50e Formule 1-seizoen (1999) | ||||
---|---|---|---|---|
Volgende: 2000 Vorige: 1998
| ||||
Mika Häkkinen (foto 2006) werd voor de tweede en laatste keer wereldkampioen
| ||||
Algemene informatie | ||||
Races | 16 | |||
Coureurs | 24 | |||
Constructeurs | 11 | |||
Verdedigend kampioen |
Mika Häkkinen (coureurs) McLaren-Mercedes (constructeurs) | |||
Eindstand coureurs | ||||
1e plaats | Mika Häkkinen 76 (2e titel) | |||
2e plaats | Eddie Irvine 74 | |||
3e plaats | Heinz-Harald Frentzen 54 | |||
Eindstand constructeurs | ||||
1e plaats | Ferrari 128 (9e titel) | |||
2e plaats | McLaren-Mercedes 124 | |||
3e plaats | Jordan (Formule 1) 61 | |||
|
Het Formule 1-seizoen 1999 was het 50ste FIA Formula One World Championship seizoen. Het begon op 7 maart en eindigde op 1 november na zestien races.
Mika Häkkinen won zijn tweede wereldtitel, na een duel met Eddie Irvine. Michael Schumacher die tijdens de Grand Prix van Groot-Brittannië zijn been brak bij een zwaar ongeluk werd vervangen door Mika Salo bij Ferrari. BAR kwam voor het eerst aan de start. Alle teams reden dit jaar met banden geleverd door Bridgestone na het afhaken van Goodyear.[1]
Kalender
Kalenderwijzigingen in 1999
- De Grand Prix van Europa keerde na één jaar afwezigeheid terug op de kalender.
- De Grand Prix van Maleisië stond voor het eerst op de kalender.
Afgelast
De Grand Prix van China zou in 1999 voor het eerst op de kalender staan, maar werd afgelast vanwege problemen bij de organisatie.[2] De race werd van de kalender gehaald op 20 december 1998, mede door het nieuws dat vrachtvliegtuigen niet snel genoeg gelost konden worden op de lokale luchthaven.[3] De Grand Prix van China verscheen uiteindelijk voor het eerst op de Formule 1-kalender in 2004, gehouden op het Shanghai International Circuit.
De Grand Prix van Argentinië, die de race in China had moeten vervangen, werd vervolgens ook afgelast door financiële problemen en er kon geen overeenstemming worden bereikt met commerciële partijen. Met het afgelasten van de race ontstond er een gat van vijf weken tussen de eerste en tweede race van het seizoen.[3][4]
Ronde | Grand Prix | Circuit | Plaats | Originele datum |
---|---|---|---|---|
2 | GP van China | Zhuhai International Circuit | Zhuhai | 21 maart |
2 | GP van Argentinië | Autódromo Oscar Alfredo Gálvez | Buenos Aires | 28 maart |
Ingeschreven teams en coureurs
De volgende teams en coureurs namen deel aan het 'FIA Wereldkampioenschap F1' 1999. Alle teams reden met banden geleverd door Bridgestone.
Inschrijving | Constructeur | Chassis | Motor | Nr. | Coureur | Ronde |
---|---|---|---|---|---|---|
West McLaren Mercedes | McLaren-Mercedes | MP4/14 | Mercedes FO110H | 1 | Mika Häkkinen | Alle |
2 | David Coulthard | Alle | ||||
Scuderia Ferrari Marlboro | Ferrari | F399 | Ferrari 048 | 3 | Michael Schumacher | 1–8, 15–16 |
Mika Salo | 9–14 | |||||
4 | Eddie Irvine | Alle | ||||
Winfield Williams | Williams-Supertec | FW21 | Supertec FB01 | 5 | Alessandro Zanardi | Alle |
6 | Ralf Schumacher | Alle | ||||
Benson & Hedges Jordan | Jordan-Mugen-Honda | 199 | Mugen-Honda MF-301 HD | 7 | Damon Hill | Alle |
8 | Heinz-Harald Frentzen | Alle | ||||
Mild Seven Benetton Playlife | Benetton-Playlife | B199 | Playlife FB01 | 9 | Giancarlo Fisichella | Alle |
10 | Alexander Wurz | Alle | ||||
Red Bull Sauber Petronas | Sauber-Petronas | C18 | Petronas SPE-03A | 11 | Jean Alesi | Alle |
12 | Pedro Diniz | Alle | ||||
Repsol Arrows F1 Team | Arrows | A20 | Arrows T2-F1 | 14 | Pedro de la Rosa | Alle |
15 | Toranosuke Takagi | Alle | ||||
HSBC Stewart Ford | Stewart-Ford | SF3 | Ford CR-1 | 16 | Rubens Barrichello | Alle |
17 | Johnny Herbert | Alle | ||||
Gauloises Prost Peugeot | Prost-Peugeot | AP02 | Peugeot A18 | 18 | Olivier Panis | Alle |
19 | Jarno Trulli | Alle | ||||
Fondmetal Minardi Team | Minardi-Ford | M01 | Ford VJM1 Zetec-R
Ford VJM2 Zetec-R |
20 | Luca Badoer | 1, 3–16 |
Stéphane Sarrazin | 2 | |||||
21 | Marc Gené | Alle | ||||
British American Racing | BAR-Supertec | 01 | Supertec FB01 | 22 | Jacques Villeneuve | Alle |
23 | Ricardo Zonta | 1–2, 6–16 | ||||
Mika Salo | 3–5 |
Resultaten en klassement
Grands Prix
Puntentelling
Punten worden toegekend aan de top zes geklasseerde coureurs.
Positie | 1e | 2e | 3e | 4e | 5e | 6e |
---|---|---|---|---|---|---|
Punten | 10 | 6 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Klassement bij de coureurs
|
|
† — Coureur is niet gefinisht in de GP, maar heeft wel 90% van de race-afstand afgelegd, waardoor hij als geklasseerd genoteerd staat.
Klassement bij de constructeurs
|
|
† — Coureur is niet gefinisht in de GP, maar heeft wel 90% van de race-afstand afgelegd, waardoor hij als geklasseerd genoteerd staat.
- ↑ (en) Goodyear to quit F1. grandprix.com (24 november 1997). Gearchiveerd op 9 augustus 2022. Geraadpleegd op 9 augustus 2022.
- ↑ (en) Chinese Grand Prix cancelled. BBC Website (20 december 1998). Gearchiveerd op 13 augustus 2022. Geraadpleegd op 13 augustus 2022.
- ↑ a b (en) David Hayhoe, Formula 1: The Knowledge records and trivia since 1950 – 2nd Edition, 2021, pagina 36.
- ↑ (en) 1999 Argentine Grand Prix cancelled. FIA.com. FIA (25 January 1999). Gearchiveerd op 16 september 2012. Geraadpleegd op 13 augustus 2022.