7e Formule 1-seizoen (1956)
Volgende: 1957 Vorige: 1955
Juan Manuel Fangio werd voor de 4e maal kampioen
Algemene informatie
Races	8
Coureurs	83
Verdedigend kampioen	Juan Manuel Fangio (coureurs)
Eindstand coureurs
1e plaats	Juan Manuel Fangio 30 (4e titel)
2e plaats	Stirling Moss 27
3e plaats	Peter Collins 25
Portaal    Autosport

Het Formule 1-seizoen 1956 was het zevende FIA Formula One World Championship seizoen. Het begon op 22 januari en eindigde op 2 september na acht races.

Juan Manuel Fangio won zijn vierde wereldtitel in een Ferrari. Dat jaar reed Ferrari met wagens van Lancia.

GP nr.	Ronde	Grand Prix	Circuit	Plaats	Datum
49	1	GP van Argentinië	Autódromo Municipal Ciudad de Buenos Aires	Buenos Aires	22 januari
50	2	GP van Monaco	Circuit de Monaco	Monte Carlo	13 mei
51	3	Indianapolis 500	Indianapolis Motor Speedway	Indianapolis (Indiana)	30 mei
52	4	GP van België	Circuit de Spa-Francorchamps	Stavelot	3 juni
53	5	GP van Frankrijk	Circuit de Reims-Gueux	Reims	1 juli
54	6	GP van Groot-Brittannië	Silverstone Circuit	Silverstone	14 juli
55	7	GP van Duitsland	Nürburgring Nordschleife	Nürburg	5 augustus
56	8	GP van Italië	Autodromo Nazionale Monza	Monza	2 september

De Grands Prix van Nederland en Spanje werden afgelast, onder andere vanwege de hoge olieprijzen ontstaan door de Suezcrisis.^[1]
De Grand Prix van Zwitserland werd afgelast omdat Zwitserland autoraces in de ban had gedaan na de ramp in de 24 uur van Le Mans op 11 juni 1955.^[2]

Ronde	Grand Prix	Circuit	Plaats	Originele datum
5	GP van Nederland	Circuit Park Zandvoort	Zandvoort	17 juni
9	GP van Zwitserland	Stratencircuit Bremgarten	Bern	19 augustus
10	GP van Spanje	Circuit Pedralbes	Barcelona	21 oktober

Ronde	Grand Prix	Poleposition	Snelste ronde	Winnende coureur	Winnende constructeur	Banden	Verslag
1	GP van Argentinië	Juan Manuel Fangio	Juan Manuel Fangio	Luigi Musso Juan Manuel Fangio	Ferrari	E	Verslag
2	GP van Monaco	Juan Manuel Fangio	Juan Manuel Fangio	Stirling Moss	Maserati	P	Verslag
3	Indianapolis 500	Pat Flaherty	Paul Russo	Pat Flaherty	Watson-Offenhauser	F	Verslag
4	GP van België	Juan Manuel Fangio	Stirling Moss	Peter Collins	Ferrari	E	Verslag
5	GP van Frankrijk	Juan Manuel Fangio	Juan Manuel Fangio	Peter Collins	Ferrari	E	Verslag
6	GP van Groot-Brittannië	Stirling Moss	Stirling Moss	Juan Manuel Fangio	Ferrari	E	Verslag
7	GP van Duitsland	Juan Manuel Fangio	Juan Manuel Fangio	Juan Manuel Fangio	Ferrari	E	Verslag
8	GP van Italië	Juan Manuel Fangio	Stirling Moss	Stirling Moss	Maserati	P	Verslag

Punten worden toegekend aan de top vijf geklasseerde coureurs, en 1 punt voor de coureur die de snelste ronde heeft gereden in de race.

Slechts de beste vijf van de acht resultaten telden mee voor het kampioenschap, resultaten die tussen haakjes staan telden daarom niet mee voor het kampioenschap. Bij "Punten" staan de getelde kampioenschapspunten gevolgd door de totaal behaalde punten tussen haakjes. Punten werden verdeeld als meerdere coureurs één auto hadden gedeeld. Daarbij werd niet gekeken naar het aantal ronden dat elke coureur had gereden.

Pos. Coureur ARG MON 500 BEL FRA GBR DUI ITA Punten 1 Juan Manuel Fangio 1PS   ^ / DNF 2PS   ^ / 4^ DNFP 4PS 1 1PS (2)P^ / 8^ 30 (33) 2 Stirling Moss DNF 1 3S^ / DNF 5^ / DNF DNFP(S) 2 1S 27 (28) 3 Peter Collins DNF 2^ 1 1 2^ / DNF DNF^ / DNF 2^ 25 4 Jean Behra 2 3 7 3 3 3 DNF^ / DNF 22 5 Pat Flaherty 1P 8 6 Eugenio Castellotti DNF 4^ / DNF DNF 2 10^ DNF^ / DNF 8^ / DNF 7½ 7 Sam Hanks 2 6 Paul Frère 2 6 9 Paco Godia DNF 7 8 4 4 6 10 Jack Fairman 4 5 5 11 Luigi Musso 1^ DNF DNF^ DNF 4 12 Mike Hawthorn 3 DNS DNS 10^ DNF 4 13 Ron Flockhart DNF 3 4 14 Don Freeland 3 4 15 Alfonso de Portago DNF 2^ / 10^ DNF^ DNF 3 16 Cesare Perdisa 7 3^ 5^ 7 DNS 4 17 Harry Schell DNF 4 10^ / DNF DNF DNF DNF 3 18 Johnnie Parsons 4 3 19 Louis Rosier DNF 8 6 DNF 5 2 20 Luigi Villoresi 5 DNF 6 DNF DNF^ 2 21 Hermano da Silva Ramos 5 8 DNF DNF 2 22 Horace Gould 8 DNF 5 DNF 2 23 Olivier Gendebien 5 DNF 2 24 Dick Rathmann 5 2 25 Gerino Gerini 4^ 10 1½ 26 Chico Landi 4^ 1½ 27 Paul Russo DNFS 1 28 André Pilette 6^ 6 11 DNF 0 29 Luigi Piotti DNF 6 0 30 Óscar González 6^ 0 Alberto Uria 6^ 0 Élie Bayol 6^ 0 Bob Sweikert 6 0 34 Bob Veith 7 0 Toulo de Graffenried 7 0 36 Rodger Ward 8 0 37 Robert Manzon DNF 9 9 DNF DNF 0 38 André Simon DNF 9 0 39 Jimmy Reece 9 0 40 Cliff Griffith 10 0 41 Roy Salvadori DNF DNF 11 0 42 Gene Hartley 11 0 Bob Gerard 11 0 44 Fred Agabashian 12 0 45 Bob Christie 13 0 46 Al Keller 14 0 47 Eddie Johnson 15 0 48 Billy Garett 16 0 49 Duke Dinsmore 17 0 50 Pat O'Connor 18 0 51 Jimmy Bryan 19 0 Ottorino Volonterio NC 0 Maurice Trintignant DNF DNF DNF DNF DNF 0 Umberto Maglioli DNF DNF DNF^ 0 Bruce Halford DNF DSQ DNF 0 José Froilán González DNF DNF 0 Piero Taruffi DNF DNF 0 Giorgio Scarlatti DNQ DNF 0 Carlos Menditeguy DNF 0 Jim Rathmann DNF 0 Johnnie Tolan DNF 0 Tony Bettenhausen DNF 0 Jimmy Daywalt DNF 0 Jack Turner DNF 0 Keith Andrews DNF 0 Andy Linden DNF 0 Al Herman DNF 0 Ray Crawford DNF 0 Johnny Boyd DNF 0 Troy Ruttman DNF 0 Johnny Thomson DNF 0 Ed Elisian DNF^ 0 Eddie Russo DNF^ 0 Piero Scotti DNF 0 Desmond Titterington DNF 0 Tony Brooks DNS DNF 0 Archie Scott-Brown DNF 0 Paul Emery DNF 0 Jack Brabham DNF 0 André Milhoux DNF 0 Les Leston DNF 0 Jo Bonnier DNF^ 0 Colin Chapman DNS 0 Pos. Coureur ARG MON 500 BEL FRA GBR DUI ITA Punten

Resultaat Winnaar Tweede plaats Derde plaats Gefinisht (punten behaald) Gefinisht (geen punten behaald) Niet geklasseerd (NC) Uitgevallen (DNF) Niet gekwalificeerd (DNQ) Gediskwalificeerd (DSQ) Niet gestart (DNS) Gewond (INJ) Uitgesloten (EX) Teruggetrokken (WD) Niet deelgenomen (blanco cel) P Pole position S Snelste ronde

• ^ Positie gedeeld door meerdere rijders van dezelfde wagen