9e Formule 1-seizoen (1958)
Volgende: 1959 Vorige: 1957
Mike Hawthorn, wereldkampioen 1958, (foto: Argentinië)
Algemene informatie
Races	11
Coureurs	85
Constructeurs	9
Verdedigend kampioen	Juan Manuel Fangio (coureurs)
Eindstand coureurs
1e plaats	Mike Hawthorn 42 (1e titel)
2e plaats	Stirling Moss 41
3e plaats	Tony Brooks 24
Eindstand constructeurs
1e plaats	Vanwall 48 (1e titel)
2e plaats	Ferrari 40
3e plaats	Cooper 31
Portaal    Autosport

Het Formule 1-seizoen 1958 was het negende FIA Formula One World Championship-seizoen. Het begon op 19 januari en eindigde op 19 oktober na elf races.

• Mike Hawthorn werd voor het eerst wereldkampioen in een Ferrari. Vanwall werd het eerste team dat het constructeurskampioenschap won.
• Het werd verplicht om op commercieel verkrijgbare brandstof te rijden.
• Juan Manuel Fangio stopte na de Grand Prix van Frankrijk.
• Luigi Musso kwam om in de Grand Prix van Frankrijk, Peter Collins een maand later in de Grand Prix van Duitsland en Stuart Lewis-Evans in de laatste race van het jaar.
• Maria Teresa de Filippis werd de eerste vrouw die in de Formule 1 reed.

GP nr.	Ronde	Grand Prix	Circuit	Plaats	Datum
65	1	GP van Argentinië	Autódromo Oscar Alfredo Gálvez	Buenos Aires	19 januari
66	2	GP van Monaco	Circuit de Monaco	Monte Carlo	18 mei
67	3	GP van Nederland	Circuit Park Zandvoort	Zandvoort	26 mei
68	4	Indianapolis 500	Indianapolis Motor Speedway	Indianapolis (Indiana)	30 mei
69	5	GP van België	Circuit de Spa-Francorchamps	Stavelot	15 juni
70	6	GP van Frankrijk	Circuit de Reims-Gueux	Reims	6 juli
71	7	GP van Groot-Brittannië	Silverstone Circuit	Silverstone	19 juli
72	8	GP van Duitsland	Nürburgring Nordschleife	Nürburg	3 augustus
73	9	GP van Portugal	Circuito da Boavista	Lissabon	24 augustus
74	10	GP van Italië	Autodromo Nazionale Monza	Monza	7 september
75	11	GP van Marokko	Ain-Diab Circuit	Ain-Diab	19 oktober

Ronde	Grand Prix	Poleposition	Snelste ronde	Winnende coureur	Winnende constructeur	Banden	Verslag
1	GP van Argentinië	Juan Manuel Fangio	Juan Manuel Fangio	Stirling Moss	Cooper-Climax	C	Verslag
2	GP van Monaco	Tony Brooks	Mike Hawthorn	Maurice Trintignant	Cooper-Climax	D	Verslag
3	GP van Nederland	Stuart Lewis-Evans	Stirling Moss	Stirling Moss	Vanwall	D	Verslag
4	Indianapolis 500	Dick Rathmann	Tony Bettenhausen	Jimmy Bryan	Epperly-Offenhauser	F	Verslag
5	GP van België	Mike Hawthorn	Mike Hawthorn	Tony Brooks	Vanwall	D	Verslag
6	GP van Frankrijk	Mike Hawthorn	Mike Hawthorn	Mike Hawthorn	Ferrari	E	Verslag
7	GP van Groot-Brittannië	Stirling Moss	Mike Hawthorn	Peter Collins	Ferrari	E	Verslag
8	GP van Duitsland	Mike Hawthorn	Stirling Moss	Tony Brooks	Vanwall	D	Verslag
9	GP van Portugal	Stirling Moss	Mike Hawthorn	Stirling Moss	Vanwall	D	Verslag
10	GP van Italië	Stirling Moss	Phil Hill	Tony Brooks	Vanwall	D	Verslag
11	GP van Marokko	Mike Hawthorn	Stirling Moss	Stirling Moss	Vanwall	D	Verslag

Punten worden toegekend aan de top vijf geklasseerde coureurs, en 1 punt voor de coureur die de snelste ronde heeft gereden in de race.

Slechts de beste zes van de elf resultaten telden telden mee voor het kampioenschap, resultaten die tussen haakjes staan telden daarom niet mee voor het kampioenschap. Bij "Punten" staan de getelde kampioenschapspunten gevolgd door de totaal behaalde punten tussen haakjes. Punten werden verdeeld als meerdere coureurs één auto hadden gedeeld. Daarbij werd niet gekeken naar het aantal ronden dat elke coureur had gereden.

Pos. Coureur ARG MON NED 500 FRA FRA GBR DUI POR ITA MAR Punten 1 Mike Hawthorn (3) DNF(S) (5) 2PS 1PS 2S DNFP 2S 2 2P 42 (49) 2 Stirling Moss 1 DNF 1S DNF 2 DNFP DNFS 1P DNFP 1S 41 3 Tony Brooks DNFP DNF 1 DNF 7 1 DNF 1 DNF 24 4 Roy Salvadori DNF 4 8 11 3 2 9 5 7 15 5 Peter Collins DNF 3 DNF DNF 5 1 DNF 14 6 Harry Schell 6 5 2 5 DNF 5 DNF 6 DNF 5 14 7 Maurice Trintignant 1 9 7 DNF 8 3 8 DNF DNF 12 8 Luigi Musso 2 2 7 DNF 12 9 Stuart Lewis-Evans DNF DNFP 3 DNF 4 3 DNF DNF 11 10 Phil Hill 7 9 3S 3 9 11 Jean Behra 5 DNF 3 DNF DNF DNF DNF 4 DNF DNF 9 12 Wolfgang von Trips DNF 3 DNF 4 5 DNF 9 13 Jimmy Bryan 1 8 14 Juan Manuel Fangio 4PS DNQ 4 7 15 George Amick 2 6 16 Johnny Boyd 3 4 17 Tony Bettenhausen 4S 4 18 Jack Brabham 4 8 DNF 6 6 DNF 7 DNF 11 3 19 Cliff Allison 6 6 4 DNF DNF 10 DNF 7 10 3 20 Jo Bonnier DNF 10 9 8 DNF DNF DNF DNF 4 3 21 Jim Rathmann 5 2 22 Masten Gregory DNF DNF 4‡ 6 0 23 Carroll Shelby DNF 9 DNF 4‡ / DNF 0 24 Graham Hill DNF DNF DNF DNF DNF DNF1 DNF 6 16 0 25 Olivier Gendebien 6 DNF DNF 0 26 Jimmy Reece 6 0 27 Carlos Menditeguy 7 0 28 Don Freeland 7 0 29 Paco Godina 8 DNQ DNF DNF 0 30 Jack Fairman DNF 8 0 31 Jud Larson 8 0 32 Gerino Gerini DNQ 9 DNF DNF 12 0 33 Hans Herrmann DNF DNF 9 0 34 Horace Gould 9 DNQ DNS 0 35 Eddie Johnson 9 0 36 Maria Teresa de Filippis DNQ 10 DNF DNF 0 37 Troy Ruttman DNQ 10 DNS 0 38 Bill Cheesbourg 10 0 39 Carel Godin de Beaufort 11 DNF1 0 40 Al Keller 11 0 41 Johnnie Parsons 12 0 42 Johnnie Tolan 13 0 — Ian Burgess DNF 71 0 — Ivor Bueb DNF 111 0 — Wolfgang Seidel DNF DNF1 DNF 0 — Giorgio Scarlatti DNF DNF 0 — Giulio Cabianca DNQ DNF 0 — Ron Flockhart DNQ DNF 0 — Bob Christie DNF 0 — Dempsey Wilson DNF 0 — Bob Christie DNF 0 — A.J. Foyt DNF 0 — Paul Russo DNF 0 — Shorty Templeman DNF 0 — Rodger Ward DNF 0 — Billy Garrett DNF 0 — Eddie Sachs DNF 0 — Johnny Thomson DNF 0 — Chuck Weyant DNF 0 — Jack Turner DNF 0 — Bob Veith DNF 0 — Dick Rathmann DNFP 0 — Ed Elisian DNF 0 — Pat O'Connor DNF 0 — Paul Goldsmith DNF 0 — Jerry Unser DNF 0 — Len Sutton DNF 0 — Art Bisch DNF 0 — Alan Stacey DNF 0 — Mike Magill DSQ 0 — Ken Kavanagh DNQ DNS 0 — Bruce Kessler DNQ 0 — Paul Emery DNQ 0 — André Testut DNQ 0 — Luigi Piotti DNQ 0 — Bernie Ecclestone DNQ DNP 0 — Luigi Taramazzo DNQ 0 — Louis Chiron DNQ 0 Coureurs die geen recht op Formula 1-punten hadden omdat ze met Formule 2-wagens deelnamen — Bruce McLaren 5 13 - — Edgar Barth 6 - — Tony Marsh 8 - — Robert La Caze 14 - — André Guelfi 15 - — Christian Goethals DNF - — Dick Gibson DNF - — Brian Naylor DNF - — François Picard DNF - — Tom Bridger DNF - Pos. Coureur ARG MON NED 500 FRA FRA GBR DUI POR ITA MAR Punten

Resultaat Winnaar Tweede plaats Derde plaats Gefinisht (punten behaald) Gefinisht (geen punten behaald) Niet geklasseerd (NC) Uitgevallen (DNF) Niet gekwalificeerd (DNQ) Gediskwalificeerd (DSQ) Niet gestart (DNS) Gewond (INJ) Uitgesloten (EX) Teruggetrokken (WD) Niet deelgenomen (blanco cel) P Pole position S Snelste ronde

• ‡ Geen punten toegekend voor een gedeelde auto
• ¹ Formule 2-wagen

Constructeurs verdienden alleen punten met de best geklasseerde coureur per race.

De zes beste resultaten telden mee voor de eindstand, resultaten die tussen haakjes staan telden daarom niet mee voor het kampioenschap. Bij "Punten" staan de getelde kampioenschapspunten gevolgd door de totaal behaalde punten tussen haakjes.

Pos. Constructeur ARG MON NED FRA FRA GBR DUI POR ITA MAR Punten 1 Vanwall DNFP 1PS    1 (2) (4)P 1S 1P 1P 1S 48 (57) 2 Ferrari 2 2(S) (5) 2PS    1PS    1S (4)P 2S (2)(S) (2)P 40 (57) 3 Cooper-Climax 1 1 4 8 6 3 2 7 5 7 31 4 BRM 5 2 5 DNF 5 DNF 4 DNF 4 18 5 Maserati 4PS    DNF 10 7 4 9 DNF DNF 4‡ 6 6 6 Lotus-Climax 6 6 4 DNF DNF 10 DNF 6 10 3 — Porsche 11 0 — Connaught-Alta DNQ DNF 0 — OSCA WD DNQ 0 Pos. Constructeur ARG MON NED FRA FRA GBR DUI POR ITA MAR Punten

Resultaat Winnaar Tweede plaats Derde plaats Gefinisht (punten behaald) Gefinisht (geen punten behaald) Niet geklasseerd (NC) Uitgevallen (DNF) Niet gekwalificeerd (DNQ) Gediskwalificeerd (DSQ) Niet gestart (DNS) Gewond (INJ) Uitgesloten (EX) Teruggetrokken (WD) Niet deelgenomen (blanco cel) P Pole position S Snelste ronde

‡ Geen punten toegekend voor een gedeelde auto.