijduitslag
250cc-klasse
Opnieuw verraste Tarquinio Provini met zijn eencilinder Moto Morini 250 Bialbero. Hij reed de Honda-coureurs Tommy Robb en Jim Redman op grote achterstand.
Uitslag 250cc-klasse
|
Niet deelgenomen
|
Onbekend[1] |
Top negen tussenstand 250cc-klasse
Negen coureurs hadden punten gescoord.
Pos | Coureur | Merk | Pnt |
---|---|---|---|
1 | Tarquinio Provini | Morini | 16 |
2 | Jim Redman | Honda | 10 |
Tommy Robb | Honda | ||
4 | Silvio Grassetti | Benelli | 3 |
Kunimitsu Takahashi | Honda | ||
6 | Alan Shepherd | MZ | 2 |
Luigi Taveri | Honda | ||
8 | Stanislav Malina | CZ | 1 |
Gilberto Milani | Aermacchi |
125cc-klasse
Na de tegenvallende 125cc-race in de GP van Spanje ging het nu heel goed met de Suzuki RT 63's: Ernst Degner won voor teamgenoot Hugh Anderson. Luigi Taveri, die in Spanje nog gewonnen had, werd nu slechts vierde achter László Szabó met de MZ RE 125.
Uitslag 125cc-klasse
|
Niet deelgenomen
|
Onbekend[1] |
Top tien tussenstand 125cc-klasse
Pos | Coureur | Merk | Pnt |
---|---|---|---|
1 | Luigi Taveri | Honda | 11 |
2 | Ernst Degner | Suzuki | 8 |
3 | Hugh Anderson | Suzuki | 6 |
Jim Redman | Honda | ||
5 | László Szabó | MZ | 4 |
6 | Peter Inchley | EMC | 3 |
7 | Francisco González | Bultaco | 2 |
Kunimitsu Takahashi | Honda | ||
9 | Mike Duff | Bultaco | 1 |
Alan Shepherd | MZ |
50cc-klasse
Hans Georg Anscheidt had de GP van Spanje nog gewonnen, maar nu werd hij vierde achter de Suzuki RM 63's van Hugh Anderson, Isao Morishita en Ernst Degner. Ook de overige punten gingen naar Suzuki.
Uitslag 50cc-klasse
|
Niet deelgenomen
|
Onbekend[1]
|
Top negen tussenstand 50cc-klasse
Negen coureurs hadden punten gescoord.
Pos | Coureur | Merk | Pnt |
---|---|---|---|
1 | Hugh Anderson | Suzuki | 14 |
2 | Hans Georg Anscheidt | Kreidler | 11 |
3 | Isao Morishita | Suzuki | 9 |
4 | José Maria Busquets | Derbi | 4 |
Ernst Degner | Suzuki | ||
6 | Mitsuo Itoh | Suzuki | 2 |
Alberto Pagani | Kreidler | ||
8 | César Gracia | Ducson | 1 |
Michio Ichino | Suzuki |
Zijspanklasse
Florian Camathias scoorde zijn eerste overwinning met de "Fath Camathias Special", in wezen nog steeds een BMW, opgebouwd en getuned door Helmut Fath. Max Deubel werd tweede en behield de leiding in het wereldkampioenschap. Georg Auerbacher werd derde.
Uitslag zijpanklasse
|
Onbekend[1]
|
Top negen tussenstand zijspanklasse
Negen combinaties hadden punten gescoord.
Pos | Coureur | Bakkenist | Merk | Pnt |
---|---|---|---|---|
1 | Max Deubel | Emil Hörner | BMW | 14 |
2 | Florian Camathias | Alfred Herzig | FCS | 12 |
3 | Georg Auerbacher | Beno Heim | BMW | 6 |
Otto Kölle | Dieter Hess | BMW | ||
5 | Alan Birch | Peter Birch | BMW | 3 |
Arsenius Butscher | Alfred Leissing | BMW | ||
7 | Ferdinand Breu | Hans Gösch | BMW | 2 |
8 | Claude Lambert | Gottfried Rüfenacht | BMW | 1 |
Colin Seeley | Wally Rawlings | Matchless |
- Luigi & Gianna Rivola: De geschiedenis van de motorsport, oorsprong en ontwikkeling, 1993 Uitgeverij Uniepers b.v., Abcoude ISBN 90 6825 131 7
- Archief Peter Sterken
Voetnoten
- ↑ a b c d e Niet gefinisht, niet deelgenomen of niet geregistreerd.
- ↑ a b c d e f g h i j k l Startte alleen in de GP van Argentinië.
- ↑ a b c d Yamaha nam pas vanaf de TT van Man deel aan het wereldkampioenschap.
- ↑ a b Honda liet de 50cc-klasse schieten. Het verscheen pas in de GP van Japan aan de start.
Vorige race: Grand Prix-wegrace van Spanje 1963 |
FIM wereldkampioenschap wegrace 15e seizoen (1963) |
Volgende race: Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1963 |
| ||
Vorige race: Grand Prix-wegrace van Duitsland 1962 |
Grand Prix-wegrace van Duitsland | Volgende race: Grand Prix-wegrace van Duitsland 1964 |